آیت‌الله مرحوم آقا مجتبی تهرانی استاد اخلاق در یکی از سخنرانی‌هایش به مناسبت فرارسیدن ماه رمضان می‌گوید:

می‌خواهم این را بیان کنم که در چه موقعیتی هستیم و در این موقعیت چه کاری افضل کارها به‌شمار می‌رود. فرمود: «شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ»؛ ماهی که نزد خداوند با فضیلت‌ترین ماه‌هاست؛ زمانی است که موقعیتی برتر از آن نداریم.

«وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ»؛ روزهای آن بهترین روزها است «وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی»؛ و شب‌های آن بهترین شب‌هاست، «وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ»؛ و ساعت‌های آن بهترین ساعت‌هاست. نگاه کنید! در بین ماه‌ها بهترین ماه‌ها، در بین روزها، روزهایش بهترین روزها و در بین شب‌های سال، شب‌های ماه مبارک رمضان، بهترین شب‌ها و در بین ساعات عُمر، ساعات آن بهترین ساعات است.

بعد دارد: «هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ اللَّهِ»؛ ماهی است که در آن به مهمانی خداوند دعوت شده‌ و در آن «مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّهِ» قرار داده شده‌اید. این را خوب دقّت کنید! ترک کردن؛ یعنی نخوردن، نیاشامیدن، کنار گذاشتن شهوت جنسی و... همه این‌ها نفی و رها کردن است.

ما از این به‌دست می‌آوریم که پذیرایی خداوند از مؤمنین در این ماه، پذیرایی دیگری است. نمی‌خواهد با نعمت‌های مادّی پذیرایی کند. می‌خواهد با نعمت‌های دیگری پذیرایی کند.

اگر انسان بخواهد به لذّتی مافوق لذت‌های مادی برسد، باید این لذت‌های مادی را ترک کند.

منبع: فارس

انتهای خبر/