تحولات منطقه

آیا انتخابات سال گذشته ریاست جمهوری که از نظر برخی رسانه‌های مخالف جمهوری اسلامی، متفاوت‌ترین انتخابات در ایران بوده است، اهمیت صندوق‌ رای را در ایران افزایش داد؟

 اهمیت صندوق‌های رای در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰/ چرا از دموکراسی در ایران واهمه دارند؟
زمان مطالعه: ۴ دقیقه

به گزارش قدس آنلاین، سالروز اعلام نتایج آخرین انتخابات ریاست جمهوری، بازخوانی‌های گوناگونی از فرآیند انتخابات و علل برگزیده شدن منتخب ملت را از سوی طیف‌های داخلی و نیز رسانه‌های خارج نشین در پی داشته است.

به‌عنوان مثال، یکی از رسانه‌های معاند طی گزارشی به رویکرد شورای نگهبان در این انتخابات پرداخته است.

این رسانه ضد ایرانی نوشت «پیش از آغاز مبارزه‌های انتخاباتی، بسیاری از تحلیل‌گران ابراهیم رئیسی را به عنوان برنده معرفی می کردند. روندی که سبب شد گروهی این انتخابات را، به عنوان نقطه پایان اهمیت هرچند ظاهری صندوق رای در جمهوری اسلامی معرفی کنند».

انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ جمهوری اسلامی ایران در حالی برگزار شد که بسیاری از رسانه های خارجی زبان و غربی‌، آن را متفاوت ترین انتخابات ادوار جمهوری اسلامی ایران دانستند.

این رسانه ها موضوع رد صلاحیت ها در روند برگزاری انتخابات را که در آن صلاحیت برخی از چهره های شاخص جریان اصلاحات از جمله اسحاق جهانگیری، محمود صادقی و محسن هاشمی رفسنجانی و مسعود پزشکیان و علی مطهری برای شورای نگهبان محرز نشد.

در جریان بررسی صلاحیت های کاندیداهای ریاست جمهوری ۱۴۰۰ از سوی شورای نگهبان، عدم احراز صلاحیت علی لاریجانی رئیس سابق مجلس شورای اسلامی نیز یکی از جنجالی ترین موضوعات انتخابات بود.

رد صلاحیتی که واکنش آیت‌الله صادق آملی لاریجانی را که خود از اعضای شورای نگهبان بود به‌دنبال داشت. 

آملی لاریجانی در اقدامی قابل تأمّل پس از پیروزی آیت الله سید ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ اعتبار نامه رئیس‌جمهور منتخب را امضا نکرد و بعد از آن هم از عضویت شورای نگهبان استعفا کرد.

رسانه های غربی پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ جمهوری اسلامی ایران، آن را مهندسی شده خوانده و مدعی شدند که نامزد پیروز انتخابات پیش از رای گیری مشخص بود. 

این رسانه ها در حالی درصدد تخریب ماهیت انتخابات بودند که این دور از انتخابات با مشارکت تقریباً ۵۰ درصدی برگزار شد که بسیاری شیوع ویروس کرونا را از دلایل اصلی عدم مشارکت حداکثری در انتخابات برشمردند.

* هماهنگی برخی از اصلاح طلبان با جریان‌های خارجی 

در همین زمینه، برخی طیف‌های اصلاح‌طلب نیز در عمل رویکردی اتخاذ کردند که خروجی آن از نظر افکار عمومی، فاصله چندانی با موضع رسانه‌های فارسی‌زبان خارج‌نشین نداشت و موج فزاینده ای از اتهام ها و انتقادات را متوجه شورای نگهبان ساختند.

همسویی و هم‌صدایی چهره‌های شاخص اصلاح طلبان و برخی نظریه‌پردازان این جریان با اپوزیسیون و رسانه‌های وابسته به دولت‌های غربی تا جایی بود که این جریان سیاسی با لشگرهای خود در شبکه های اجتماعی با ایجاد یک پروپاگاندای، رسانه ای شورای نگهبان را مورد هجمه سنگین قرار دادند.

این در حالی است که حتی خود آیت‌الله آملی لاریجانی که بعداً از عدم احراز صلاحیت برادرش علی لاریجانی انتقاد کرده بود، اعلام کرده بود که شورای نگهبان در کمال دقت و بی‌طرفی کامل اقدام به بررسی صلاحیت‌های داوطلبان کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری می‌کند.

استناد و یادآوری انتقادها به میزان کارآمدی دولت‌های یازدهم و دوازدهم و مجلس دهم و پاسخ اصلاح‌طلبان و حامیان اعتدال مبنی بر اینکه رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس، همه محصول تأیید صلاحیت از سوی شورای نگهبان هستند، نشان می‌دهد هرگاه شورای نگهبان در روند بررسی صلاحیت‌ها با مسامحه برخورد کرده است، بانیان انتخاب آن‌ها از جمله احزاب و شخصیت‌ها به‌جای مسئولیت‌پذیری نسبت به رأی خود و تحریک مردم به برگزیدن نامزد مورد نظرشان، شورای نگهبان را عامل ناکارآمدی و سوءمدیریت دولت و مجلس می‌خوانند.

اما برخی پرسش‌هایی را که می‌توان فارغ از گرایش‌های سیاسی از منادیان فرمایشی بودن انتخابات در ایران پرسید، می‌توان این گونه طرح کرد:

۱) بر فرض اینکه اگر رئیس جمهور در ایران توسط حکومت تعیین و آرا مردم تاثیری در روند انتخابات رئیس جمهور ندارد، چرا اصلاح‌طلبان برای تصاحب کرسی پاستور اینگونه خود را به آب و آتش می زنند؟

۲) مناظرات کاندیداهای ریاست جمهوری دوره سیزدهم و شدت هجمه به آیت‌الله رئیسی و تخریب وی که حتی به زیر سوال بردن مدرک تحصیلی وی هم انجامید؛ اگر انتخابات فرمایشی و رئیس جمهور از پیش تعیین شده است، چرا کاندیداهای جریان رقیب گزینه از پیش تعیین‌شده از هیچگونه تخریبی علیه وی دریغ نمی‌کردند؟

* انتخابات، عنصر لاینفک حکومت‌هاست

مقوله برگزاری انتخابات، رکن اساسی و نقطه وصل افکار عمومی و آرای مردم به بدنه نظام اجرایی کشور است، در واقع امروز انتخابات عنصری جدا ناپذیر و لاینفک حکومت هاست و هدف از برگزاری آن اعمال تصمیمات مردم در زمامداری است. 

تأکیدات مکرّر بنیانگذار نهضت، حضرت امام خمینی(ره) در زمان حیات خویش و نیز رهبر معظم انقلاب نسبت به لزوم حضور مردم در انتخابات و اثرات آن در پیشبرد نهضت، در پیش، هنگام و پس از برگزاری هر انتخابات، بیانگر اهتمام جدّی رهبران نظام به این نقش و تکیه نظام اسلامی به مردم در همیشه دوران بوده است.

تحقق مردم‌سالاری دینی در جمهوری اسلامی در اندازه‌ای است که تاکنون رسانه‌های معتبر خارجی، نتوانسته است ایراد مستدل و مستندی به صحت و سلامت انتخابات‌های ۴۳ سال اخیر وارد کند.

انتخابات گذشته نشان داد که با همه اتفاقاتی که ممکن است رخ دهد و حتی در شرایط سخت کرونایی، اهمیت صندوق‌های رای برای جمهوری اسلامی نه تنها کاهش نیافته بلکه با گذشت حدود ۴۳ سال از انقلاب همچنان مردم تصمیم نهایی را برای سرنوشت کشور می گیرند.

انتهای پیام/

منبع: فارس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.