به گزارش قدس آنلاین، هر سال مناسبت «روز خبرنگار» در هفدهمین روز مرداد که فرا می‌رسد، فرصتی است تا در کنار تکریم‌ها و تهنیت‌ها که امری شایسته است، جامعه خبرنگاری کشور کارکردهایش را بازنگری کند و از خود بپرسد چقدر در انجام وظایف حرفه‌ای‌اش توفیق داشته است؟
این روز که به واقع، نکوداشت شهید عزیز، محمود صارمی است، امسال با عاشورای حسینی همزمان شد. از منظر اطلاع رسانی، آنچه بر شهیدان دشت نینوا گذشت، هرگز به امروز و به دست ما نمی‌رسید اگر «بزرگ خبررسان عاشورا» حضرت زینب(سلام الله علیها) شرح حالی را که بر سر فرزندان و نوادگان پیامبر و یاران رفت، منزل به منزل، روایت نمی‌کرد.
اما روایتگری در قیام عاشورا به اطلاع رسانی، محدود و منحصر نشد و فراتر از آن، به افشای ستم ستمکاران و فساد دستگاه ظلم و جور پرداخت و مردم زمانه را امر به معروف و نهی از منکر کرد.
همین اصل می‌تواند بهترین پارادایم و الگوی کاری برای خبرنگار ایرانی باشد. هرچند در تعاریف کلاسیک، رسانه را چرخ چهارم دموکراسی می‌نامند و خبرنگاران را دارای مسئولیت نقد اجتماعی می‌دانند تا ناظر بر اجرای درست قانون و ارزش‌های جامعه باشند، اما خبرنگار ایرانی می‌تواند تکلیف «امر به معروف و نهی از منکر» را نیز که ریشه در باورهای ناب دینی و عاشورایی دارد، در رأس وظایف خود قرار دهد.
امر به معروف و نهی از منکر، فراتر و عمیق‌تر از مسئولیت نقد اجتماعی است که اگر فهمیده و رعایت شود، رنگ و بوی دیگری به کار حرفه‌ای می‌دهد.
پیامد این نگرش و باور برای خبرنگار ایرانی این است که هدف، هرگز وسیله را توجیه نمی‌کند. او افشاگری رسانه‌ای و نقد قدرت را با هدف انتقام‌جویی یا برای افزایش مخاطب و شمارگان رسانه و با دستاویزهای غیراخلاقی انجام نمی‌دهد و اصلاح کردن رفتار مردم و شیوه حکمرانی مسئولان را برای خشنودی خداوند پیگیری می‌کند.
بنابراین اگر بخواهیم، اصل «امر به معروف و نهی از منکر» به شکل سازمان یافته و در اجتماعی‌ترین شکل ممکن، در جامعه ما رایج و فراگیر شود، چاره ای نداریم جز اینکه مسئولان به خبرنگاران و رسانه ها جایگاه قانونی و منزلت شایسته بدهند و سدها و موانع عرفی و سلیقه ای را که در مسیر احیای «امر به معروف و نهی از منکر» قرار دارد، از سر راهشان بردارند تا جامعه اخلاقی، سالم و بهتری را رقم بزنیم.
نظر شما