به گزارش قدس آنلاین، از جمله مشکلات موجود در بسته‌بندی مواد غذایی، لبنی و نوشیدنی‌ها، نفوذ و حضور اکسیژن در بسته‌بندی‌ها است که باعث رشد میکرو ارگانیسم‌های هوازی، تغییرات نامطلوب عطر، طعم، رنگ و از دست رفتن مواد مغذی می‌شود.

فؤاد مشایخی، مدیرعامل یکی از شرکت‌های دانش بنیان همراه با تیم تحقیقاتیش به منظور دستیابی به بسته‌بندی مواد غذایی با قابلیت‌های ایمنی و زمان نگهداری بیشتر اقدام به طراحی و معرفی مستربچ‌های کاهنده اکسیژن (OBMB) کرده است.

مشایخی درباره این محصول به ایسنا گفت: این محصول به طور ویژه برای ایجاد خاصیت کاهش عبور گاز و جذب اکسیژن محبوس در بسته‌بندی طراحی شده است که موجب کاهش حجم اکسیژن عبوری از بسته‌بندی‌ها می‌شود. این مستربچ در حین فرآیند تولید به پلیمر اصلی اضافه می‌شود و قابلیت تولید بر پایه پلیمرهای مختلف و با توجه به درخواست مشتری وجود دارد.

وی اظهار کرد: کاهش نفوذ گاز، دارا بودن خاصیت آنتی UV و آنتی باکتریال، افزایش خواص بازدارنده، جلوگیری از تغییر رنگ و اکسیداسیون محصول، بهبود خواص مکانیکی و مقاومت در برابر گرما، افزایش عمر مفید و ماندگاری محصول و حفظ کیفیت مواد غذایی حاوی لیپید تنها بخشی از خواص این پلیمرها است.

مشایخی محصولات تولیدی این شرکت را مواد اولیه پلاستیکی و مشتریانش را طیف وسیعی از صنایع خانگی و خودروسازی تا انتقال آب و گاز که نیازمند لوله‌های بزرگ فولادی با پوشش پلاستیکی هستند، می‌داند.

وی ادامه داد: دو مستربچ "کاهنده عبور اکسیژن" و "زیست تخریب پذیر" از محصولات دانش بنیان این شرکت به شمار می‌رود. مستربچ کاهنده عبور اکسیژن اگر در وسایل بسته بندی استفاده شود، هم از عبور اکسیژن جلوگیری می‌کند و هم اکسیژنی را که در داخل بسته بندی است، جذب خواهد ‌کرد.

مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان تصریح کرد: این امر برای صنایعی مانند صنایع غذایی بسیار با اهمیت است؛ چرا که اکسیژن عامل اصلی تخریب و فاسد کردن مواد غذایی مانند شیر و پنیر و فرآورده‌های گوشتی است و زمانی که چنین موادی در معرض اکسیژن هوا قرار می‌گیرند، فاسد خواهند شد.

مشایخی یادآور شد: این امر باعث می‌شود که مواد غذایی دیرتر فاسد شوند و این برای کارخانجات تولید مواد غذایی بسیار مهم است؛ چون این مستربچ‌ها به کارخانه‌ها می‌کنند تا مواد غذایی تولیدی آنها دیرتر فاسد شوند و فرصت بیشتری برای پخش و توزیع مواد غذایی داشته باشند.

به گفته وی، هر صنایعی که در بسته‌بندی‌های خود از مواد پلاستیکی استفاده می‌کنند، می‌توانند از این مستربچ‌ها بهره‌مند شوند.

مشایخی با اشاره به تولید مستربچ‌های زیست‌تخریب پذیر، مهمترین بازار این محصول را صنایع بسته بندی عنوان کرد و گفت: اگر این شرکت‌ها این مستربچ زیست تخریب پذیر را در زمان تولید، استفاده کنند، محصول آنها زیست تخریب می‌شود و به این معنا است که اگر بسته بندی‌های پلاستیکی حاوی مستربچ زیست تخریب پذیر در محیط زیست رها شوند، به جای آنکه سالیان سال در طبیعت باقی بمانند، بعد از مدتی جذب طبیعت خواهند ‌شد.

مدیر عامل این شرکت دانش بنیان، باقی ماندن مواد پلاستیکی در طبیعت را از معضلات جهانی دانست و گفت: سوال اساسی ما برای تولید محصولات دانش بنیان این بود که چگونه می‌توانیم راه حلی برای این معضل ارائه دهیم. با مطالعاتی که انجام دادیم با استفاده از نانو ذرات این ویژگی را به محصولات پلاستیکی دادیم که وقتی در محیط زیست رهاسازی می‌شوند، تخریب شوند. از سوی دیگر ما مشاهده کردیم صنایع به دنبال مواد پلاستیکی هستند که تاریخ انقضای محصولات غذایی را طولانی‌تر کند که ما در این مطالعات با استفاده از نانو ذرات، پلیمرهایی عرضه کردیم که با کاهش نفوذ اکسیژن، می‌تواند زمان ماندگی مواد غذایی را افزایش دهد.

وی به نتایج تست‌های انجام شده بر روی بسته بندی خامه اشاره می‌کند که مدت ماندگی محصول را از ۱۵ روز به ۶۰ روز ارتقا داده است.

مشایخی با اشاره به میزان آمادگی کشور در پذیرش محصولات دانش بنیان، یادآور شد: متاسفانه این موضوع یکی از زمینه‌هایی است که در کشور جای بهبود دارد. یکی از چالش‌هایی که شرکت‌هایی مانند ما دارند، قانع کردن مشتریان داخلی است که ادعاهای ارائه شده را درست نمی‌دانند. البته از دید من، این بازخورد مشتریان، منطقی است و ما باید اثبات کنیم که محصول تولید شده، زیست تخریب پذیر است، ولی چالش این است که سازمان‌های دولتی که در زمینه سنجش و تایید فعال هستند، محدودند.

وی دید مثبت مشتریان به محصول خارجی را از دیگر چالش‌های دانش بنیان‌ها عنوان کرد و افزود: مشتریان معمولا به محصولات خارجی شک و شبهه کمتری نسبت به تکنولوژی‌های داخلی دارند.