به گزارش قدس آنلاین، این خیابان با وجود ساختمانهای قدیمی، سینماهای تاریخی و کافههایی که قدمت آنها به دوره پهلوی و بعضا قاجار میرسد، امروز چیزی بیش از یک مرکز فروش لوازم روشنایی نیست.
با وجود معماری شاخص و جایگاه مهم ساختمانهای تاریخی خیابان لالهزار، تاکنون برنامهای برای احیای آن وجود نداشته است. در نتیجه این رویکرد شاهد تبدیل کافههای قدیمی و سینماهای تاریخی لالهزار به سازههایی متروکه هستیم. در چنین شرایطی برخی از مالکان با سودای کسب درآمد، به دنبال تخریب ساختمانهای لالهزار و ساخت برجها و پاساژهای تجاری هستند.
این در حالی است که لالهزار بیشک بخشی از هویت و تاریخ تهران است و در صورت برنامهریزی صحیح و اصولی امکان تبدیل آن به چیزی شبیه به خیابان «شانزهلیزه» در پاریس وجود دارد.
در دنیای امروز شاهد آن هستیم که شخصیتی کارتونی همچون «تنتن» تبدیل به نماد یک شهر میشود و شهر بروکسل با مزین کردن دیوارها به تصویر این چهره کمیک و ساخت موزه برای آن، درآمدهای هنگفت از گردشگری کسب میکند.
خیابان اکورن که در محله تاریخیBeacon Hill بوستون واقع شده است نیز با استفاده از ظرفیتهای تاریخیاش تبدیل به یکی از جاذبههای بوستون شده است. امروزه از این خیابان به عنوان خیابانی یاد میشود که بیشترین عکاسی در آن اتفاق میافتد. تنها شاخصه این خیابان هم آن بوده که زمانی تجار ثروتمند و هنرمندان در قرن 19 میلادی در این محله زندگی میکردند.
جاده ابی در لندن هم صرفا به سبب حضور گروه موسیقی بیتلز در آن به شهرت رسیده اما امروز تبدیل به یکی از جاذبههای ویژه گردشگری در لندن شده است و هر ساله گردشگران زیادی برای دیدن آن به این خیابان میروند.
نمونههای بسیار دیگری از این سبک خیابانها در سراسر جهان وجود دارد که همگی آنها با تمهیدات مدیریتی شهرداریها تبدیل به مراکز جذب گردشگر از سراسر جهان شدهاند.
نگاهی به وضعیت امروز خیابان لالهزار روشن میکند که این خیابان نیز حاوی ارزشهای ویژه تاریخی است.
در دوران پرشکوه خیابان لالهزار، مکانهای فرهنگی باارزشی مثل سالنهای تئاتر نصر و سعدی و سالنهای سینمای معروفی مثل سینما رکس، مولنروژ، لاله و متروپل در آن برقرار بودند و مردم از هر گوشه و کنار به این خیابان میآمدند تا سبک زندگی مدرنشده آن روزگار را تجربه کنند.
از یاد نبریم که «گراندهتل» یکی از قدیمیترین هتلهای ایران هم در خیابان لالهزار قرار گرفته است. تصویر گراندهتل شاید برای خیلی از ما با دیدن ماکت آن در سریال هزاردستان علی حاتمی در خاطرمان مانده باشد؛ اما بیشک تماشای نسخه واقعی این هتل تاریخی هم جاذبههای خود را خواهد داشت.
در نظر داشته باشید که لالهزار زمانی پاتوق روشنفکران و کافهروهای تهران نیز بوده است. یکی از کافههای شاخص لالهزار کافه پارس است؛ کافهای که حدود صد سال پیش ساخته شده و میگویند در گذشته به این خاطر بر سر زبانها افتاده که در تهران قدیم یک معلم ورزشی برای انجام حرکات ورزشی از سقف آن به خیابان لالهزار پریده است.
در لالهزار میتوان ردپای ناصرالدینشاه قاجار را هم دید؛ شاهی که پایهگذار این خیابان بود و پس از بازگشت از فرنگ با این هدف که خیابانی شبیه به خیابانهای فرنگستان ایجاد کند، دستور ساخت آن را داد تا لالهزار با افتتاح کافهها و سینماهای متعدد، نمایی از اروپا را به ایرانیان نشان دهد.
در نهایت باید گفت با توجه به تمام ویژگیهای شاخص و تاریخی لالهزار، این خیابان تاریخی شایسته چیزی بیش از یک انبار و یا مرکز فروش لوازم روشنایی است.
لالهزار تاریخ ایران معاصر را نفس میکشد و در صورتی که عزمی برای احیای آن وجود داشته باشد، میتوان ساختمانهای تاریخی آن را به مراکز فرهنگی تبدیل کرد و رنگ و بویی دوباره به تهران داد.
منبع: جهان صنعت
نظر شما