به گزارش قدس آنلاین، فیلم سینمایی «غریب» دومین تجربه محمدحسین لطیفی پس از «روز سوم» در ژانر دفاع مقدس است.
این فیلم که پرتره‌ای از شهید محمد بروجردی است، داستانی قهرمان‌محور را درباره این فرمانده سپاه در زمان شورش حزب‌های تجزیه‌طلب در غرب کشور روایت می‌کند و اشاره‌ای به وقایع کردستان در سال‌های ۵۸ و ۵۹ و حضور مؤثر او در مدیریت شرایط و آرام‌سازی کردستان دارد.
اگرچه بیش از یک دهه ساخت فیلمی درباره زندگی شهید بروجردی مطرح و نقل محافل بود؛ اما نتیجه آنچه از این سوژه مهم و با ظرفیتی فراوان در خلق یک داستان جذاب بر پرده سینما به تصویر کشیده شد یک فیلم متوسط است که نمی‌تواند حق مطلب را به‌خوبی ادا کند.
عنقا، نویسنده و تهیه‌کننده این اثر، داستان را با اقتباسی از کتاب «محمد؛ مسیح کردستان» اثر نصرت‌الله محمودزاده به نگارش درآورده و روی تحرکات منافقان در کردستان متمرکز شده و البته شخصیت‌هایی خیالی را هم برای اثربخشی دراماتیک به آن افزوده است.
فیلم فاقد تمرکز بر خط داستانی مشخص است و به هر سو سرک می‌کشد و به نوعی درگیر یک پراکنده‌گویی است. از طرفی با دیالوگ‌هایی مطول و اضافی پی در پی، درحال معرفی شخصیت‌هایی است که نقش مؤثری در آن دوران داشتند و عملاً در سکانس‌هایی فیلم را شبیه یک مستند روایت‌گونه می‌کند. گرچه عنقا در نشست خبری فیلم عنوان کرد فیلم شهید بروجردی فارغ از مسائل سیاسی روز کشور ساخته شده؛ اما آنچه به‌وضوح و بارها در طول فیلم به چشم می‌خورد دیالوگ‌های شعاری و طعنه‌آمیز به شرایط روز جامعه است که فیلمساز از هیچ فرصتی هم برای خرج کردن آن‌ها نگذشته است.
بابک حمیدیان که نقش شهید بروجردی را در این فیلم ایفا می‌کند شباهت ظاهری قابل توجهی به این شخصیت قهرمان دارد؛ اما همه چیز در همین تشابه ظاهری خلاصه شده و بازی متفاوت و چشمگیری از او نمی‌بینیم.
او که در کاراکترهای مشابه در فضای دفاع مقدس بارها نقش‌آفرینی کرده در ترسیم یک سیمای متفاوت چندان موفق نیست و همه چیز به شباهت ظاهری قابل توجه میان بازیگر و شخصیت داستان محدود شده است. با این حال، بازی مهران احمدی در این فیلم که نقشی متفاوت را ایفا می‌کند قابل توجه است و او را نامزد سیمرغ نقش مکمل نیز کرده است.
خبرنگار: صبا کریمی
نظر شما