به نظر می‌رسد سندرم متابولیک احتمال بروز چندین بیماری را که در کنار هم اتفاق می‌افتد، مانند بیماری‌های قلبی عروقی، کلسترول بالا، چاقی و دیابت نوع ۲ افزایش می‌دهد.

سندرم یک بیماری مفرد و مجزا نیست، بلکه مجموعه‌ای از عوامل خطر است که با افزایش احتمال ابتلاء به مشکلات دیگر همراه بوده است.

اکنون محققان دانشگاه سانگ کیانک وان در کره جنوبی گزارش می‌دهند که افراد مبتلا به سندرم متابولیک با خطر بالا ابتلاء به نقرس، نوعی آرتروز که باعث درد و تورم در مفاصل می‌شود، روبرو هستند.

در مطالعه جدید، تقریباً ۱.۳ میلیون مرد بین ۲۰ تا ۳۹ سال مورد بررسی قرار گرفتند.

ارتباط بین تغییرات در سندرم متابولیک شرکت کنندگان و ابتلاء به نقرس مورد بررسی قرار گرفت.

آنها دریافتند مردانی که سندرم متابولیک دارند، بیشتر احتمال دارد که دچار نقرس باشند. این خطر حتی در صرت داشتن تری گلیسیرید بالا و چاقی شکمی، که دو مؤلفه سندرم متابولیک هستند، بیشتر بود.

اگر فرد حداقل سه مورد از پنج علائم زیر را داشته باشد، پزشک احتمال سندرم متابولیک را در نظر می‌گیرد:

• چاقی مرکزی، احشایی، شکمی، به طور خاص اندازه کمر بیش از ۱۰۱.۵ سانتیمتر در مردان و بیش از ۸۹ سانتیمتر در زنان.

• سطح قند خون ناشتا بالاتر از ۱۰۰ میلی گرم در دسی لیتر.

• فشار خون ۱۳۰/۸۵ میلی متر در جیوه یا بالاتر.

• سطح تری گلیسیرید خون بالاتر از ۱۵۰ میلی گرم در دسی لیتر.

• سطح کلسترول خوب HDL زیر ۴۰ میلی گرم در دسی لیتر برای مردان و کمتر از ۵۰ میلی گرم در دسی لیتر برای زنان.

محققان دریافتند کسانی که سندرم متابولیک داشتند، تقریباً چهار برابر بیشتر از کسانی که هرگز سندرم متابولیک نداشتند، با خطر ابتلاء به نقرس روبرو بودند.

با این حال، اگر کسی از سندرم متابولیک بهبود یابد، خطر ابتلاء به نقرس در او تقریباً به نیم کاهش می‌یابد.

محققان دریافتند از بین تمام اجزای سندرم متابولیک، تری گلیسیرید بالا و چاقی شکمی قوی‌ترین ارتباط را برای خطر ابتلاء به نقرس داشتند.

محققان گزارش دادند که پیشگیری از سندرم متابولیک یا بهبودی از آن می‌تواند خطر نقرس در بزرگسالان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.