از جمله‌ هلاک‌کننده‌ها، ساقط‌کننده‌ها، کاهش‌دهنده‌ها، ناقص‌کننده‌ها، رسواکننده‌ها و بیچاره‌کننده‌ها که در دعای هشتم صحیفه سجادیه به آن اشاره شده و باید از آن به خدای متعال پناه برد سَوْرَةِ الْغَضَبِ؛ خشم مهار نشده است.

پناه به خدا از غضب مهار نشده

آیت الله هاشمی علیا، مؤسس و ریاست حوزه حضرت قائم(عج) چیذر در جلسه درس اخلاق عمومی و در ادامه مباحث دعای هشتم صحیفه سجادیه در خصوص صفت مضموم توسط امام سجاد(ع) بیان می‌کند: از جمله‌ هلاک‌کننده‌ها، ساقط‌کننده‌ها، کاهش‌دهنده‌ها، ناقص‌کننده‌ها، رسواکننده‌ها و بیچاره‌کننده‌ها که در دعای هشتم صحیفه سجادیه به آن اشاره شده و باید از آن به خدای متعال پناه برد سَوْرَةِ الْغَضَبِ؛ خشم مهارنشده است. یعنی غضبی که از حد مجاز و شرعی و عقلی بگذرد و برخلاف شرع و عقل باشد. این همان غضبی است که در احادیث نهی شده و آثار شومی دارد. غضبی که باید از آن به خدا پناه برد و از خداوند در ترک آن استمداد طلبید.

او ادامه می‌‎دهد: این درد روحی از هر درد بدنی، حتی سرطان هم بدتر خواهد بود. دردهای دنیایی رنجی زودگذرند اما این درد روحی سعادت دنیا و آخرت انسان را از بین خواهد برد.

این استاد اخلاق با توجه به روایتی از امام صادق(ع) تشریح می‌کند: هیچ بنده‌ای خشم خود را فرو نخورد، مگر این‌که خداوند عزوجل بر عزت او در دنیا و آخرت افزود. فرو بردن غضب کمال انسان است و حلم دوای این درد و ضد غضب است. حلم یعنی انسان قدرت دارد ولی غضب خود را فرو خورده و کنترل می‌کند. این فرو بردن خشم مطلوب است. طبق روایات خداوند قلب چنین کسی را در روز قیامت سرشار از رضایت خواهد نمود؛ لذا ترک آن ضروری بوده و نیاز به جهاد اکبر دارد؛ زیرا دشمنی نفس از دشمنی شیطان برای انسان بدتر است.

آیت الله هاشمی علیا می‌افزاید: انسانی که نتواند هوای نفس خود را کنترل کند، از انسانیت تنها صورت انسانی آن را دارد و بهره‌ای از کمال نبرده است. بهترین راه مبارزه با هوای نفس اطاعت و بندگی حقیقی در برابر خداوند است و اگر انسان با فردی رو برو می‌شود که هوای نفس بر او غلبه کرده و خشم و غضب او از حد اعتدال گذشته، بهترین پاسخ، سکوت است و این نه تنها از باب تحمل فضای خشمناک فرد که از این باب است که سکوت، خود اطاعت از محبوب است.

مؤسس حوزه حضرت قائم(عج) چیذر با اشاره به روایتی از رسول اکرم(ص) عنوان می‌کند: پیامبر اسلام(ص) اذعان داشت که اگر کسی طالب مقام و منصب است، مقام را از خداوند طلب کند، نه از مردم. هم شما بر این باشد که در نزد پروردگار عالم ارزش پیدا کنید که این ارزش یافتن به کمال نفس انسان است، نه به جاه و مقام. اگر انسان دنبال مقام هم باشد، باید بداند که اگر بنده‌ای در برخورد با افراد و احوال ناحق، احکام الهی را رعایت کرده و براساس احکام الهی، برخورد الهی و ایمانی داشته باشد، از جانب خداوند به مقاماتی دست می‌یابد که قابل قیاس با مقامات دنیایی نیست.

آیت الله هاشمی علیا در پایان تاکید می‌کند: سه صفت وجود دارد که اگر کسی یکی از آن‌ها را نداشته باشد، نمی‌توان به هیچ یک از اعمال او اطمینان کرد. ابتدا تقوایی که انسان را از معاصی باز دارد. دیگر حلمی که سفیه را از خود دفع کند و در نهایت اخلاق فاضله‌ای که با آن با مردم معاشرت کند. انسان باید در همه حال به فکر خودسازی باشد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.