شب نهم ذیحجه از شب‌های متبرک و شب مناجات با قاضی الحاجات است و توبه در آن شب مقبول و دعا در آن مستجاب است. عبادت در این شب، اجر صد و هفتاد سال عبادت را دارد.درروایات برای این شب با عظمت اعمالی ذکر شده است که در ادامه می خوانیم:
برای شب عرفه چند عمل وارد شده است:
۱- دعایی که با با این عبارت آغاز می‌شود، خوانده شود اَللّهُمَّ یا شاهِدَ کُلِّ نَجْوی وَ مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوی وَ عالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ وَ مُنْتَهی کُلِّ حاجَةٍ که روایت شده هر کس آن را در شب عرفه یا در شب‌های جمعه بخواند خداوند او را بیامرزد.
اللَّهُمَّ یَا شَاهِدَ کُلِّ نَجْوَی وَ مَوْضِعَ کُلِّ شَکْوَی وَ عَالِمَ کُلِّ خَفِیَّةٍ
ای خدا ای شاهد اسرار نهان و دانای راز پنهان و مرجع هر شکایت ستمدیدگان و دانای هر نهان
وَ مُنْتَهَی کُلِّ حَاجَةٍ یَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ عَلَی الْعِبَادِ یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا جَوَادُ
و برآرنده هر حاجت نیازمندان ای آنکه بی سابقه تقاضا انواع نعمتها به بندگان عطا کردی ای آنکه با کرامت و لطف گناه گناهکاران را عفو می کنی و با نیکویی از خطاها در میگذری ای بخشنده بی عوض
یَا مَنْ لاَ یُوَارِی مِنْهُ لَیْلٌ دَاجٍ وَ لاَ بَحْرٌ عَجَّاجٌ
ای آنکه نه تاریکی شب چیزی را بر تو پنهان سازد و نه دریای پر موج و آشوب
وَ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لاَ ظُلَمٌ ذَاتُ ارْتِتَاجٍ (ارْتِیَاجٍ) یَا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِیَاءٌ
و نه آسمان با برج و بنیان و نه ظلمتهای پوشاننده امری را بر تو مخفی گرداند ای آنکه تاریکی نزد تو روشنی است
أَسْأَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَکّاً وَ خَرَّ مُوسَی صَعِقاً
درخواست می کنم از اشراق نور ذات بزرگوارت که به کوه طور تجلی کردی و طور را مندک و موسی را مدهوش ساختی
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی رَفَعْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ بِلاَ عَمَدٍ وَ سَطَحْتَ بِهِ الْأَرْضَ عَلَی وَجْهِ مَاءٍ جَمَدٍ
و به آن نام مبارکت که بدان نام لطف آسمانها را بی ستون برافراشتی و زمین را به روی آب منجمد بگستردی
وَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ الْمَکْنُونِ الْمَکْتُوبِ الطَّاهِرِ الَّذِی إِذَا دُعِیتَ بِهِ أَجَبْتَ وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَیْتَ
و به آن نام که گوهر مخزون و در مکنون و سر مکتوب پاک توست که بدان نام هر که تو را خواند اجابت کردی و هر چه به آن نام از تو درخواست کردند عطا فرمودی
وَ بِاسْمِکَ السُّبُّوحِ الْقُدُّوسِ الْبُرْهَانِ الَّذِی هُوَ نُورٌ عَلَی کُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ
و به نام سبوح و قدوس و برهانت که آن نور فوق هر نور است و نور صادر از نوری است
یُضِیءُ مِنْهُ کُلُّ نُورٍ إِذَا بَلَغَ الْأَرْضَ انْشَقَّتْ وَ إِذَا بَلَغَ السَّمَاوَاتِ فُتِحَتْ وَ إِذَا بَلَغَ الْعَرْشَ اهْتَزَّ
که روشنی بخش تمام انوار است که هر گاه بر زمین رسد زمین را بشکافد و چون به آسمان رسد درهای سماوات را بگشاید و چون به عرش رسد از هیبتش عرش بلرزد
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَرَائِصُ مَلاَئِکَتِکَ وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ جَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ وَ إِسْرَافِیلَ
و به آن نامی که از شنیدنش اندام ملایک مرتعش گردد و از تو درخواست می کنم به حق جبرائیل و میکائیل و اسرافیل
وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَی صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَی جَمِیعِ الْأَنْبِیَاءِ وَ جَمِیعِ الْمَلاَئِکَةِ
و به حق حضرت محمد مصطفی که درود و رحمتت بر وی و آلش و بر تمام پیمبران و فرشتگان باد
وَ بِالاِسْمِ الَّذِی مَشَی بِهِ الْخِضْرُ عَلَی قُلَلِ (طَلَلِ) الْمَاءِ کَمَا مَشَی بِهِ عَلَی جَدَدِ الْأَرْضِ
و به آن نامی که خضر پیغمبر (ع) به ذکر آن نام بر امواج دریا میرفت آن گونه که بر زمین هموار می رفت
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی فَلَقْتَ بِهِ الْبَحْرَ لِمُوسَی وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ
و به آن نامی که دریا را بدان نام بر موسی شکافتی و فرعون و قومش را غرق
وَ أَنْجَیْتَ بِهِ مُوسَی بْنَ عِمْرَانَ وَ مَنْ مَعَهُ
و موسی بن عمران و همراهانش را نجات دادی
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ مُوسَی بْنُ عِمْرَانَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَلْقَیْتَ عَلَیْهِ مَحَبَّةً مِنْکَ
و به نامی که موسی بن عمران تو را بدان نام به جانب طور ایمن خواند و تو او را اجابت کردی و محبتت را بر او القا کردی
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی بِهِ أَحْیَا عِیسَی بْنُ مَرْیَمَ الْمَوْتَی وَ تَکَلَّمَ فِی الْمَهْدِ صَبِیّاً وَ أَبْرَأَ الْأَکْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِکَ
و به نامی که عیسی بن مریم بدان نام مردگان را زنده گردانید و به کودکی در گهواره سخن گفت و کوری و برص را به فرمان تو شفا بخشید
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِکَ وَ جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ وَ حَبِیبُکَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
و به نامی که جمیع ملائکه حاملان عرش تو و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و حبیب تو حضرت محمد صلی الله علیه و آله
وَ مَلاَئِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِیَاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُکَ الصَّالِحُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ
و فرشتگان مقرب و انبیاء و بندگان صالح از اهل آسمانها و زمینها همه تو را بدان نام خواندند
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ ذُو النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ (تَقْدِرَ) عَلَیْهِ
و به نامی که چون ذو النون تو را بدان نام خواند هنگامی که از انکار قومش غضبناک روی گردانید به اطمینان آنکه تو بر او سخت نخواهی گرفت
فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
در حالی که در ظلمات تو را ندا کرد و تو را خواند که ای خدایی که جز تو هیچ خدایی نیست
سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ تُنْجِی (نُنْجِی) الْمُؤْمِنِینَ
تو از شرک و شریک منزهی و من در حق خود از ستمکارانم و تو دعای او را اجابت کردی و از غم نجاتش دادی و همچنین مؤمنان را نجات خواهی داد
وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ دَاوُدُ وَ خَرَّ لَکَ سَاجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ
و به نام بزرگی که داود پیغمبر بدان نامت خواند و از عظمتت به خاک افتاد و سر به سجده نهاد و تو از گناهش درگذشتی
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَتْکَ بِهِ آسِیَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِی عِنْدَکَ بَیْتاً فِی الْجَنَّةِ
و به آن نام تو که آسیه زن فرعون تو را بدان نام خواند و در دعا گفت پروردگارا تو بر من خانهای در بهشت بنا کن
وَ نَجِّنِی مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْتَ لَهَا دُعَاءَهَا
و از فرعون و عمل (زشت) وی مرا نجات بخش و از این قوم ستمکاران برهان و تو دعایش را اجابت فرمودی (و حاجتش را روا کردی)
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاَءُ فَعَافَیْتَهُ
و به آن نامی که ایوب پیغمبر (ع) آنگاه که درد و رنج و بلا بدو روی آورد تو را به آن نام خواند و تواش عافیت بخشیدی
وَ آتَیْتَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِکَ وَ ذِکْرَی لِلْعَابِدِینَ
و به رحمت خاص خود اهل و مالش را باز دو چندانش عطا کردی و اهل عبادت را متذکر ساختی
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ یَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَیْهِ بَصَرَهُ وَ قُرَّةَ عَیْنِهِ یُوسُفَ وَ جَمَعْتَ شَمْلَهُ
و به آن نامت که یعقوب نبی تو را بدان نام خواند و تو دیدگان و نور دیدگانش یوسف را به او باز گردانیدی و خاطرش جمع و غم پریشانیش دور کردی
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ سُلَیْمَانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْکاً لاَ یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
و به آن نامت که سلیمان (ع) تو را به آن نام خواند و تواش ملک و سلطنتی که بعد از او هیچکس شایسته آن نبود به او عطا کردی که بس بخشنده بی عوض تو خواهی بود
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی سَخَّرْتَ بِهِ الْبُرَاقَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
و به آن نامت که بدان نام براق به رسولت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم عطا فرمودی
إِذْ قَالَ تَعَالَی (سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی)
که خود در قرآن مبارک یاد کردی که منزه خدایی که بنده اش (محمد «ص» ) را شبانگاه از مسجد الحرام بسوی مسجد اقصی سیر داد
وَ قَوْلُهُ (سُبْحَانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَ إِنَّا إِلَی رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ)
و باز فرمودی منزه خدایی که این را مطیع ما گردانید و گرنه هرگز ما بر آنها تسلط نمی یافتیم و ما همه بسوی خدا باز خواهیم گشت
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئِیلُ عَلَی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
و به آن نامت که جبرئیل امین بدان نام بر محمد مصطفی صلی الله علیه و آله فرود آمد
وَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَ أَسْکَنْتَهُ جَنَّتَکَ
و به آن نامت که آدم تو را بدان نام خواند گناهش را بخشیدی و در بهشت رضوانش مسکن دادی
وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِیمَ
و از تو درخواست می کنم به حق قرآن بزرگ و به حق محمد مصطفی (ص) خاتم پیغمبران و به حق ابراهیم خلیل (ع)
وَ بِحَقِّ فَصْلِکَ یَوْمَ الْقَضَاءِ وَ بِحَقِّ الْمَوَازِینِ إِذَا نُصِبَتْ وَ الصُّحُفِ إِذَا نُشِرَتْ
و به حق روز قیامت که فصل قضای توست و به حق میزانهایی که نصب گردد و آن نامه های اعمال که گشوده شود
وَ بِحَقِّ الْقَلَمِ وَ مَا جَرَی وَ اللَّوْحِ وَ مَا أَحْصَی
و به حق قلم قدرت و آنچه بر آن بگردد و به حق لوح (امکان) و آنچه در آن لوح به شمار آمده است
وَ بِحَقِّ الاِسْمِ الَّذِی کَتَبْتَهُ عَلَی سُرَادِقِ الْعَرْشِ قَبْلَ خَلْقِکَ الْخَلْقَ وَ الدُّنْیَا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ بِأَلْفَیْ عَامٍ
و به حق آن اسمی که دو هزار سال پیش از آفرینش خلق و عالم دنیا و خورشید و ماه و آسمان بر سرادق عرش نگاشتی
وَ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
و شهادت می دهم که هیچ خدایی جز خدای یکتای عالم نیست و او یگانه است و شریک ندارد و محمد (مصطفی «ص» ) بنده (خاص) و رسول اوست
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْمَخْزُونِ فِی خَزَائِنِکَ الَّذِی اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ
و از تو ای خدا درخواست می کنم به آن نامی که گوهر مخزون در گنجهای توست آن نامی که در علم غیب نزد خود بر خویش انتخاب و اختصاص دادی
لَمْ یَظْهَرْ عَلَیْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِکَ لاَ مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لاَ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ وَ لاَ عَبْدٌ مُصْطَفًی
که احدی از خلق بر آن آگاه نیست نه ملک مقربی و نه پیغمبر مرسلی و نه هیچ بنده برگزیده ای
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی شَقَقْتَ بِهِ الْبِحَارَ وَ قَامَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ اخْتَلَفَ بِهِ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ
از آن نام آگاه است و باز از تو درخواست می کنم به آن نامی که دریاها را بدان نام شکافتی و کوهها را به آن بپا داشتی و رفت و آمد شب و روز را بدان نام برقرار داشتی
وَ بِحَقِّ السَّبْعِ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ وَ بِحَقِّ الْکِرَامِ الْکَاتِبِینَ
و به حق سبع المثانی و قرآن بزرگ و به حق آن فرشتگان مکرم که نویسنده اعمال نیک بندگانند
وَ بِحَقِّ طه[3] وَ یس[4] وَ کهیعص[5] وَ حمعسق[6] وَ بِحَقِّ تَوْرَاةِ مُوسَی
و به حق طه و یس و کهیعص و حمعسق و به حق تورات موسی (ع)
وَ إِنْجِیلِ عِیسَی وَ زَبُورِ دَاوُدَ وَ فُرْقَانِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
و انجیل عیسی (ع) و زبور داود (ع) و فرقان محمد (ص) که درود و رحمتت بر او و بر آل او
وَ عَلَی جَمِیعِ الرُّسُلِ وَ بِآهِیّاً شَرَاهِیّاً
و بر جمیع پیغمبران باد و به حق آهیأ شراهیا
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ تِلْکَ الْمُنَاجَاةِ الَّتِی کَانَتْ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ مُوسَی بْنِ عِمْرَانَ فَوْقَ جَبَلِ طُورِ سَیْنَاءَ
ای خدا از تو درخواست می کنم به حق آن راز و نیازی که میان تو و موسی بن عمران بالای کوه طور سینا بود
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی عَلَّمْتَهُ مَلَکَ الْمَوْتِ لِقَبْضِ الْأَرْوَاحِ
و از تو درخواست می کنم به اسمی که به فرشته قابض ارواح تعلیم دادی
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی کُتِبَ عَلَی وَرَقِ الزَّیْتُونِ فَخَضَعَتِ النِّیرَانُ لِتِلْکَ الْوَرَقَةِ فَقُلْتَ یَا نَارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاَماً
و از تو درخواست می کنم به آن اسمی که به قلم قدرت بر ورقزیتون نوشتی و آتش را بر او خاضع ساختی و فرمودی ای آتش سرد و سالم باش
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی کَتَبْتَهُ عَلَی سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ الْکَرَامَةِ
و از تو درخواست می کنم به آن اسمی که بر سراپرده مجد و کرامت نگاشتی
یَا مَنْ لاَ یُحْفِیهِ سَائِلٌ وَ لاَ یَنْقُصُهُ نَائِلٌ یَا مَنْ بِهِ یُسْتَغَاثُ وَ إِلَیْهِ یُلْجَأُ
ای خدایی که از اصرار گدایان سائل هرگز ملول نشود و عطایش از بخشش کم نگردد ای خدایی که فریادرس خلقی و ملجأ و پناه بندگان
أَسْأَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتَابِکَ
از تو درخواست می کنم به مقامات با مجد و عزت عرش خود و منتهای لطف و رحمتت از آیات کتاب مرقوم تو که قرآن عزیز است
وَ بِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ وَ جَدِّکَ الْأَعْلَی وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ الْعُلَی
و به حرمت اسم اعظم تو و مقام عزت بلند مرتبه تو و کلمات کامل عالی رتبه ات
اللَّهُمَّ رَبَّ الرِّیَاحِ وَ مَا ذَرَتْ وَ السَّمَاءِ وَ مَا أَظَلَّتْ وَ الْأَرْضِ وَ مَا أَقَلَّتْ
ای خدا ای آفریننده بادها و هر چه به وزش بادها در جهان پراکنده شود و ای آفریننده آسمان و هر چه بر او سایه افکند و زمین و هر چه بر دورش گیرد
وَ الشَّیَاطِینِ وَ مَا أَضَلَّتْ وَ الْبِحَارِ وَ مَا جَرَتْ وَ بِحَقِّ کُلِّ حَقٍّ هُوَ عَلَیْکَ حَقٌ
و دیوان و آنچه گمراه کنند و دریاها و آنچه (در آن) روان باشد و به حق هر حق و حقیقتی
وَ بِحَقِّ الْمَلاَئِکَةِ الْمُقَرَّبِینَ وَ الرَّوْحَانِیِّینَ وَ الْکَرُوبِیِّینَ وَ الْمُسَبِّحِینَ لَکَ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ لاَ یَفْتُرُونَ
و به حق ملائکه مقرب و روحانیین و فرشتگان کروبی بلند مقام که بدون خستگی شب و روز به ذکر و تسبیح حضرتت مشغولند
وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِکَ وَ بِحَقِّ کُلِّ وَلِیٍّ یُنَادِیکَ بَیْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ وَ تَسْتَجِیبُ لَهُ دُعَاءَهُ یَا مُجِیبُ
و به حق ابراهیم خلیل تو و به حق هر ولی و بنده خاص که بین صفا و مروه تو را ندا کرده و دعایش اجابت فرمودی ای اجابت کننده دعای خلق
أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِهَذِهِ الدَّعَوَاتِ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا قَدَّمْنَا وَ مَا أَخَّرْنَا
به حق این دعا و اسماء مذکوره از تو درخواست می کنم که از گناه گذشته و آینده
وَ مَا أَسْرَرْنَا وَ مَا أَعْلَنَّا وَ مَا أَبْدَیْنَا وَ مَا أَخْفَیْنَا وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنَّا
که پنهان یا آشکار ظاهر و باطن بجای آوردیم و آنچه کردیم که تو بدان داناتر از مایی از همه به لطف و کرمت درگذر
إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
که تو قادر بر هر چیزی به حق رحمتت ای مهربانترین مهربانان عالم
یَا حَافِظَ کُلِّ غَرِیبٍ یَا مُونِسَ کُلِّ وَحِیدٍ یَا قُوَّةَ کُلِّ ضَعِیفٍ
ای نگهدار هر غریب دور از وطن ای مونس هر بی کس و تنها ای توانایی هر ناتوان
یَا نَاصِرَ کُلِّ مَظْلُومٍ یَا رَازِقَ کُلِّ مَحْرُومٍ یَا مُونِسَ کُلِّ مُسْتَوْحِشٍ
ای یاری ده هر مظلوم ای روزی بخش هرمرحوم ای انیس دلهای هراسان
یَا صَاحِبَ کُلِّ مُسَافِرٍ یَا عِمَادَ کُلِّ حَاضِرٍ یَا غَافِرَ کُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِیئَةٍ
ای رفیق هر مسافر ای نگهبان هر حاضر ای بخشنده هر خطا و گناهان
یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ یَا کَاشِفَ کَرْبِ الْمَکْرُوبِینَ یَا فَارِجَ هَمِّ الْمَهْمُومِینَ
ای فریادرس فریادخواهان ای دادرس آه و ناله کنندگان ای برطرف کننده اندوه غمدیدگان ای نشاط بخش دلهای غمناکان
یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ یَا مُنْتَهَی غَایَةِ الطَّالِبِینَ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ
ای آفریننده زمینها و آسمانهای گردان ای آخرین مقصد مشتاقان ای اجابت کننده دعای پریشان حالان
یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ یَا دَیَّانَ یَوْمِ الدِّینِ
ای مهربانترین مهربانان عالم ای پروردگار عالمیان ای حاکم روز جزا
یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ یَا أَسْمَعَ السَّامِعِینَ یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ یَا أَقْدَرَ الْقَادِرِینَ
ای بخشنده ترین بخشندگان ای باکرمترین کریمان ای شنواترین شنوایان ای بیناترین بینایان ای تواناترین توانایان
اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُورِثُ النَّدَمَ
(تو به لطف و کرم) از من ببخش آن گناهانم را که نعمت را دگرگون می سازد از من ببخش آن گناهانی که موجب پشیمانی و حسرت شود
وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُورِثُ السَّقَمَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَهْتِکُ الْعِصَمَ
از من ببخش آن گناهانی که موجب درد و امراض شود از من ببخش آن گناهانی که پرده عصمت را می درد
وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَحْبِسُ قَطْرَ السَّمَاءِ
از من ببخش آن گناهانی از من ببخش که دعا را مردود می گرداند از من ببخش آن گناهانی که باران آسمان را منع می کند
وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَجْلِبُ الشَّقَاءَ
از من ببخش آن گناهانی که مرگ و فناء را تعجیل و عمر را کوتاه می سازد از من ببخش آن گناهانی که جلب شقاوت و محرومی می کند
وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تُظْلِمُ الْهَوَاءَ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی تَکْشِفُ الْغِطَاءَ
از من ببخش آن گناهانی که هوا را تیره و تار میکند از من ببخش آن گناهانی که پرده از کارم برمی دارد
وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتِی لاَ یَغْفِرُهَا غَیْرُکَ یَا اللَّهُ
از من ببخش گناهان را که جز تو کسی نبخشد آنها را ای خدا
وَ احْمِلْ عَنِّی کُلَّ تَبِعَةٍ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ یُسْراً
و بار هر حقوقی از خلق به دوش من است از دوشم بردار و آسانی و فرج و گشایشی در کارم عطا فرما
وَ أَنْزِلْ یَقِینَکَ فِی صَدْرِی وَ رَجَاءَکَ فِی قَلْبِی حَتَّی لاَ أَرْجُوَ غَیْرَکَ
و مقام یقینت را به قلبم نازل و رجاء و امیدواری بر دلم فرود آور تا بجز تو به هیچکس امیدوار نباشم
اللَّهُمَّ احْفَظْنِی وَ عَافِنِی فِی مَقَامِی وَ اصْحَبْنِی فِی لَیْلِی وَ نَهَارِی
ای خدا در این منزلگاهم از شرور عالم مرا محافظت فرما و عافیت بخش و شب و روز با من یار و همراه باش
وَ مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِی وَ عَنْ یَمِینِی وَ عَنْ شِمَالِی وَ مِنْ فَوْقِی وَ مِنْ تَحْتِی
که از پیش روی و پشت سر و از راست و چپ بالای سر و پایین پایم شری به من نرسد
وَ یَسِّرْ لِیَ السَّبِیلَ وَ أَحْسِنْ لِیَ التَّیْسِیرَ وَ لاَ تَخْذُلْنِی فِی الْعَسِیرِ
و راه آخرت و طریق سعادت را بر من آسان گردان و آسان گرفتن (امور این عالم را) بر من سهل ساز و در مشکلات عالم مرا به ذلت و خواری مگذار
وَ اهْدِنِی یَا خَیْرَ دَلِیلٍ وَ لاَ تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی فِی الْأُمُورِ وَ لَقِّنِی کُلَّ سُرُورٍ
و مرا رهبری فرما ای بهترین دلیل و رهبر خلق و مرا در کارها به خود وامگذار و هر چه مایه نشاط و سرور است به قلبم الهام فرما
وَ اقْلِبْنِی إِلَی أَهْلِی بِالْفَلاَحِ وَ النَّجَاحِ مَحْبُوراً فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ
و مرا به اهلم در دنیا و عقبی با فیروزی و رستگاری و حال و جد و نشاط بازگردان زیرا تو بر هر چیز توانائی
وَ ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ وَ أَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ طَیِّبَاتِ رِزْقِکَ
و از فضلت مرا روزی بخش و از پاکیزه ترین روزیهایت به من وسعت ده
وَ اسْتَعْمِلْنِی فِی طَاعَتِکَ وَ أَجِرْنِی مِنْ عَذَابِکَ وَ نَارِکَ وَ اقْلِبْنِی إِذَا تَوَفَّیْتَنِی إِلَی جَنَّتِکَ بِرَحْمَتِکَ
و مرا به کار طاعتت برگمار و از آتش قهر و عذابت پناه ده و هنگام رحلت به باغ بهشت از لطف و رحمتت منزل ده
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِکَ وَ مِنْ تَحْوِیلِ عَافِیَتِکَ وَ مِنْ حُلُولِ نَقِمَتِکَ
ای خدا من به تو پناه می برم از زوال نعمت و عافیت و نزول قهر و عذابت
وَ مِنْ نُزُولِ عَذَابِکَ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ جَهْدِ الْبَلاَءِ وَ دَرَکِ الشَّقَاءِ وَ مِنْ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ
و باز به تو پناه می برم از سختی بلاء و خذلان و درک شقاوت و حرمان و از قضای بد و شماتت دشمن
وَ مِنْ شَرِّ مَا یَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مِنْ شَرِّ مَا فِی الْکِتَابِ الْمُنْزَلِ
و شروری که از آسمان فرود آید و شری که به وعید و تهدید فاسقان در کتاب آسمانی منزل فرمودی
اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِی مِنَ الْأَشْرَارِ وَ لاَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَ لاَ تَحْرِمْنِی صُحْبَةَ الْأَخْیَارِ
ای خدا مرا از فرقه اشرار قرار مده و از اهل آتش دوزخ مگردان و از صحبت و همنشینی اخیار محرومم مساز
وَ أَحْیِنِی حَیَاةً طَیِّبَةً وَ تَوَفَّنِی وَفَاةً طَیِّبَةً تُلْحِقُنِی بِالْأَبْرَارِ
و به زندگانی خوش زنده ابد گردانو هنگام وفاتم را روز خوش ساز و به زمره نیکان و بندگان نکوکارت ملحق فرما
وَ ارْزُقْنِی مُرَافَقَةَ الْأَنْبِیَاءِ فِی مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِیکٍ مُقْتَدِرٍ
در آن منزلگاه صدق و حقیقت نزد خداوند عزت و سلطنت روزی گردان
اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَی حُسْنِ بَلاَئِکَ وَ صُنْعِکَ وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَی الْإِسْلاَمِ وَ اتِّبَاعِ السُّنَّةِ
ای خدا تو را حمد می کنم بر حسن امتحان و مراتب احسانت و تو را حمد می کنم بر نعمت اسلام و ایمان و پیروی طریق پیغمبرت
یَا رَبِّ کَمَا هَدَیْتَهُمْ لِدِینِکَ وَ عَلَّمْتَهُمْ کِتَابَکَ فَاهْدِنَا وَ عَلِّمْنَا
ای خدا چنانکه پیمبران خود را به دین خود هدایت فرمودی و کتاب آسمانی خود را به آنان بیاموختی ما را هم هدایت کن و تعلیم فرما
وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلَی حُسْنِ بَلاَئِکَ وَ صُنْعِکَ عِنْدِی خَاصَّةً کَمَا خَلَقْتَنِی فَأَحْسَنْتَ خَلْقِی
و تو را حمد می کنم بر حسن امتحان و خصوص لطف و احسانت بر من تو مرا به خلقت نیکو آفریدی
وَ عَلَّمْتَنِی فَأَحْسَنْتَ تَعْلِیمِی وَ هَدَیْتَنِی فَأَحْسَنْتَ هِدَایَتِی
و به من نیکو تعلیم دادی و نیکو هدایتم فرمودی
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی إِنْعَامِکَ عَلَیَّ قَدِیماً وَ حَدِیثاً فَکَمْ مِنْ کَرْبٍ یَا سَیِّدِی قَدْ فَرَّجْتَهُ
پس تو را حمد و ستایش می کنم بر انعام همیشگی قدیم و جدیدت بر من چه بسیار حزن و اندوه ها ای سید من از من برطرف ساختی
وَ کَمْ مِنْ غَمٍّ یَا سَیِّدِی قَدْ نَفَّسْتَهُ وَ کَمْ مِنْ هَمٍّ یَا سَیِّدِی قَدْ کَشَفْتَهُ
و چه بسیار غصه ها که بدل به نشاط فرمودی چه بسیار هم و غمها که زایل ساختی
وَ کَمْ مِنْ بَلاَءٍ یَا سَیِّدِی قَدْ صَرَفْتَهُ وَ کَمْ مِنْ عَیْبٍ یَا سَیِّدِی قَدْ سَتَرْتَهُ
و بلا و مصیبتها که ای سید من به لطفت از من بگردانیدی و چه بسیار عیب و زشتی هایم را که از کرم بپوشانیدی
فَلَکَ الْحَمْدُ عَلَی کُلِّ حَالٍ فِی کُلِّ مَثْوًی وَ زَمَانٍ وَ مُنْقَلَبٍ وَ مُقَامٍ (مَقَامٍ) وَ عَلَی هَذِهِ الْحَالِ وَ کُلِّ حَالٍ
پس حمد و سپاس در هر حال تو را سزد در هر مکان و هر زمان و هر سفر و حضر و بر این حال که هستم و تمام احوال دیگر
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَفْضَلِ عِبَادِکَ نَصِیباً فِی هَذَا الْیَوْمِ مِنْ خَیْرٍ تَقْسِمُهُ أَوْ ضُرٍّ تَکْشِفُهُ
ای خدا امروز از هر خیر و نعمت که قسمت می فرمایی و هر رنج و المی که برطرف می سازی
أَوْ سُوءٍ تَصْرِفُهُ أَوْ بَلاَءٍ تَدْفَعُهُ أَوْ خَیْرٍ تَسُوقُهُ أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا أَوْ عَافِیَةٍ تُلْبِسُهَا
و هر زشتی و بدی که از خلق دور می گردانی و هر بلا که دفع می کنی و هر خیر و رحمت که می فرستی و منبسط می فرمایی هر لباس عافیت که بر اندام بندگان می پوشانی از تمام این نعمتها نصیب مرا نصیب بهترین بندگانت عطا فرما
فَإِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ بِیَدِکَ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
که تو بر هر چیز توانایی و گنجهای آسمان و زمین همه بدست توست
وَ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْکَرِیمُ الْمُعْطِی الَّذِی لاَ یُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لاَ یُخَیَّبُ آمِلُهُ
و تو خدای یگانه با کرم و بخششی که هیچ سائلی از درگاهت محروم باز نخواهد گشت و هیچ امیدواری ناامید نخواهد شد
وَ لاَ یَنْقُصُ نَائِلُهُ وَ لاَ یَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ بَلْ یَزْدَادُ کَثْرَةً وَ طِیباً وَ عَطَاءً وَ جُوداً
و هر که هر چه بخواهد بدون نقصان خواهد یافت و ملک بی پایان تو ببخشش تمام نگردد بلکه چون ملک تو نامنتهای و فوق نامنتهای است از بخشش های عطا وجود و کرمت بیشتر و افزونتر شود
وَ ارْزُقْنِی مِنْ خَزَائِنِکَ الَّتِی لاَ تَفْنَی وَ مِنْ رَحْمَتِکَ الْوَاسِعَةِ إِنَّ عَطَاءَکَ لَمْ یَکُنْ مَحْظُوراً
و مرا از گنجهای بی انتهایت و از رحمت واسعه بی پایانت روزی بخش که عطای تو از هیچکس ممنوع نیست
وَ أَنْتَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و تو بر هر چیز قادر و توانایی به حق رحمت وسیعت ای مهربانترین مهربانان عالم.
۲- تسبیحات عشر را که در اعمال روز عرفه آمده است را هزار مرتبه خوانده شود.
۳- دعاء اللّهُمَّ مَنْ تَعَبَّاَ وَ تَهَیَّاَ را که در روز عرفه و شب و روز جمعه نیز وارد است، خوانده شود.
اللَّهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَ تَهَیَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَی مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ نَائِلِهِ وَ جَائِزَتِهِ
خدایا هر کس برای ورود بر مخلوقی به امید لطف و احسانی خود را مهیا ساخته و برای جایزه و عطا می رود و خود را برای عرض حاجت آماده و مستعد می گرداند
فَإِلَیْکَ یَا رَبِّ تَعْبِیَتِی وَ اسْتِعْدَادِی رَجَاءَ عَفْوِکَ وَ طَلَبَ نَائِلِکَ وَ جَائِزَتِکَ
من هم ای خدا اینگونه به درگاه تو آمده به امید عفو تو و درخواست عطای تو و جایزه و احسان تو
فَلاَ تُخَیِّبْ دُعَائِی یَا مَنْ لاَ یَخِیبُ عَلَیْهِ سَائِلٌ (السَّائِلُ) وَ لاَ یَنْقُصُهُ نَائِلٌ
پس مرا در دعا محروم مکن ای کسی که هیچ سائلی را از درت محروم نخواهی کرد و عطایت کم نخواهد گشت
فَإِنِّی لَمْ آتِکَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صَالِحٍ عَمِلْتُهُ وَ لاَ لِوِفَادَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ
ای خدا من نه به اعتماد بر عمل نیک خود به درگاه تو آمده ام و نه به هیچ مخلوقی وارد شده و امیدی دارم
أَتَیْتُکَ مُقِرّاً عَلَی نَفْسِی بِالْإِسَاءَةِ وَ الظُّلْمِ مُعْتَرِفاً بِأَنْ لاَ حُجَّةَ لِی وَ لاَ عُذْرَ
بلکه به درگاه تو به اقرار بدکاری و ستم بر نفس خود آمده ام و اعتراف می کنم که هیچ حجت و عذری بر گناه خود ندارم
أَتَیْتُکَ أَرْجُو عَظِیمَ عَفْوِکَ الَّذِی عَفَوْتَ (عَلَوْتَ) بِهِ (عَلَی) عَنِ الْخَاطِئِینَ (الْخَطَّائِینَ)
پس به درگاهت به امید عفو عظیمت آمده ام آن عفو و احسانی که به آن از همه خطاکاران درگذشتی
فَلَمْ یَمْنَعْکَ طُولُ عُکُوفِهِمْ عَلَی عَظِیمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَیْهِمْ بِالرَّحْمَةِ
و طول مدت اصرار آنها بر گناه بزرگ مانع از عفو نگردید و بر آنها به رحمت بازگشتی
فَیَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُهُ عَظِیمٌ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ یَا عَظِیمُ
پس ای خدایی که رحمتت واسع است و عفوت بسیار عظیم ای خدای بزرگ ای خدای بزرگ ای خدای بزرگ
لاَ یَرُدُّ غَضَبَکَ إِلاَّ حِلْمُکَ وَ لاَ یُنْجِی مِنْ سَخَطِکَ إِلاَّ التَّضَرُّعُ إِلَیْکَ
آتش غضبت راجز آب حلمت خاموش نتواند کرد و از غضبت نجاتی جز تضرع بدرگاهت نیست
فَهَبْ لِی یَا إِلَهِی فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِی تُحْیِی بِهَا مَیْتَ الْبِلاَدِ
خدایا باز بر من ببخش و گشایشی در کارم عطا کن بقدرت کاملهای که هر شهر و دیار مرده را به آن زنده ساختی
وَ لاَ تُهْلِکْنِی غَمّاً حَتَّی تَسْتَجِیبَ لِی وَ تُعَرِّفَنِی الْإِجَابَةَ فِی دُعَائِی
و مرا به غم و حسرت هلاک مکن تا دعایم مستجاب گردانی و به من بنما مستجاب شدن دعایم را
وَ أَذِقْنِی طَعْمَ الْعَافِیَةِ إِلَی مُنْتَهَی أَجَلِی وَ لاَ تُشْمِتْ بِی عَدُوِّی وَ لاَ تُسَلِّطْهُ عَلَیَّ وَ لاَ تُمَکِّنْهُ مِنْ عُنُقِی
و به من طعم آسایش و سلامتی (از عذابت را) تا آخر عمر بچشان و مرا به شماتت دشمن گرفتار مکن و دشمن را بر من مسلط مگردان و چیره مساز
اللَّهُمَّ (إِلَهِی) إِنْ وَضَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْفَعُنِی وَ إِنْ رَفَعْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَضَعُنِی
خدایا اگر تو مرا پست کنی آن کیست که مرا رفعت و بلندی بخشد و اگر تو مرا بلند مرتبه کنی آن کیست که مرا پست تواند کرد
وَ إِنْ أَهْلَکْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَعْرِضُ لَکَ فِی عَبْدِکَ أَوْ یَسْأَلُکَ عَنْ أَمْرِهِ
و اگر تو مرا به غضب هلاک کنی آن کیست که در کار بندهات با تو معارضه یا درخواستی تواند کرد
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَیْسَ فِی حُکْمِکَ ظُلْمٌ وَ لاَ فِی نَقِمَتِکَ عَجَلَةٌ
و البته می دانم که در حکم تو هیچ ظلم و جوری نیست و در انتقام تو عجله و شتابی نخواهد بود
وَ إِنَّمَا یَعْجَلُ مَنْ یَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا یَحْتَاجُ إِلَی الظُّلْمِ الضَّعِیفُ
آنکس در انتقام تعجیل کند که از فوت وقت بترسد و آنکس به ظلم نیازمند است که ضعیف و ناتوان باشد
وَ قَدْ تَعَالَیْتَ یَا إِلَهِی عَنْ ذَلِکَ عُلُوّاً کَبِیراً
و تو ای خدا از این نواقص امکانی بی اندازه منزهی و از این عیوب مخلوق بسیار بزرگتر و برتری
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ فَأَعِذْنِی وَ أَسْتَجِیرُ بِکَ فَأَجِرْنِی
خدایا من به درگاه تو پناه آورده ام مرا پناه ده و از تو امان می طلبم مرا امان ده
وَ أَسْتَرْزِقُکَ فَارْزُقْنِی وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ فَاکْفِنِی
و از تو روزی می خواهم مرا روزی ده و بر تو توکل می کنم پس مرا کفایت فرما
وَ أَسْتَنْصِرُکَ عَلَی عَدُوِّی (عَدُوِّکَ) فَانْصُرْنِی وَ أَسْتَعِینُ بِکَ فَأَعِنِّی
و از تو بر دشمنانم یاری می طلبم مرا یاری فرما و از تو مدد می خواهم مرا مدد فرما
وَ أَسْتَغْفِرُکَ یَا إِلَهِی فَاغْفِرْ لِی آمِینَ آمِینَ آمِینَ
و از تو پوزش می خواهم پس مرا ببخش ای پروردگار من آمین آمین آمین.
۴- زیارت امام حسین (ع).
نظر شما