قسمت بعدی ماجرا تقریباً محال است اما باز هم تصور کنید میانه راه جایی نزدیک به قله با کوهنوردی روبه‌رو می‌شوید که با چکمه‌های سبزرنگ روی زمین خوابیده، کلاهش را محکم کشیده و دست‌هایش را توی سینه‌اش قفل کرده است. راهنمایتان بلند فریاد می‌زند: «مسیری رو که پای راست این کوهنورد نشون میده دنبال کنید... ببینید با پاش داره به کدوم سمت اشاره میکنه...!»ایسنا چند روز پیش نوشت: «از زمان اولین صعود به اورست که در سال ۱۹۰۰ میلادی انجام شد، تاکنون ۳۱۰ مورد مرگ در قله‌ اورست به ثبت رسیده است... بیشتر اجساد کوهنوردانِ ناکام به دلیل شرایط نامساعد آب و هوایی و همچنین سخت و صعب‌العبور بودن مسیرهای دسترسی و هزینه‌های گزاف پایین آوردن آن‌ها، در جای‌جای مسیر صعود به اورست به چشم می‌خورند. تا سال ۲۰۱۵، در طول مسیر صعود به قله‌ اورست تقریباً ۲۰۰ جسد شمارش شده بودند که کوهنوردان در مسیرشان آن‌ها را به چشم می‌دیدند». الیا سایکالی، فیلمساز اورست‌نورد پس از صعود به این قله در سال۲۰۱۹ در اینستاگرامش نوشت: «نمی‌توانم آنچه آن بالا دیدم را باور کنم. مرگ...قتل‌عام...صف‌آرایی اجساد مرده در مسیر صعود به چشم می‌خورد...». در بهار سالی که الیا به اورست صعود کرد، ۱۱ کوهنورد کشته شدند که یکی از مرگبارترین فصل‌های صعود در سال‌های اخیر نام گرفت.

صعود سیاه
«سیوانگ ‌پالجور» کوهنورد جوان و هندی تبار، تقریباً ۲۷ سال است در مسیر صعود به اورست خوابیده است. او پیش از صعود آخرش دوره‌های مختلف کوه‌نوردی را گذرانده و بارها به قله‌های مختلف صعود کرده بود. پالجور پیشتر به عنوان پسر بزرگ خانواده با پنج خواهر و برادرش در مزرعه کار می‌کرد، اما گویا تلاش دسته جمعی تکافوی مخارج زندگیشان را نمی‌داد و برای همین پالجور پس از اتمام کلاس دهم، مدرسه را رها کرد و مدتی برای پلیس مرزی هند و تبت کار کرده بود. بعدها هم به کوه‌نوردی حرفه‌ای علاقه‌مند شد تا اینکه «موهیندار سینگ» مسئول یک گروه صعود به اورست او را برای برنامه کوه‌نوردی‌اش انتخاب کرد.

برنامه صعود آن‌ها البته از همان ابتدا خوب پیش نرفت. طوفان شدید حرکتشان را به تأخیر انداخت و زمانی هم که اقدام به صعود کردند هوا پس از یک آرامش موقت دوباره طوفانی شد...گروه میانه راه از هم پاشید... چند نفری ادعا کردند به قله رسیده‌اند... چند نفر ماندند و یخ زدند... یکی دو نفر را بقیه کوهنوردان حین برگشت پیدا کردند... پالجور اما انگار زیر برف یا میان طوفان از نظر ناپدید شد... بعدها جسد او در حالی پیدا شد که وسط مسیر اصلی صعود، کلاهش را محکم به سر کشیده، دست‌هایش را توی سینه جمع کرده و یخ زده بود. حدود ۱۸ سال پالجور همان طور وسط راه افتاده بود و کوهنوردان زیادی از کنارش گذشته و یا حتی با لگد کردن پای او که زیر برف مانده بود، راهشان را ادامه داده بودند. سال ۲۰۱۴ یک کوهنورد چینی، خلاف‌آمد دیگر همراهانش رفتار کرد و جسد پالجور را چند متر کنار کشید تا حداقل سر راه کوهنوردان نباشد. با این حال هنوز پالجور در مسیر اصلی صعود به اورست خوابیده و پای راستش انگار راه را به کوهنوردان نشان می‌دهد!     

خبرنگار: حوالی امروز