به گزارش قدس آنلاین، یونانیان باستان به اصطلاح به کبوترهای نامه بر، موش های آسمان می گفتند و برای انتشار نتایج بازی های المپیک از آن ها استفاده می کردند. در سال ۱۸۵۰ خبرگزاری رویترز از ناوگانی متشکل از ۴۵ کبوتر برای ارسال اخبار و قیمت سهام در فاصله ۱۲۰ کیلومتری بین بروکسل و آخن آلمان استفاده کرد. این سفر برای آن ها دو ساعت طول می کشید در حالی که اگر فردی با قطار می خواست اخبار را انتقال دهد ۶ ساعت زمان می برد. ارتش ایالات متحده همچنین گروهی از ۶۰۰ کبوتر نامه رسان داشت که در طول جنگ جهانی اول برای کمک به فرانسه آن ها را به این کشور اهدا کرد.

طبق گفته اتحادیه کبوترهای مسابقه ای آمریکا، کبوترهای مسابقه به طور متوسط سرعت ۶۴ کیلومتر در ساعت دارند و معمولاً تا ۶۴۰ کیلومتر، تقریباً فاصله بین واشنگتن دی سی تا بوستون را مسابقه می دهند. البته اگر وزش باد افزایش پیدا کند، کبوترها به سرعت ۱۷۷ کیلومتر در ساعت می رسند و تا ۱۶۰۰ کیلومتر حرکت می کنند.

برای بخش‌های وسیعی از مناطق روستایی آمریکا جایی که سرعت اینترنت می‌تواند بسیار کمتر از میانگین ملی این کشور باشد، برای فرستان حجم خاصی از داده ها در فواصل معین داده، کبوتر گزینه سریع‌تری برای آن ها محسوب می شود.

اگرچه بسیاری از آمریکایی ها اینترنت پرسرعت دارند، اما در مناطق روستایی این کشور اینترنت می تواند ضعیف و کند باشد. در سال ۲۰۲۰، تقریباً ۱ نفر از هر ۵ ساکن روستایی آمریکا به سرعت دانلود حداقل ۲۵ مگابیت در ثانیه (یا مگابیت در ثانیه) و سرعت آپلود بالای ۳ مگابیت در ثانیه دسترسی نداشتند، تعریفی که کمیسیون ارتباطات فدرال در سال ۲۰۱۵ برای پهنای باند پرسرعت تعیین کرده است.

سرعت اینترنت زیر این آستانه می‌تواند از مرور وب معمولی، ایمیل و پخش ویدیو با کیفیت استاندارد برای حداکثر دو کاربر پشتیبانی کند، اما نمی تواند از افراد بیشتر یا کارهای فشرده، مانند پخش ویدیوی ۴K یا استفاده از نرم‌افزار پیچیده مبتنی بر فضای ابری پشتیبانی کند.

البته این کمیسیون در نظر دارد که این معیارها را به ۱۰۰ مگابیت در ثانیه برای دانلود و ۲۰ مگابیت در ثانیه برای سرعت آپلود افزایش دهد، که برخی از طرفداران دسترسی به اینترنت پر سرعت می گویند که این به روز رسانی با دقت بیشتری نیازهای کاربران اینترنت مدرن را منعکس خواهد کرد.

به گفته الکس کلی، رئیس مشاوره پهنای باند در مرکز نوآوری روستایی، شکاف روستایی-شهری و ثروتمند-فقیر در کیفیت اینترنت به دلیل سرمایه گذاری نابرابر در آمریکا ادامه دارد.

کلی می گوید که ارائه دهندگان خدمات اینترنتی بهترین فناوری های خود را در مناطقی که محیط های رقابتی وجود دارد سرمایه گذاری می کنند که شامل مناطق ثروتمندتر می شود. برای دور زدن این موضوع، دولت های ایالتی و شهری در برخی مناطق روستایی از ارائه دهندگان بزرگ اینترنت اجتناب کرده اند. به همین دلیل مثلاً ساکنان ایالت داکوتای شمالی به دلیل شرکت‌ها و تعاونی‌های اینترنتی کوچک محلی خود، سریع‌ترین اینترنت را در کشور دارند.

در برخی از مناطق، سرعت متوسط آپلود به ۱ مگابیت در ثانیه می رسد. با این سرعت، حتی کارهای روزانه مانند ارسال یک ویدیو ممکن است کندتر از یک کبوتر باشد. در مقابل، ساکنان برخی شهرها سرعت آپلود بالاتر از ۱۰۰ مگابیت در ثانیه را تجربه می کنند. کلی می‌گوید ناکارآمدی‌های روزانه که به خاطر اینترنت کُند به وجود می‌آیند، می‌توانند باعث عقب ماندن اقتصاد یا افزایش نرخ بیکاری شود.

حتی در مناطقی با اینترنت پرسرعت، کبوترها می‌توانند اینترنت را با داده‌های به اندازه کافی بزرگ شکست دهند. اوایل سال جاری، یوتیوبر و توسعه‌دهنده نرم‌افزار یعنی جف گیرلینگ، درایوهای فلش ۳ ترابایتی خود را روی یک کبوتر چسباند. (البته او این فلش ها را به خوبی در یک کیسه پلاستیکی بپیچد که اگر پرنده مدفوع کرد، آسیبی به آن ها وارد نشود! و در کمال تعجب کبوتر در برابر اینترنت فیبر گیگابیتی فوق العاده سریع پیروز شد و سریعتر حجم بالایی از داده را نسبت به اینترنت منتقل کرد.

البته، کبوترهای کوچک می تواند تنها حدود ۵۰ گرم چیزی را حمل کنند، و ممکن است در میانه راه به خاطر داشتن بیماری دچار مشکل شوند و البته در برخی شرایط نمی تواند برای به صورت متناوب پرواز کند.

گیرلینگ می گوید: «شما نمی توانید به کبوترها اطمینان کافی داشته باشید، زیرا گاهی اوقات آنها برای غذا یا نوشیدن آب توقف می کنند و شاید در میانه راه عاشق کبوتر دیگری شوند و مسیرشان به کلی عوض شود!

وقتی شرکت‌هایی مانند آمازون و گوگل نیاز به جابجایی حجم زیادی از داده‌ها دارند، به روش قابل اعتمادتری از حمل‌ونقل یعنی کامیون ها روی می‌آورند.

در سال ۲۰۱۶، آمازون AWS Snowmobile را راه‌اندازی کرد، که یک کانتینر حمل و نقل است که می‌تواند تا ۱۰۰ پتابایت داده را در خود جای دهد. این حجم به اندازه ۲۰ میلیارد عکس بر روی گوشی آیفون است. حتی با سرعت اینترنت بسیار سریع، آپلود ۱۰۰ پتابایت در اینترنت چندین دهه طول می کشد اما انتقال این داده ها در سراسر کشور برای آمازون تنها چند روز طول می کشد.

Maxar که یک شرکت تصویربرداری ماهواره‌ای است، اولین شرکتی بود که ازAWS Snowmobile در سال ۲۰۱۷ استفاده کرد و آرشیو ۱۶ ساله خود از تصاویر با وضوح بالا را با یک کامیون به مرکز داده های ابری منتقل کرد و آن را برای استفاده نظامی، دولتی و رسانه‌ای آسان‌تر در دسترس قرار داد.

نزدیک به یک قرن قبل از اینکه Maxar شروع به جمع آوری تصاویر از چشم پرنده خود کند، این وظیفه دیگر کبوترها بود. در اوایل دهه ۱۹۰۰، دوربین کبوتر برای گرفتن عکس از آسمان ساخته شد. بنابراین اگر درایو فلش بعدی خود را از طریق کبوتر ارسال می کنید، یک دوربین نیز به آن اضافه کنید!

منبع: واشنگتن پست

مترجم: امیرمحمد سلطانپور