به گزارش قدس آنلاین، گنبد تاریخی آستانه مقدس امامزاده قاسم(ع) بابل که قدمت آن به حدود ۶۰۰ سال قبل برمی‌گردد، متاسفانه در سایه کم‌توجهی‌ها در معرض تخریب قرار گرفته است.

درحالی دلیل درمعرض تخریب بودن بنا انجام عملیات مرمت به‌شیوه نادرست بیان می‌شود که اداره کل میراث‌فرهنگی دلیل آن را شرایط جوی استان و بارش‌های متعدد می‌داند که بناهای تاریخی را در معرض آسیب قرار داده است.

*درمعرض تخریب قرار گرفتن گنبد امامزاده قاسم(ع) بابل

همانگونه که نام‌شان پیداست، بناهای تاریخی به‌معنای تاریخ و پیشینه هستند که لازم است در حفظ و نگهداری و انتقال آن به نسل‌های آینده اهتمام شود.

موضوع مهم بحث شرایط جوی استان مازندران بوده که آثار تاریخی هم از این موضوع مستثنی نیستند؛ چراکه تاثیر بارش‌های متعدد بر بناهای تاریخی را نمی‌توان انکار کرد ازجمله آن رویش گیاه و همچنین در معرض تخریب قرار گرفتن بناهای تاریخی، موضوعی که بر تمامی بناهای تاریخی تاثیر آن مشهود است.

محسن باستانی معاون میراث فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری مازندران در همین‌ خصوص، اظهار کرد: امامزاده قاسم(ع) شهرستان بابل دارای پلان هشت ضلعی بوده که تزئینات آجری بسیار زیبا در فضای داخلی و همچنین خارجی بنا مورد توجه است.

*امامزاده قاسم؛ بنایی در فهرست آثار ملی

وی افزود: این بنا دارای گنبدی مخروطی به ارتفاع ۲۲ متر است که قدمت بنا به قرن نهم هجری بوده است.

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری مازندران بیان کرد: امامزاده قاسم شهرستان بابل در سال ۱۳۲۱ در فهرست آثار ملی با شماره ثبت ۳۴۲ جای گرفت.

باستانی در ارتباط با اقدامات مرمتی برای این بنا توسط اداره کل میراث‌فرهنگی مازندران، تصریح کرد: این بنا در سال ۱۳۹۴ مرمت شده است که این اقدام شامل گنبد بنا ازجمله اندود و آجر فرسوده، تخلیه بند و بندکشی مجدد، برداشت اندود سیمانی، دوخت و دوزها، تَرَک و تعویض آجر به همراه جداره‌ها بوده است.

وی ادامه داد: موضوع دیگر آجرفرش محوطه پیرامونی بنا و رنگ‌آمیزی نرده‌های محوطه بنا نیز طی بحث مرمت انجام شد.

*رویش گیاه؛ دردسر بناهای تاریخی مازندران

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری مازندران تصریح کرد: آسیب‌های وارده به بنا شامل آسیب‌های انسانی ازجمله دخل و تصرف‌های صورت گرفته طرح توسعه امامزاده با استفاده از مصالح ساختمانی نوین صورت گرفته و همچنین آینه‌کاری و استفاده از قرنیزهای سنگی بر جداره داخلی بنا بوده که درواقع یکی از بزرگ‌ترین آسیب‌ها بوده است.

باستانی خاطرنشان کرد: آسیب دیگر واقعا همه بناهای ما در معرض خطر هستند، آسیب‌های طبیعی است که شامل رشد گیاهان، فرسودگی آجر، از بین رفتن بندهای آجرنما است بوده است.

وی گفت: باتوجه به اینکه این بناها در فهرست آثار تاریخی جای گرفته و زیرمجموعه اوقاف و امور خیریه هستند،  امیدواریم با مشارکت اوقاف و میراث فرهنگی بناهای در معرض آسیب و مرمت حفظ و نگهداری شوند.