سیدحمیدهاشمی _ قطعه ۸۸ یعنی قطعه بغض و خنده ها . گریه های بی صدا ،خنده های پُرنشاط . خاطرات کودکی ، قصه های مادربزرگ ، شاعرانه های کرسی ذغالی / قطعه ۸۸ یعنی دفن لحظه های ناب زندگی / رادیوهای ترانزیستوری ، تلویزیون های لامپی بی کنترل ، و آنها که آنسوی این جعبه ها بغض و خنده هایمان را فریاد میزدند/ قطعه ۸۸ یعنی تصنیف های پُرشکوه خفته در بستر خاک ، ساز و دستگاه های شور، تک مضرابی های غم انگیز/ قطعه ۸۸ ، قطعه مردمان یادش به خیر، قطعه هنرمندی مردمانی ازاین سرزمین ، افتخارات ایران زمین / قطعه ۸۸ ... "روحشان شاد"