مهیار متولی زاده کاخکی - عشایر کوچ نشین، مردمانی هستند که چندین بار در طول سال همراه با ایل، خانواده و دارایی خود از مکانی به مکان دیگر کوچ می‌کنند. در واقع کوچ‌نشینی سبکی از زندگی عشایری محسوب می گردد و باید گفت که دام داری نیز اساس زندگی اقتصادی آن‌ها را تشکیل می‌دهد. عشایر را شاید بتوان تنها منبع تاریخ مرکوب و زنده ی کشور ایران دانست که سال ها با غرور و افتخار فراوان زیسته و دیریست که حاکم بلامنازع طبیعت بوده اند. اما این قوم در طی چندین سال و به دلیل عدم حمایت و کم توجهی دولت مردان، هم اکنون در مسیر نابودی قرار گرفته است به طوری که کم کم از کوچ نشینی به سوی حاشیه نشینی در شهر ها روی آورده اند. شاید دیری نگذرد که دیگر نتوان زندگانی پر از صفا و صمیمیت ایران و ایرانی را در میان عشایری دید که تاریخ ایران بدان ها وابسته است. شاید خیلی زود، دیر شود.....