فرامرز عامل بردبار – فرقی نمیکند صبح سحر یا ساعت هشت صبح ، ده صبح ، ساعت دوازده ظهر یا چهار بعد ظهر و اصلا دوازده شب ! هر ساعتی از خانه خارج شوی تعدادی کارگر از پیر و جوان را میبینی که دور میدانهای شهر جمع شده اند به امید آنکه کارفرمایی نیاز به آنها داشته باشد که البته برای کار در ساختمانی که قطعا موقتی است . و بعد از اتمام کار باز بیکاری و باز غم نان و باز چشم دوختن به ماشینی که میایستد ! همه هجوم می آورند و اگر دربهای ماشین قفل نشده باشد صندلی جلو و عقب پر میشود از کارگرانی که شاید به یک نفر آنها نیاز باشد و بیرون کردن آنها به یک معضل تبدیل میشود . اگر موقتی کاری هم بدست آورد مشکل ها ادامه دارد ، عدم ایمنی بعضی از کارگاههای ساختمانی ، عدم بیمه کارگران ، دستمزدهای کم و همه و همه گریبانگیر این قشر زحمت کش و کم درآمد و متاسفانه فقیر جامعه میباشد . ای کاش مسئولی بود تا خود را مسئول بداند .