واژه‌ها از توصیف رشادت و شجاعتت عاجزند. دلدادگی تو به امام رئوف از جنس دیگری بود و همیشه ذکر امام مهربانی‌ها بر لبانت جاری. هر بار که به پابوس حضرتش مشرف شدی شهادت تمنا ‌کردی و آخر، توفیق طواف پیکر پاکت در حرم امام مهربانی‌ها روزی ات گردید. سردار دل‌ها در راه جهاد و ایثار غوغا آفریدی و اخلاص و صفای باطنت در روزهایی که ملت ایران و عراق بدرقه ات کردند چه صحنه هایی را خلق کرد... حتی ابرها هم در روز طوافت در حرم شمس‌الشموس اشک ریختند و هوایی شدند. امروز نیز از جوار همین بارگاه نورانی به روح بلند و کبریایی‌ات سوگند یاد می‌کنیم که فرزندانت استوار بر جاده‌ای که تو طریق سیر و سلوک در آن را آموختی، قدم نهاده‌اند. با استعانت از امام هشتم(ع)، جانانه در مسیر جهادی‌ات گام برمی‌دارند و سربند «یا رضا(ع)» بر پیشانی بسته‌اند.