حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی رستم‌نژاد؛ معاون آموزش حوزه‌های علمیه، ۸ مردادماه در گفتاری به مناسبت ایام محرم به این بحث پرداخت که در برخی از شبکه‌های وهابی تبلیغ می‌کنند که یزید خاندان امام حسین(ع) را به اسارت نگرفت و برای شهدای کربلا مجلس عزاداری هم برپا کرد، گفت: در تاریخ بیان شده است که یزید مجلسی به نام مجلس عزای امام حسین(ع) برپا کرد یا در قصر او این اتفاق رخ داد ولی این بخشی از تاریخ است؛ چه زمانی یزید مجبور شد تن به این کار بدهد؟ و قبل از آن چه چیزی رخ داده بود؟

وی افزود: یزید زمانی مجبور به این کار شد که باید تاوان خون اباعبدالله الحسین(ع) و شهدای کربلا را می‌داد یعنی وقتی با فشار عمومی و حتی اطرافیان خود مواجه شد تن به این کار داد؛ وقتی امام سجاد(ع) آن خطبه غراء را قرائت فرمودند اطرافیان یزید به او گفتند اف بر تو و بر دینداری تو؛ تو سر پسر پیامبر(ص) را به مجلس آورده‌ای، زن یزید هم صدایش درآمد و به او اعتراض کرد.

رستم‌نژاد بیان کرد: زن یزید با مقداری کشف حجاب که زنان عرب اینگونه وارد مجالس مردانه نمی‌شدند وارد شد و یزید وقتی به زنش اعتراض کرد به او گفت تو دختران و ناموس پیامبر(ص) را در برابر دید نامحرمان آورده‌ای و آن وقت من و همسرانت را در حرمسرا قرار داده‌ای.

معاون آموزش حوزه‌های علمیه تأکید کرد: یزید برای خروج از فشار این افکار و برای اینکه ظلم وحشتناک و این جنایات به نام او و به نام حکومتش نوشته نشود دست به این حیله زد و مجلس عزا برپا کرد لذا ارزشی ندارد؛ سخنان یزید در روایات و منابع اهل سنت بیان شده و همگی نشان‌دهنده این است که او نقش مستقیم در این جنایت داشته است. 

رستم‌نژاد اضافه کرد: در کتب تفسیری و روایی و تاریخی شیعه و اهل سنت اشعاری از یزید لعنت الله علیه وجود دارد که دلالت بر کفر او می‌کند؛ او تأکید و تصریح کرد که من امروز انتقام بدر  و خیبر را از پیامبر(ص) گرفتم؛ کسی که چنین اشعاری دارد که بزرگان اهل سنت آن را دلیل بر کفرگویی یزید می‌دانند آیا ممکن است برای امام حسین(ع) مجلس حقیقی بگیرد؟ بله مجلس از روی ریا و فریب بوده است.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه برخی فکر می‌کنند اسارت داستانی توهمی است، گفت: روایات و منابع و مستندات تاریخی قوی و معتبر اهل سنت و شیعه نشان می‌دهد که اسارت قطعی بوده است؛ اگر اسارت در کار نبود چرا خرابه شام و قبر دختر چندساله امام حسین(ع) را همین الان داریم؛ بنابراین تاریخ گواه رخ‌دادن اسارت و جنایاتی است که به خاندان اهل بیت(ع) وارد شد.