غلامرضا خبوشانی فرزند استاد علی اکبر متولد سال ۱۳۵۷ است. خانواده آن‌ها انقلابی و متدین بود و این انقلابی‌بودن در سال‌های دهه شصت معنا و مفهومی متفاوت با امروز داشت و خودش به تنهایی کافی بود تا قید و بندی جدی برای بسیاری از اعضای خانواده باشد. اما نه این مساله و نه حتی شهادت یکی از پسران خانواده در جنگ هشت ساله باعث نشد تا غلامرضا به سراغ مواد مخدر نرود.

پدرش هنرمندی شناخته‌شده در حوزه معرق‌کاری است که حاصل دست‌های هنرمندش ساخت درب اماکن مقدسه و منبرهای سخنرانان مذهبی بوده و هست. اما حتی این پیشینه هم مانعی جدی برای عدم اعتیاد پسرش نبود. البته حالا هجده سال است که غلامرضا خبوشانی پاک و پاکیزه است و به شکرانه این موضوع پس از رهایی از اعتیاد پدرش را تشویق کرده تا در کنار کارهای خیر دیگری که داشت این بار در کنار فرزندش به کاری خیر و بزرگی وارد شود.

آن کار خیر راه اندازی کمپ ترک اعتیادی در شهر اصفهان بود که حالا سیزده سال از عمر آن می‌گذرد و در این سال‌ها به بیش از سیزده هزار نفر خدمات ارائه کرده که از این تعداد حدود هفت هزار نفر تاکنون بهبود یافته‌اند.

نوع مصرف در آن منطقه عمدتاً با پایه تریاک و هروئین شروع می‌شود و بعد شیشه یا مواد ترکیبی و در این سال‌های اخیر گل و کریستال و آمفتامین هم اضافه شده که این مواد رتبه اول را در اعتیاد به دست آورده‌اند.

کمپ آقای خبوشانی از بهزیستی و فرمانداری مجوزهای قانونی دارد. آن‌ها برای ترک اعتیاد از روش سم‌زدایی استفاده می‌کنند و داروهای شیمیایی در کار نیست. فرد معتاد یک هفته اول را در قرنطینه سپری می‌کند و سپس با کمک افرادی که قبلاً ترک کرده‌اند مسیر را ادامه می‌دهد. در این روش درمانی، به معتادان امید می‌دهند و آن‌ها با گفتار درمانی برای حضور در جلسات گروه‌های خودیاری و بهبودی در هفته دوم و سوم آماده می‌شوند.

ترک اعتیاد هم مانند بسیاری از پدیده‌ها فصلی است. معمولاً در فصل زمستان که هوا رو به سردی می‌رود تمایل بیشتری برای مراجعه به کمپ وجود دارد. زیرا در این مکان علاوه بر امکان ترک جای خواب و غذا هم برای فرد معتاد وجود دارد.

هزینه ترک اعتیاد برای یک دوره درمان سی روزه حدود دو میلیون و سیصد هزار تومان است و به افراد نیازمند تا پنجاه درصد هم تخفیف هم داده می‌شود. در این مرکز بر روی افرادی که انگیزه ترک دارند اما امکانی برای پرداخت پنجاه درصد باقی‌مانده را ندارند هم باز است. همیشه افراد خیری هستند که هزینه ترک افراد بی‌بضاعت را تأمین می‌کنند. حتی گاهی افراد خیر با اهدای مواد غذایی به بهبود معتادان کمک می‌کنند.

البته فقط معتاد نیست که به مراقبت و رسیدگی نیاز دارد. بلکه خانواده‌های آن‌ها نیز به مراقبت نیاز دارند. در دفتر مرکزی و در محلی جدا از کمپ دوره‌ها و جلساتی داریم که خانواده‌ها را با مسائل اعتیاد آشنا می‌کنیم هر کدام از این دوره‌ها هست جلسه است و در صورت لزوم از مربیان خانم هم استفاده می‌کنیم تا خانواده‌ها راحت تر با این مساله ارتباط برقرار کنند.

جلسات رایگان مشاوره چهارشنبه‌ها نیز از برنامه‌های جانبی و مهم این کمپ است که با استقبال مواجه می‌شود.فرد معتادی که ترک کرده مانند انسانی است که تازه متولد شده و نیاز به مراقبت دائمی دارد. تلفن همراه آقای خبوشانی همیشه روشن است و گاهی در نیمه شب هم تماس‌هایی دارد که خواب و آرامش شبانه را مختل می‌کند. یکی از نیازهای اساسی فرد معتاد شغل است. آن‌ها یک کارگاه میوه خشک‌کنی هم در کمپ ایجاد کرده‌اند که از افراد در حال بهبود برای انجام امور آن استفاده می‌شود.

بخش جالب کارآفرینی در کارگاه پدری رخ می‌دهد. در این کارگاه همیشه به روی افراد معتاد باز است. در این کارگاه درهای بزرگ حرم‌های مذهبی و منبرها تولید می‌شود. افرادی که در کمپ پاک می‌شوند، در صورت تمایل در کارگاه مشغول به کار می‌شوند. این کمپ سال گذشته ۱۱۰ منبر تولید کرد که حاصل دست رنج همین نجات‌یافتگان بود.