حذف ارز چند نرخی و تک نرخی شدن ارز مهمترین انتظار از دولت چهاردهم ایران است که گامی تعیین کننده در جهت ارتقای رشد و توسعه اقتصادی است. نظام ارزی چند نرخی منجر به هدر رفتن منابع ارزی شده و مردم درک درستی از رشد اقتصادی کشور ندارند. شرایط فعلی ناپایدار است و توسعه و تکمیل زنجیره ارزش نفت با دلارهای نفتی به دلیل تخصیص نادرست منابع ارزی محدود شده است. برای دستیابی به جهش تولید، تخصیص عاقلانه منابع ارزی و پرهیز از هدر دادن آنها برای اهداف دست نیافتنی ضروری است.

اعطای ارز ارزان به واردات شاید راه حلی برای کوتاه‌مدت برای حمایت از مصرف‌کننده باشد اما در نهایت منجر به وابستگی کشور به نهاده های وارداتی و در نتیجه از بین رفتن خودکفایی در بخش کشاورزی و همچنین هدررفت منابع ارزی و شوک ارزی منجر می شود. این رویکرد همچنین موجب تداوم پدیده مخرب اقتصاد یارانه‌ای و سرکوب قیمت‌های نسبی و آسیب‌های جبران‌ناپذیر به بخش تولیدی اقتصاد خواهد شد.

در عوض، دولت جدید به جای تشویق واردات و تنبیه صادرکننده با نرخ ارز بسیار پایین برای واردات و سرکوب نرخ ارز خرید دولت از صادرکنندگان باید به سمت یکسان سازی نرخ ارز و تک نرخی کردن ارز حرکت کند و نیازهای اساسی خانوار را نیز به جای تخصیص ارز 28500 تومانی، با تکیه بر کالابرگ و اعطای کالابرگ به خانوار حل کند و از سرکوب قیمتی فاصله بگیرد. علاوه بر این، دولت باید بر تک نرخی کردن ارز برای تخصیص منابع ارزی مهم خود در جهت توسعه صنعتی و تکمیل زنجیره ارزش متمرکز شود و نیازهای کاذب برای واردات یا مصرف بیش از حد کالاهای وارداتی با ارز ارزان قیمت نیز حذف خواهد شد.

حذف ارز چند نرخی و تک نرخی شدن نیز به کاهش فشار تقاضا بر اقتصاد کمک می کند چرا که دولت دیگر ملزم به حفظ چند نرخی نخواهد بود. این امر سیاست‌های تجاری و اقتصادی را ساده‌تر می‌کند و فعالیت کسب‌وکارها و رشد اقتصاد را آسان‌تر می‌کند.

در خاتمه، حذف ارز چند نرخی و تک نرخی شدن ارز مهمترین انتظار از دولت چهاردهم ایران است. این امر باعث رشد اقتصادی، کاهش اتلاف منابع ارزی و کمک به ایجاد یک اقتصاد عادلانه تر و رقابتی می شود.