رئیس کمیته پناهگاه ها و مجتمع های کوهستانی فدراسیون کوهنوردی کشور با بیان این مطلب به قدس آنلاین می گوید: کوهنوردی باید در قالب یک تیم با حضور سرپرست و مربی انجام شود. یکی از دوره های آموزشی کوهنوردان، اهمیت توجه و وظیفه کوهنوردان نسبت به محیط زیست است که زیر نظر کارشناسان محیط زیست انجام می شود.
حسین امانی می افزاید: فدراسیون کوهنوردی، برنامه ریزی ها و اطلاع رسانی را در برنامه های رسمی و سازماندهی کوهنوردی در خصوص احترام به محیط زیست، آسیب نزدن به آن و توجه به محیط زیست پیش بینی کرده است.
وی تصریح می کند: مشکل ما در قله دماوند و دیگر قله های مرتفع مانند علم کوه و سبلان، افرادی هستند که از نظر ما کوهنورد نیستند. هیچ آموزشی ندیده و سازماندهی نشده اند و در چارچوب برنامه ریزی کوهنوردی کشور نیستند. این به اصطلاح کوهنوردان توسط فرد یا افرادی که وجاهت قانونی برای ساماندهی ندارند و تنها از طریق تبلیغ در فضای مجازی با عنوان «صعود تضمینی قله دماوند» یا «صعود دوستانه قله دماوند» فعالیت دارند، هدایت می شوند.
۷ تن پسماند محصول صعود تابستانی دو سال پیش
رئیس کمیته پناهگاه ها و مجتمع های کوهستانی فدراسیون کوهنوردی کشور درباره مقدار تولید زباله در صعودهای تابستانی دماوند می گوید: تنها در تابستان دو سال پیش، جمع آوری و دپوی پسماند از جبهه جنوبی دماوند و شمال شرقی آن، بیش از ۲۵۰ میلیون تومان برای فدراسیون کوهنوردی کشور هزینه در برداشته است.
امانی اذعان می کند: سال گذشته ۶ و نیم تن زباله و امسال از ابتدای تابستان تاکنون حدود ۴ و نیم زباله از دماوند جمع آوری کردیم که پیش بینی می شود حجم زباله های صعود تابستانی امسال بیش از سال گذشته باشد.
تنها در تابستان دو سال پیش، جمع آوری و دپوی پسماند از جبهه جنوبی دماوند و شمال شرقی آن، بیش از ۲۵۰ میلیون تومان برای فدراسیون کوهنوردی کشور هزینه در برداشته است.وی می گوید: ما برای کوهنوردان حرمت قائل هستیم بنابراین واژه «زباله رها شده» را به کار نمی بریم و به جای آن از «زباله فراموش شده» استفاده می کنیم و مسئولیت جمع آوری زباله های فراموش شده نیز با کمیته پناهگاهی فدراسیون است.
امانی ادامه می دهد: جمع آوری زباله فرایندی دارد و یکی از وظایف مدیر میدانی بارگاه سوم دماوند نیز جمع آوری زباله است. بارگاه سوم یکی از کمپ های اصلی جبهه جنوبی دماوند است که روزهای شنبه و یکشنبه هر هفته وظیفه جمع آوری زباله های فراموش شده اطراف چادرها بر عهده مدیر میدانی بارگاه سوم است.
رئیس کمیته پناهگاه ها و مجتمع های کوهستانی فدراسیون کوهنوردی می افزاید: کمیته پناهگاه ها خدماتی از قبیل آب معدنی، سوپ، چای و غیره به کوهنوردان در بالای دماوند ارائه می دهد بنابراین خود کمیته نیز تولید زباله دارد که همه زباله ها را جمع آوری و داخل کیسه بسته بندی می کند و با قاطرهای کمیته یا قاطرهای محلی به بارگاه دوم انتقال می دهد و پس از آن به قرارگاه مرکزی دماوند تحویل و دپو می شود تا از منطقه دماوند خارج شده و به سیستم پسماند شهری برسد و در واقع همه این اقدامات برای کمیته هزینه بر است.
امانی با اشاره به شورای شهر رینه می گوید: هرچند زباله های شهر رینه در دامنه دماوند دفن و سوزانده می شود اما با تفکیک زباله صحبت کرده ایم که زباله ها را حتی در پیرامون دماوند و دامنه آن رها نکنند.
فرهنگ سازی جهانی برای جمع آوری زباله
وی بیان می کند: جمع آوری زباله توسط ما هنر نیست بلکه هنر در این است که فرهنگ سازی کنیم تا زباله ای رها نشود. فرهنگ سازی و استاندارد جهانی این است که وقتی کوهنوردی وارد منطقه می شود باید زباله خود را در منطقه جا نگذارد و آن را برگرداند چراکه برای خود کوهنورد لذتبخش است که کوه و طبیعت رفته باشد و غیر از رد پای خود چیزی جا نگذاشته باشد اما بیشتر کوهنوردان کشور ما متأسفانه با این فرهنگ فاصله زیادی دارند.
دریافت هزینه در ابتدای ورود کوهنورد به منطقه
امانی می گوید: در همه کشورهای دنیا این گونه نیست که همه فضولات خود را از کوه برگردانند اما برخی کشورها به طور نمادین این کار را نجام می دهند. کشور ما نیز با این موضوع فاصله دارد و همین قدر که تذکر دهیم زباله خود را برگردانید خیلی کار کرده ایم.
وی درباره دریافت هزینه می گوید: اینکه ورودی علم کوه، دماوند یا سبلان مبلغی را دریافت کنیم هنوز شدنی نیست اما مردم باید بپذیرند هنگامی که به عنوان کوهنورد وارد منطقه می شوند احترام به محیط زیست و جمع آوری زباله را جدی بگیرند.
رئیس کمیته پناهگاه ها و مجتمع های کوهستانی فدراسیون کوهنوردی کشور اذعان می کند: ما بدون دریافت هیچ هزینه ای از کوهنوردان، زباله ها را جمع آوری می کنیم، تیم های امدادی، سازمان امداد و نجات کشور، جمعیت هلال احمر و غیره بدون دریافت ریالی در منطقه حضور دارند اما تنها توقعی که از کوهنوردان داریم این است که در قالب قوانین و مقررات فدراسیون کوهنوردی، هیئت استان یا قوانین و مقررات یک باشگاه، سازماندهی شده وارد منطقه کوهنوردی شوند.
امانی ادامه می دهد: مشکل ما بیش از زباله های رها شده، آدم های رها شده در مسیر دماوند هستند که بدون آموزش، سازماندهی و بدون اینکه صعودشان نظارت میدانی داشته باشد وارد منطقه شده اند و در مسیر قله با مشکلات عدیده ای رو به رو شده و درخواست امداد می کنند.
وی می افزاید: هرچند کمیته پناهگاه های کوهنوردی وظیفه جمع آوری و انتقال زباله ها را برعهده دارد اما از بخش های خصوصی، باشگاه ها و کوهنوردان فهیم نیز کمک می گیرد.
راه نجات بام ایران
رئیس کمیته پناهگاه ها و مجتمع های کوهستانی فدراسیون کوهنوردی کشور مهم ترین راه نجات دماوند را در نظر گرفتن ظرفیت برد منطقه می داند و تأکید می کند: چه برای دماوند و چه علم کوه و سبلان باید به ظرفیت برد منطقه توجه داشت و این مسئله ای است که حتی سیستم علمی و دانشگاهی کشور نیز به آن توجه ویژه دارد به این معنا که هر منطقه طبیعت گردی یا کوهنوردی و حتی قله دماوند ظرفیت مشخصی دارد مثلا در کارشناسی مقدماتی که برای جبهه جنوبی دماوند انجام شده، حداکثر ظرفیت دماوند ۳۰۰نفر در روز است نه ۱۵۰۰نفر. اما متأسفانه آخر هفته گذشته بیش از ۱۵۰۰نفر روی جبهه جنوبی دماوند بودند و این یعنی ۵ برابر ظرفیت برد دماوند!
امانی درباره همکاری دیگر ارگان ها با کمیته پناهگاه ها می گوید: کمیته ما اهرم های انتظامی، قضایی و مدیریتی منطقه و کشوری در اختیار ندارد و در نهایت می تواند به کوهنوردان توصیه های لازم را ارائه دهد. از طرفی یکسری جوامع محلی در منطقه دماوند مستقر هستند که با خودرو و قاطر کوهنوردان یا بار آنان را از حاشیه آسفالت تا بارگاه دوم و گاهی تا ارتفاع۴۲۰۰متر حمل می کنند که این کار یکی از آسیب های محیط زیست به شمار می رود.
متأسفانه جوامع محلی که با قاطر و خودرو به کوهنوردان خدمات می دهند به ما معترض می شوند که چرا نانی را که ما در سه ماه تابستان می خواهیم به دست آوریم آجر می کنید؟وی می گوید: نمی توان از کسی که بدون آموزش و آمادگی، خود را به قله رسانده و آن جا از پا افتاده توقع داشت زباله جمع کند. بنابراین تنها راه نجات بام دماوند توجه به ظرفیت های دماوند است. هرچند متولی ورزش کوهنوردی از نظر تخصصی و میدانی، فدراسیون کوهنوردی است اما باید دیگر دستگاه ها از جمله شوراها، دستگاه های انتظامی و قضایی با فدراسیون همراه باشند و نگاه مدیریتی به فدراسیون داشته باشند.
وی می افزاید: فدراسیون کوهنوردی طی بخشنامه ای هشدار داده است که جبهه جنوبی دماوند ظرفیتش کامل شده و چنانچه برای کوهنوردی برنامه ریزی کرده اید آن را به زمان دیگری موکول کنید اما اکنون تا ۵ برابر ظرفیت دماوند، کوهنورد به آن جا ورود می کند. حضور ۱۵۰۰ نفر کوهنورد در جبهه جنوبی دماوند شبیه میدان مین است و پتانسیل حوادث مختلفی دارد که علاوه بر مشکل زباله و پسماند، چنانچه همزمان سه حادثه در منطقه رخ دهد حتی سازمان امداد هم نمی تواند پشتیبانی کند. اما متأسفانه جوامع محلی که با مجوز شورای شهر رینه با قاطر و خودرو به کوهنوردان خدمات می دهند به ما معترض می شوند که چرا نانی را که ما در سه ماه تابستان می خواهیم به دست آوریم آجر می کنید؟
نظر شما