به گزارش قدس آنلاین به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی؛ متن محمد خزاعی به مناسبت روز ملی سینما به این شرح است:
«به نام خالق زیبایی‌ها
سینما یکی از جلوه‌های زیبای هنری ذهن حقیقت‌جو وکمال‌گرای انسان معاصر است؛ هنری شکوه‌مند، جذاب و چشمگیر که با اکسیر آگاهی و احساس، شتاب و کیفیت تکاملی انسان مدرن را دستخوش تحول ساخته است و در روند بهسازی زیست‌بوم جوامع امروز، جایگاه ویژه‌ای دارد. این معجزه قدرتمند قرون جدید مسیر حرکت تاریخ بشر را هم، تحت تاثیر قرار داده است.
هر جامعه و کشوری که از راهبردها و کاربردهای این هنر نوین در جهت رسیدن به اهداف خود استفاده کند، به رشد و شکوفایی آن، در ساحت‌های مختلف کمک کرده است
تصور جامعه‌ای بدون سینما در دنیای امروز، تقریبا محال است. سینما به همان اندازه که توانسته، خودش به رشد و پویایی برسد، این قابلیت را داشته است که وجوه اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ملت‌ها را نیز، توسعه و بسط دهد.
قدرت بی‌مانند سینما را در اعتلای یک جامعه نباید نادیده بگیریم چرا که به واسطه شعاع فراگیری که دارد هم، می‌تواند انسان تربیت کند و هم جوامع را متحول سازد. مضافا اینکه، سویه دیگر سینما، می‌تواند ویرانگر و مخرب باشد، چنانچه، بی‌توجه به مبانی تمدنی، بنیان‌های انسانی و نظام اخلاقی به سراغش برویم، می‌تواند خطرساز و آسیب‌زننده باشد اگر منافع ملی، شرافت و نجابت انسانی و عدالت اجتماعی را در فرآیند آن، نادیده بگیریم.
سینما در کشور ما هم، تاریخ پرنشیب و فرازی دارد. بیش از چهار دهه پس از انقلاب اسلامی قدم‌های بلندی برای توسعه و شکوفایی آن برداشته شده و اکنون، ثمره این نگاه، سرمایه ارزشمند خاطرات جمعی و مشترک ما از گرمای حضور سینما طی چند دهه گذشته است.
باورمان این است که مهم‌ترین ثروت سینمای ایران سرمایه انسانی آن است که در عرصه ملی و بین‌المللی به آن، تشخص مضاعف بخشیده است. و از همین رو، سینمای ایران به خاطر کارنامه درخشانش از مهم‌ترین سینماهای منطقه و جهان به شمار می‌آید.
سیر نزولی سینمای ایران به سمت ابتذال در برخی ادوار، هم مدیران فرهنگی و هم، صاحب‌نظران و دغدغه‌مندان این عرصه را نگران کرده و هنوز هم، علیرغم پالایش‌ها و تحولات بسیار، این نگرانی در بزرگان و پیشکسوتان سینما وجود دارد و تا رسیدن به آن سینمای آرمانی فاصله زیادی داریم؛ به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ سینمای ایران معتقدم همچنان، با تقویت همدلی و وفاق شکل‌گرفته در سینما، مسئولان فرهنگی و مردم رسیدن به آن نقطه دور از دسترس نیست.
سینما پس از مقطع کرونا و برخی رخ‌دادهای اجتماعی، در این سال‌ها، زخم‌ها برداشته و بحران‌های سختی را تجربه کرده؛ و مسیر دشواری برای ترمیم آن تا به امروز، طی شده است.
بازگشایی و توان‌بخشی به بدنه آسیب‌دیده سینمای پس از کرونا، جامعه‌شناسی‌سینما و شناخت سلایق و ژانرگرایی و استانداردسازی، فعال‌سازی دیپلماسی‌منطقه‌ای، کمک به رشد سینمای ملی، فرهنگی و اجتماعی، بازشناسی مسیرهای آشتی خانواده‌ها با سالن‌های سینما، نگاه جدی با هدف احیای ظرفیت‌های سینمایی استان‌ها جوان‌گرایی و احترام به اصل چرخش نخبگانی، توجه و تاکید به جایگاه و منافع واقعی مجموعه‌های صنفی، شناسایی و جلب سرمایه‌گذاری برای توسعه زیرساخت‌ها با بهره‌گیری از ظرفیت‌های بخش‌های دولتی، خصوصی و ارگانی، توجه به فناوری‌های نوین در صنعت پخش و اکران، و رونق اقتصاد سینما گوشه‌ای از اقدامات و دستاوردهای جمعی خانواده سینما در این دوره است.
بدون‌شک، سینمای ایران بدون حمایت تمام اهالی سینما و مخاطبان فرهیخته آن، قطعا، نمی‌توانست به جایگاه امروزش دست یاید. سینما با عبور از گذرگاه‌های پرخطر، رو به افق‌های تازه دارد. خروج از انسداد، انگاره‌های سنتی و روزمرگی به فداکاری و شهامت فعالان این عرصه نیاز دارد.
دنیا، با انقلاب تکنولوژیکی در صنعت سینما، وارد اقلیم‌های جدیدی شده و ورود هوش مصنوعی و توان‌افزایی آن به صنعت سینما، این حوزه را با جهش‌های حیرت‌آور همراه کرده است.
معتقدم سینمای ما برای اینکه از این قافله جا نماند نیاز به فراروی از کلیشه های کهنه و چنبره سنتی دارد. و برای پیوستن به شتاب رشد این صنعت، یکدلی و اجتناب از کشمکش‌های درون صنفی ضرورتی اجتناب ناپذیر است.
روز سینما مجالی است برای یادآوری جایگاه این هنر پرمخاطب در جامعه. این روز ملی را به قاطبه اهالی فرهنگ و هنر و به خصوص خانواده بزرگ سینما تبریک می‌گویم.
نظر شما