در روزهای اخیر، ایران و ترکمنستان قراردادهای جدیدی را با هدف افزایش حجم تعاملات گازی بین دو کشور امضا کردند. این تحول، جاه طلبی مداوم ایران برای قرار گرفتن خود به عنوان یک هاب گاز در منطقه، به ویژه در دولت چهاردهم ایران را برجسته می کند. توافقات اخیر با ترکمنستان نشان‌دهنده تغییر قابل توجهی در استراتژی انرژی ایران است که بر تقویت همکاری‌های منطقه‌ای متمرکز شده و خود را به عنوان یک قطب ترانزیت گاز معرفی می‌کند.

 قراردادهای گازی ایران با ترکمنستان فقط تجارت دوجانبه نیست.  آنها بیانگر یک استراتژی گسترده تر با هدف تقویت همکاری های منطقه ای هستند.  ایران با تقویت روابط خود با کشورهای همسایه به دنبال ایجاد شبکه ای قوی از خطوط تامین گاز است که بتواند تجارت انرژی را در سراسر منطقه تسهیل کند.  این رویکرد مشارکتی به چند دلیل ضروری است:

 1. تنوع اقتصادی: ایران با تبدیل شدن به یک هاب ترانزیتی می تواند اقتصاد خود را به دور از وابستگی به نفت متنوع کند و از طریق هزینه های ترانزیت گاز درآمد ارزی ایجاد کند.

 2. امنیت انرژی: تقویت روابط با همسایگان امنیت انرژی را برای همه طرف های درگیر افزایش می دهد، اتکا به منابع دور را کاهش می دهد و ثبات در تامین انرژی را تقویت می کند.

 3. اهرم ژئوپلیتیک: موقعیت قوی به عنوان یک هاب گاز به ایران اهرم بیشتری در ژئوپلیتیک منطقه می‌دهد و به ایران اجازه می‌دهد تا بر سیاست‌ها و تصمیمات انرژی در سراسر خاورمیانه و فراتر از آن تأثیر بگذارد.

 موقعیت جغرافیایی ایران یکی از مهمترین مزیت های آن است.  ایران که در تقاطع مناطق عمده تولید گاز از جمله دریای خزر و خلیج فارس قرار دارد، به منابع مختلف گاز دسترسی دارد.  این موقعیت استراتژیک به ایران اجازه می دهد تا به عنوان یک نقطه ترانزیت برای صادرات گاز به بازارهای کلیدی در جنوب آسیا و اروپا عمل کند.

 ایران دارای یک شبکه خط لوله گسترده انتقال گاز است که بیش از 4000 کیلومتر در سراسر کشور امتداد دارد.  این زیرساخت برای تسهیل ترانزیت گاز و اطمینان از تحویل کارآمد به کشورهای همسایه بسیار مهم است.  سیستم خط لوله موجود به ایران این امکان را می دهد که به راحتی با ترکمنستان و دیگر شرکای منطقه ای ارتباط برقرار کند و آن را به گزینه ای جذاب برای ترانزیت گاز تبدیل کند.

در پایان قراردادهای گازی اخیر بین ایران و ترکمنستان و همچنین روسیه، گامی مهم به جلو در تلاش ایران برای تبدیل شدن به یک هاب گازی منطقه ای است. ایران با داشتن منابع طبیعی فراوان، موقعیت جغرافیایی استراتژیک و زیرساخت های خط لوله گسترده، موقعیت خوبی برای ایفای نقشی حیاتی در پویایی انرژی منطقه ای دارد. رویکرد راهبردی تبدیل شدن ایران به هاب گازی، رشد اقتصادی، افزایش درآمدهای ارزی و همچنین توسعه روابط سیاسی و اقتصادی با همسایگان را به همراه خواهد داشت.