بصیراحمد حسین‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهار کرد: موزه این آستان مقدس، موزه معروفی است و آوازه آن را قبل از بازدید از موزه، شنیده بودم.
این مجموعه‌دار ۵۳ ساله، گفت: ۲۰ سال قبل، از نزدیک با موزه آستان قدس رضوی آشنا شدم و در این مدت، طی چند مرحله، مجموعه‌ای از اسکناس‌ها و تمبرها و همچنین تعدادی از سکه‌های تاریخی را به این موزه اهدا کردم.
وی تصریح کرد: موزه آستان قدس رضوی را به دلیل جنبه معنوی بارگاه ملکوتی حضرت علی بن موسی‌الرضا (ع) برای انجام وقف خود انتخاب کردم. درواقع، حرم مطهر بهترین مکان برای اهدای این آثار بود.
حسین‌زاده ادامه داد: مردم ایران و افغانستان از نظر تاریخی و فرهنگی مشترکات بسیاری دارند، بنابراین، با اهدای این آثار، بازدیدکنندگان موزه نیز با اسکناس‌ها و تمبرهای افغانستان، آشنا می‌شوند.
وی گفت: همچنین وقتی یک مجموعه‌دار، آثارش را به موزه اهدا می‌کند، از یک سو، این آثار بهتر و بیشتر دیده می‌شوند و از سویی دیگر، این آثار در موزه محفوظ مانده و برای نسل‌های آینده به یادگار می‌مانند.
 این واقف آثار فرهنگی از حفظ آثار به‌عنوان دغدغه اصلی مجموعه‌دارها نام برد و افزود: از اهدای این آثار فرهنگی و تاریخی به موزه حرم مطهر رضوی، حس آرامش خاصی دارم، به‌خصوص که اگر ما مجموعه‌دارها آثارمان را پیش خودمان نگاه داریم، معلوم نیست پس از درگذشت ما چه اتفاقی برای آن‌ها می‌افتد، ممکن است نسل بعدی ما علاقه چندانی به نگهداری از چنین آثاری، نداشته باشند.
وی خاطرنشان کرد: همچنان دوست دارم به همکاری خود با موزه آستان قدس رضوی ادامه دهم. ازاین‌رو، در هر مکانی آثاری را ببینم که برای موزه مناسب باشد، آن‌ها را تهیه و در اختیار موزه می‌گذارم.