مو لای درز این خبر نمی‌رود هر چند تلخ است و ناگوار که کیانوش رستمی قهرمان جهان و دارنده طلا و نقره در دو دوره المپیک حالا قرار است با پیراهن کشور اروپایی کزوو در جزیره بالکان روی تخته رقابت‌های جهانی وزنه‌برداری جهان زیر پولاد سرد قرار بگیرد. داستان شبیه اتفاقی است که برای علی ارسلان در کشتی فرنگی افتاد، نه بحث پناهندگی یا اتفاقاتی که به‌طور مثال در مورد کیمیا علیزاده رقم خورد.

کیانوش رستمی پاسپورت کشور کوزوو را دریافت کرده است و فدراسیون جهانی در جریان کوچ این وزنه‌بردار عنوان‌دار از ایران به کشور اروپایی قرار دارد، درست مثل علی ارسلان که به ایران رفت و آمد داشته، اما برای تیم ملی کشتی فرنگی صربستان طلای جهان را به گردن آویخت.

کیانوش رستمی این روزها در کرمانشاه تمرینات حرفه‌ای را دنبال می‌کند و برای ریکاوری هم در طول هفته به دل کوه و قله‌نشینی در اطراف زادگاهش می‌زند.

فدراسیون وزنه‌برداری قبل از المپیک ٢٠٢٤ پاریس کیانوش را نخواست و جالب اینکه رستمی  رسما اعلام کرد که حاضر است زیر نظر فدراسیون و کادر فنی تمرین کند و به اردو برود.

در حال حاضر دو راه پیش رو است یا فدراسیون وزنه‌برداری کیانوش رستمی را وزنه‌بردار آزاد اعلام کند تا او بتواند به مانند علی ارسلان بدون قطع رابطه با کشورش برای کوزوو در قهرمانی جهان وزنه بزند یا چالش را ادامه دهد تا دودش به چشم ورزش ایران برود!

به هر حال کیانوش رستمی که دو المپیک اخیر را از دست داده و به دنبال یک مقصد جدید برای احقاق حقی است که فکر می‌کند از او گرفته شده. تصمیمی که نه سیاسی است و نه رنگ بوی مهاجرتی دارد و نه آنقدر قابلیت برای ایجاد جنجال، چرا که هرچقدر هم غیرفنی (از نظر کیانوش) فدراسیون وزنه برداری و کادر فنی کنار گذاشتن او را فنی تلقی می‌کنند و این یک فرار نیست.