قدس؛ وبگاه کردل در تحلیلی نوشت:سید حسن نصرالله، دبیرکل شهید حزب‌الله در آخرین سخنرانی خود در ۱۹سپتامبر، با قاطعیت از چشم‌انداز مقاومت صحبت کرد و در مورد وضعیت جنبش مقاومت لبنان پس از حمله تروریستی مرگبار توسط رژیم اشغالگر که شامل پیجرهای انفجاری و واکی تاکی بود، اطمینان خاطر داد. نصرالله تأکید کرد: ساختار ما بزرگ، مستحکم و منسجم است و آمادگی‌های ما بالاست... به دشمن بفهمانیم آنچه رخ داده تأثیری بر اراده یا حضور ما در خط مقدم نمی‌گذارد، بلکه در واقع عزم ما را تقویت می‌کند. 
رهبر فقید مقاومت با بیان اینکه این اقدام به عنوان «اعلام جنگ» رژیم صهیونیستی است، متعهد شد «جنگ در جبهه لبنان پیش از پایان جنگ غزه متوقف نخواهد شد» و در پایان گفت: «امیدواریم رژیم اشغالگر وارد سرزمین‌های لبنان شوند، زیرا در جبهه، آن‌ها با مواضع مستحکم ما مواجه هستند. ما این را یک فرصت تاریخی می‌دانیم، آرزوی آن را داریم».
 این پیام در زمانی حیاتی مطرح شد، چرا که هم حامیان و هم دشمنان، به‌ویژه پس از ترور نصرالله و ارشدترین شخصیت‌های سلسله مراتب فرماندهی نظامی حزب‌الله، آینده مقاومت را بررسی می‌کنند.
 نگرانی اصلی اکنون، ساختار، فرماندهی، توانایی‌ها و مدیریت نبرد مقاومت پس از ترور سید حسن نصرالله است، چرا که رژیم اشغالگر به دنبال تهاجم زمینی به جنوب لبنان است.
 حدود یک هفته از حملات ویرانگر اسرائیل که منطقه مسکونی را برای ترور رهبران در سطوح مختلف هدف قرار داده بود، می‌گذرد. اکنون سؤال این است مقاومت به این تجاوز که نه تنها مقاومت بلکه کل لبنان را تهدید می‌کند، چگونه پاسخ خواهد داد. 
مدیریت نبرد جاری نیز به همان اندازه ضروری است، چرا که کمپین‌های رسانه‌ای و سیاست خارجی رژیم با هدف تضعیف روحیه مردم، با برجسته کردن شهادت نصرالله به عنوان «ضربه مهلک» به حزب‌الله در حال فعالیت هستند.

 حزب‌الله از تمام نقشه‌های شوم جان به در برده و قوی‌تر شده است 
 ترور نصرالله و رهبران کلیدی در واقع ضایعه مهمی است؛ این افراد بخشی از نسلی هستند که از زمان آغاز مقاومت در جنگ داخلی لبنان در بحبوحه تهاجم دوم اسرائیل به جنوب، در خط مقدم مقاومت قرار داشته‌اند. آن‌ها درک دقیقی از راهبردهای اسرائیل، تمایلات آن‌ها به تجاوز و روش‌های ارعاب آن‌ها دارند. برای چندین دهه، اسرائیل به طور سیستماتیک رهبران مقاومت را نه تنها در حزب‌الله بلکه در میان جناح‌های مختلف، از جمله مقاومت فلسطین هدف قرار داده است.
با وجود این تلاش‌ها، مقاومت نه تنها جان سالم به در برده، بلکه قوی‌تر هم شده است. نصرالله کاریزماتیک، خود جانشین دبیرکل شهید عباس الموسوی بود و جنبش را به سمت مدارج بالاتر و موفقیت‌های راهبردی در جنگ‌های بعدی به‌ویژه نظارت بر خروج نیروهای رژیم از جنوب لبنان پس از پیروزی در سال ۲۰۰۶ با دولت اشغالگر هدایت کرد. 
با این حال، لحظه کنونی نشان‌دهنده یکی از حساس‌ترین و کلیدی‌ترین مراحل در تاریخ درگیری میان مقاومت و اسرائیل است. زمینه منطقه‌ای و بین‌المللی گسترده‌تر، به‌ویژه پس از یک دهه جنگ در سوریه، مخاطرات را افزایش داده است.
 اسرائیل اکنون با یک رویارویی مستقیم با محور مقاومت منطقه مواجه است. جنگ سی‌وسه‌روزه ۲۰۰۶ نقطه عطفی برای تل‌آویو بود که متوجه شد سیستم فرماندهی و کنترل قوی حزب‌الله عاملی کلیدی در ناتوانی آن‌ها در دستیابی به اهدافشان است.
گزارش کمیسیون وینوگراد در مورد جنگ، بخش عمده‌ای از تقصیر را متوجه سازمان اطلاعات اسرائیل برای شکست این رژیم در سال ۲۰۰۶  دانست. از آن زمان، اسرائیل تمرکز خود را تغییر داده و به این نتیجه رسیده که سیستم فرماندهی و کنترل مقاومت، بیش از توانایی‌های نظامی آن، بزرگ‌ترین تهدید را در شمال ایجاد می‌کند و  هرگونه بقای این سیستم می‌تواند منجر به شکست دیگری برای اسرائیل در درگیری‌های آینده شود. 
پس از تقریباً یک سال جنگ متمرکز در غزه، کابینه افراطی بنیامین نتانیاهو توجه خود را به شمال معطوف کرده و یک‌سری حملات را با هدف رهبری و زیرساخت فرماندهی حزب‌الله انجام داده است. این امر با ترور فؤاد شکر و به دنبال آن، حملات به سیستم‌های ارتباطی آغاز شد و با ترور نصرالله و چند فرمانده کلیدی به اوج خود رسید.
 هدف اسرائیل روشن است: بر هم زدن سیستم فرماندهی و کنترل حزب‌الله که آن را برای اجتناب از شکست نظامی دیگر ضروری می‌داند. رژیم اشغالگر امیدوار است این اقدام منجر به تضعیف جبهه حمایت لبنان در بحبوحه جنگ جاری در غزه و کرانه باختری شود و در نهایت حزب‌الله را مجبور به تسلیم و تسلط اسرائیل در منطقه را تضمین کند.
 
پیش‌بینی مقاومت سناریو رژیم صهیونیستی را نقش بر آب کرد
حزب‌الله مدت‌هاست راهبرد اسرائیل را درک کرده و هم از جنگ ۲۰۰۶ و هم از گزارش وینوگراد به اطلاعات ارزشمندی دست یافته است. در پاسخ، سیستم فرماندهی و کنترل خود را تقویت کرده و تضمین می‌کند حتی در صورت از دست دادن رهبری، خلأ ایجاد نخواهد شد. این رویکرد پس از ترور شخصیت‌های برجسته‌ای مانند عماد مغنیه در سال ۲۰۰۸ و حسن لکیس در سال ۲۰۱۲ نشان داده شد. این سازمان به‌طور مستمر ساختار خود را برای جلوگیری از هرگونه اختلال عمده و حفظ ثبات در رهبری سیاسی، نظامی و امنیتی تطبیق داده است. ترورها و حملات اخیر بدون شک سبب ایجاد اختلال در مقاومت شده است، اما این نشانه ضعف نیست بلکه نشان‌دهنده نیاز رهبری به بازسازی سریع و پر کردن هرگونه شکاف ناشی از از دست دادن چهره‌های کلیدی است.

سازماندهی دوباره حزب‌الله سریع‌تر از گذشته
این دوره از سازماندهی دوباره، با صدور بیانیه‌هایی توسط رهبری حزب‌الله که بر تعهد خود به نبرد جاری تأکید می‌کند، سریع‌تر از گذشته هم بوده است.
 شیخ نعیم قاسم، معاون دبیرکل سابق حزب‌الله در سخنرانی خود، عبارات کلیدی را با تأکید بر اینکه مقاومت به حمایت از غزه و دفاع از لبنان ادامه خواهد داد، بیان کرد و نشان داد سیستم فرماندهی، عملیاتی و دست نخورده باقی می‌ماند.
وی تصریح کرد: ما با هر احتمالی روبه‌رو خواهیم شد و اگر اسرائیلی‌ها تصمیم بگیرند از راه زمینی وارد شوند، آماده‌ایم. نیروهای مقاومت برای درگیری زمینی آماده هستند.
 این بیانیه مستقیماً هدف نتانیاهو برای تغییر وضعیت راهبردی موجود غرب آسیا را به چالش می‌کشد و دوباره تأیید می‌کند دیدگاه مقاومت فراتر از مرزهای ملی است. با توجه به صحنه داخلی لبنان در چند روز طاقت‌فرسای اخیر و شهید شدن رهبران مقاومت، آواره شدن یک میلیون غیرنظامی و کشتار روزانه مردان، زنان و کودکان در بمباران‌های بی‌امان هوایی اسرائیل، واضح است تأخیر در مقاومت از روی ضعف یا عقب‌نشینی نبوده، بلکه بیشتر برای جذب نظرات مختلف برای تصمیم‌گیری درباره کادر رهبری و فرماندهی و شیوه ادامه مبارزه و مقدمه‌ای برای اقدامات در میدان جنگ است.
آنچه مشخص است توازن قوا دوباره تعدیل شده است که خود ضربه‌ای به طرح اسرائیلی-آمریکایی برای نابودی مقاومت، از بین بردن وحدت جبهه‌ها و رساندن منطقه به دوره «عادی‌سازی» توسط اسرائیل است. حزب‌الله با شهادت دبیرکل خود بیش از هر زمان دیگری انگیزه دارد اهداف جنگی اسرائیل را خنثی و آزادی مردم غرب آسیا را تضمین کند.

ترجمه و تلخیص: سید احمد موسوی