این موسسه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست روز گذشته (پنج‌شنبه) گزارشی را منتشر کرد که در آن بیش از ۵۰۰۰ گونه از پستانداران، پرندگان، دوزیستان، خزندگان و ماهی‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت و هشدار داد که زیستگاه‌هایی مانند جنگل‌های بارانی آمازون در حال رسیدن به «نقاط حساس» و بالقوه «عواقب فاجعه‌بار» برای «اکثر گونه‌ها» هستند.

این گزارش تحت عنوان Living Planet نشان داد ۳۵ هزار مورد از جمعیت‌های تحت بررسی از سال ۱۹۷۰ تاکنون، ۷۳ درصد کاهش یافته که بیشترِ آن به دلیل فشارهای انسانی بوده است.

بیشترین کاهش در جمعیت گونه‌های آب شیرین و پس از آن مهره‌داران خشکی و دریایی ثبت شد.

یکی از موارد هشداردهنده که در این گزارش عنوان شده، کاهش چشمگیر جمعیت دلفین‌ها در آب‌های ایالت «آمازونانسِ» برزیل است که عمدتا به دلیل شکار این حیوانات بوده و البته تغییرات اقلیمی هم در کاهش جمعیت این گونه‌ نقش داشته است.

به گزارش شبکه الجزیره، در «گابُن» نیز تعداد فیل‌های جنگلی بین ۷۸ تا ۸۱ درصد کاهش یافته است و محققان WWF شواهد محکمی از شکار غیرقانونی این حیوانات برای تجارت عاج یافته‌اند.

این گزارش می‌افزاید: از دست دادن و تخریب زیستگاه عمدتاً به دلیل گسترش سیستم‌های غذایی به دست انسان، بزرگترین تهدید برای جمعیت حیات وحش در سراسر جهان است و پس از آن عوامل دیگری چون بهره‌برداری بیش از حد، هجوم گونه‌های مهاجم و نیز بیماری‌ها، خطرات جدی برای حیات وحش جهان هستند.

«دائودی سامبا»، افسر ارشد حفاظت در WWF گفت: این لطمه فقط مربوط به حیات وحش نیست بلکه در مورد اکوسیستم‌های ضروری است که بقای بشر به آن وابسته و نیازمند است.

او با اشاره به مثالی از جنگل‌زدایی در آمازون که می‌تواند این اکوسیستم حیاتی را از یک مخزن جذب کربن به منبع تولید کربن تبدیل کند، یادآور شد: تغییرات در حیات وحش می‌تواند برگشت‌ناپذیر باشد و پیامدهای ویران‌کننده‌ای برای بشریت داشته باشد.

تهدیدهای دیگر شامل تغییرات آب و هوایی به ویژه در آمریکای لاتین و کارائیب و همچنین آلودگی به ویژه در آمریکای شمالی، آسیا و اقیانوس آرام است.

«کریستن شویجت»، مدیرکل WWF International گفت: خبر خوب این است که ما هنوز از نقطه بی‌بازگشت عبور نکرده‌ایم.

وی به تلاش‌های جهانی از جمله پیمان پیش‌رویی که در آخرین نشست سازمان ملل در مورد تنوع زیستی در سال ۲۰۲۲ برای محافظت از ۳۰ درصد از سیاره زمین تا سال ۲۰۳۰ در برابر آلودگی، تخریب و تغییرات آب و هوایی به تصویب رسید، اشاره کرد.

با این حال او هشدار داد: همه این توافقنامه‌ها دارای خط پایانی برای مقابله در سال ۲۰۳۰ هستند که در خطر از دست رفتن است.