«کافه ماگنولیا» چهارمین رمان از چهارگانه منیژه آرمین، با محوریت تاریخ معاصر نگارش شده است. کتاب فراز و نشیب‌های رویدادهای سیاسی و اجتماعی ایران را در محدوده زمانی سال‌های ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ روایت می‌کند. بخش اعظمی از کتاب براساس رویدادهای مستند نگارش شده و به گفته خود نویسنده از اتفاقاتی که در رمان‌های قبلی از جمله «شب و قلندر»، «شباویز» و «شانزده سال» رخ داده، گره‌گشایی می‌کند.
شخصیت‌های داستانی و واقعی در «کافه ماگنولیا» در سی و پنج فصل تحت‌تاثیر شرایط حاکم بر جامعه قصه را پیش می‌برند. داستان رمان هم از زوایای متفاوتی بیان می‌شود که به شناخت فضای حاکم بر کشور و انسان فردی و اجتماعی ایران در صد سال اخیر کمک می‌کند.
آرمین در ابتدای کتاب خلاصه‌ای از سه رمان قبلی خود از جمله «شب و قلندر»، «شباویز» و «شانزده سال» آورده است تا مخاطب ضمن یادآوری آن چه در سال‌های قبل خوانده بر روی داستان تازه نویسنده تسلط بیشتری پیدا کند.
آرمین در مقدمه، درباره انگیزه‌اش از یادآوری آن چه در سه جلد قبلی گذشته، آورده است: «خلاصۀ کتاب، البته، ظرافت و فضای اصل داستان را ندارد و فقط بسنده می‌کند به دادن اطلاعات کلی به خواننده و امید است که برای خوانندۀ محترم انگیزه‌ای باشد تا به اصل کتاب مراجعه کند.»
او ادامه می‌دهد: «دربارۀ نثر کتاب باید بگویم که نویسنده تحت‌تأثیر زمان و شخصیت‌ها از شیوه‌های گوناگون سود جسته است. در کتاب «شب و قلندر» که مربوط به اواخر دوران قاجار تا اعلام مشروطیت اول است، تا حدودی از نثر قدیمی استفاده شده است. در کتاب «شباویز» که به آغاز دوران تجددطلبی می‌پردازد (از اعلام مشروطیت تا سال ۱۳۰۴) نثر کتاب تغییراتی کرده است. در دو کتاب «شانزده سال» و «کافه ماگنولیا» ،هم نثر و هم ساختار دگرگون شده است. رابطۀ خطی زمان و مکان و زاویه دید تا حدودی از میان رفته و به شکل پازل درآمده است. طبعاً خواننده نیز سهمی دارد در قرار دادن مناسب قطعات پازل. نکتۀ دیگر اینکه نویسنده قصد تحلیل یا روشن کردن ابهامات تاریخ را نداشته و انگیزۀ اصلی بیان تأثیر متقابل نفسانیات بر رویدادهای اجتماعی و تاریخی بوده است.»
«کافه ماگنولیا» با شمارگان ۱۲۵۰ نسخه، در ۴۵۲ صفحه و با قیمت ۳۷۵ هزار تومان در بازار نشر توزیع شده است.
نظر شما