هواپیماهای اسرائیلی می‌آمدند و بمباران می‌کردند. ما در مقابل آن‌ها هیچی نداشتیم. فقط می‌توانستیم گفتگوهایشان را شنود کنیم. تا این اندازه را می‌توانستیم اطلاع داشته باشیم.

پشت بی‌سیم به یک فرمانده خبر دادند که ما داریم برمی‌گردیم. او سرشان داد زد که برای چه دارید برمی‌گردید؟! این‌ها که چیزی ندارند!

گفتند تو نمی‌بینی! گفت مگر چیه؟ گفتند کسانی سفیدپوش هستند و با شمشیر به ما حمله کرده‌اند!

این مطلبی است که بنده بی‌واسطه از آقای سیدحسن نصرالله شنیدم؛ پشت بی‌سیم می‌گفتند که اصلاً صحبت ابزار جنگی نیست. سفیدپوشانی هستند که با شمشیر به ما حمله می‌کنند! فرماندهشان هر چه گفت مقاومت کنید گفتند نمی‌شود. هواپیمایشان در آسمان منفجر شد و شکست جنگ سی و سه روزه به این صورت اتفاق افتاد.

حزب‌الله که در مقابل دولت لبنان و احزاب طرفدار عربستان و این‌ حرف‌ها هنوز موقعیت آن‌چنانی‌ای نداشت.

چند تا طلبه و بچه‌های روستایی بودند؛ و بالاخره نظیر این‌ها را هم نمی‌شود گفت که نه، همه‌ این‌ها دروغ است. ما نه آیاتش را می‌توانیم بگوییم دروغ است و نه این حوادثش را.

مخصوصاً این چیزهایی که این شواهد نزدیک و اشخاص و این‌همه قرائن به همراهش است.

اگر شکست نخورده بودند الآن دیگر لبنانی نمانده بود، دیگر حزب‌الله نمانده بود.

این است که ظاهراً ناچاریم بپذیریم که چنین چیزی هم هست، این هم یک واقعیتی است؛ همه چیز فقط اسباب ظاهری نیست.

اگر این را پذیرفتیم بسیاری از داستان‌های انقلاب برای ما حل پیدا می‌کند وگرنه در تحلیل این حوادث انقلاب، می‌مانیم که چگونه شد که این‌گونه شد!

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آثار آیت الله مصباح یزدی - دیدار با جمعی از رزمندگان دفاع مقدس، ۱۳ آذر ۱۳۹۷