محدثه کامیار دانش آموخته مطالعات زنان و فعال اجتماعی حوزه زنان درباره دلایل احساس ناکامی زنان نسل قبل گفت: در حاکمیت کنونی با وجود کارآمد بودن زنان میانسال که اغلب به متولدین دهه ۴۰ تا ۵۰ اطلاق می‌شود؛ با این حال این نسل به عنوان نسل «بازنشسته» شناخته می‌شوند.

وی افزود: این در حالی است که آن ها مفید هستند اما علاوه بر این که برنامه ریزی برای به کارگیری این قشر در نظر نگرفته شده؛ از کارآمدی آن ها نیز چشم پوشی شده است.

کامیار با بیان این که احساس ناکامی این قشر نه به جامعه، بلکه به سیستم سیاست و قانون گذاری مربوط می‌شود، ادامه داد: با توجه به این که این گروه در جوامع، محیط‌های مختلف و در برخورد با افراد نقشی ندارند؛ می‌توان گفت به نوعی جزو گروه مخاطب برنامه ریزی حاکمیت به حساب نیامده‌اند.

دانش آموخته مطالعات زنان با بیان این که حاکمیت از ایجاد برنامه برای نیازمندی یا توانمندی‌های این بازه سنی جا مانده افزود: با این حال، احساس مفید بودن، نشاط و کیفیت زندگی بستگی به فرد و قائم به شخص است.

این فعال حوزه زنان از نسل قدیم به عنوان منبع تجربه و توانمندی یاد کرد و یادآور شد: اگرچه نسل قدیم نقش بسزایی در راهگشایی برای نسل جدید دارند؛ اما فرهنگ سرمایه داری، غرب سالاری و مدرنیته که با محوریت فردیت، فعالیت می‌کند؛ مانع توجه به این نسل می‌شود.

وی ادامه داد: همچنین هسته‌ای شدن خانواده‌ها در عصر حاضر از جمله دلایل کاهش ارتباط با نسل پیشین است که بر خلاف گذشته، در صدد افزایش احساس نارکارآمدی این نسل برمی‌آید.

کامیار با بیان این که انتقال فرهنگ با استفاده از توانمندی‌های نسل گذشته برای نیازمندی‌های نسل جوان امکان پذیر است، تشریح کرد: با توجه به سیستم و فرهنگ کنونی که خیلی از زوجین جوان، تحصیلکرده و دانشجو با تصور جا ماندن از فرصت‌های زندگی از فرزندآوری جلوگیری می‌کنند؛ می‌توان از انرژی نسل قبل در قالب یک پدیده اجتماعی، سازمان‌های مردم نهاد و سایر خدمات حمایتی به عنوان کمکی از سوی جامعه در مقابله با سیاست گذاری حاکم استفاده کرد.

وی با اشاره به جلوگیری از فرسایش نسل‌های گذشته تصریح کرد: با توجه به این که تصور رایج از فرزندآوری در خانه ماندن است؛ خیلی از بانوان جوان از فرزندآوری جلوگیری می‌کنند که با طرح جوانی جمعیت مغایرت دارد؛ در حالی که نسل قدیم می‌تواند به صورت خودخواسته در عرصه فرزند پروری یا آموزش مهارت‌های خانه داری به خانواده‌های جوان نقش آفرینی کند. این جریان نه تنها در کاهش احساس افسردگی و ناکارآمدی نسل قدیم اثربخش خواهد بود؛ بلکه برای خانواده‌های جوان در راستای اهدافی که دارند موثر واقع می‌شود.