قدس؛ به فاصله کمتر از دو هفته تا برگزاری مسابقه فوتبال میان تیم ملی فرانسه با تیم رژیم اسرائیل، فرانسویها تصمیم گرفتهاند با امضای طوماری خطاب به فیفا از این سازمان بخواهند هم برگزاری این بازی در ورزشگاه ملی فرانسه یعنی «استاد دو فرانس» را لغو کند و هم عضویت فدراسیون رژیم صهیونیستی را در این نهاد حاکم بر جهان فوتبال.همه میدانیم این نخستین باری نیست که فوتبال به ابزاری برای اعتراض علیه صهیونیستها و اعلام همبستگی تبدیل میشود.
قصه پرماجرای بازیهای اواخر دهه ۴۰شمسی میان تیمهای ایرانی و رژیم اسرائیل هنوز در خاطر بسیاری از ایرانیها هست. زمانی که فوتبال هم در میدان و هم روی سکوها و بعد در خیابان، فاتح شد و به استناد اسناد ساواک «مردم ناراحتی خود را به نام فوتبال علیه اسرائیل ابراز کردند».
ماجرای خطر صهیونیستها برای نوعِ انسان اگر چه در دهه ۴۰ و ۵۰ برای مردم انقلابی ایران تا حدودی ملموس بود ولی حالا و پس از نسلکشی در غزه، برای یک جهان نمایان شده است. ماجرای بازی آینده تیم ملی فرانسه با این رژیم و حواشی آن نیز نسخه بهروز شده همین قصه است.
قرار است این بازی در تاریخ ۱۴ نوامبر(۲۴ آبان) در چارچوب هفته پنجم لیگ ملتها برگزار شود و البته قابل پیشبینی بود هر مسابقهای که قرار باشد در آن، یک طرفش عنوان این رژیم را به خود ببیند، با چالش روبهرو شود. ماجرای بازی فرانسه تاکنون اینطور پیش رفته که یک نماینده مجلس ملی فرانسه به اسم «لوئی بویار» که عضو حزب «فرانسه تسلیمناپذیر LFI» است به همراه تعدادی از سازمانهای مردمی حامی فلسطین جمعآوری امضا برای این طومار را آغاز کردهاند.
این نماینده مجلس ملی فرانسه در شبکه ایکس با نوشتن این عبارت که «فوتبال همیشه در کنار مظلومان بوده است» به نقاط نمونه برجسته تاریخ فوتبال در این زمینه اشاره کرده و نوشته است: «اساسنامه فیفا توضیح میدهد فدراسیونها باید حقوق بشر جهانی را رعایت کنند. ما قبلاً چندین مورد از اجرای ماده ۴ را با بلاروس و روسیه، آفریقای جنوبی و رژیم آپارتاید آن داشتهایم... پس چرا این کار را با سیاستهایی که دولت اسرائیل دنبال میکند، انجام ندهیم؟ ما جلو چشمهایمان شاهد کشتار هستیم و ادامه دادن به این وضعیت، طوری که انگار هیچ چیزی در حال وقوع نیست، ممکن نیست».
امضاکنندگان این طومار بر این باورند ادامه این وضعیت به هیچ عنوان قابل قبول نیست و برگزاری چنین مسابقاتی تنها به عادیسازی رفتارهای خشونتبار و غیرانسانی صهیونیستها منجر میشود. بر همین اساس، طومارهای اعتراضی بهسرعت در حال جمعآوری امضا هستند و جنبش بایکوت اسرائیل(بیدیاس) به یکی از پررنگترین رویکردهای معترضان تبدیل شده است.
فرانسه تنها کشوری نیست که تحت تأثیر این نارضایتیها قرار دارد. در چند ماه اخیر، کشورهای دیگر اروپایی نیز شاهد اعتراضات مشابهی بودهاند. یک نمونه این موارد بلژیک بود که در ماه سپتامبر بهواسطه چالشهای امنیتی، قید میزبانی از تیم این رژیم را زد و عطایش را به لقایش بخشید. به هر ترتیب، وزیر کشور فرانسه، برونو رُتایو، در واکنش به این اعتراضات اعلام کرده این مسابقه بهطور حتم برگزار خواهد شد و برای تأمین امنیت آن تدابیر ویژهای در نظر گرفته شده است. در همین خصوص او به احتمال اعمال محدودیتهایی بر تعداد تماشاچیان اشاره کرده و گفته نیروهای پلیس در داخل ورزشگاه حضور خواهند داشت.
خلاصه اینکه اکنون بیش از هر زمانی مقامات غربی برای عادی جلوه دادن اوضاع و به کار بردن عبارت دستمالی شدهای همچون «سیاست جایی در فوتبال ندارد» با چالش روبهرو شدهاند. شاید بتوان عنوان معروف کتاب سایمون کوپر را با توجه به جنایتی که بشرِ امروز از صهیونیستها دیده از «فوتبال علیه دشمن» به «فوتبال علیه دشمنِ انسان» تغییر داد.
نظر شما