بنا بر اظهارات معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی فرمانداری گرگان آمار دقیقی از اتباع غیرمجاز ساکن شهرستان گرگان در دسترس نیست اما جمعیت تقریبی حدود ۶ هزار تبعه غیرمجاز در این شهرستان تخمین زده می‌شود.
از آنجا که نیروهای کار غیرمجاز به دلیل محرومیت از بیمه، حقوق اداره کار و هر گونه مزایا مورد پسند کارفرمایان هستند این موضوع موجب شده کارگران ایرانی در بسیاری از مشاغل بیکار بمانند و استقبال برای به کارگیری نیروی کار خارجی بیشتر شود.
فراوانی اتباع بیگانه نسبت به کارگران ایرانی به ویژه در مشاغلی مانند دست‌فروشی و فعالیت‌های ساختمانی خود گواه این مسئله است که جا برای فعالیت کارگر ایرانی تنگ‌تر شده است؛ چنانچه سال گذشته معاون خدمات شهری شهرداری گرگان اعلام کرد بیش از ۸۰ درصد از ۱۵۶ دستفروش شناسایی شده در خیابان امام خمینی(ره) گرگان اتباع بیگانه هستند.
به گزارش میهن اتباع بیگانه غیرمجاز به دلیل نیاز مالی معمولاً به حداقل‌های یک شغل تن می‌دهند و از آنجا که کارفرمایان ضرورتی برای پرداخت بیمه و یا عیدی به آن‌ها ندارند لذا حاضرند جریمه به کارگیری این افراد غیرمجاز را به تن بخرند اما کمتر از کارگران ایرانی استفاده کنند.
در حال حاضر کارگران خارجی توانسته‌اند حدود ۷۵ درصد عملیات ساختمان‌سازی کشور را به دست بگیرند. این افراد فعالیتشان را در زمینه دامپروری، کشاورزی و پیمانکاری نیز در استان گلستان گسترش داده‌اند.  
اتباع خارجی اغلب به صورت غیرمجاز، بدون مجوز یا روادید، پروانه کار در مشاغل مختلف فعالیت دارند. آن‌ها بدون آنکه مالیاتی بپردازند علاوه بر اشغال فرصت‌های شغلی هزینه‌های سنگینی را به اقتصاد کشور تحمیل کرده و حتی تهدید جدی برای نیروی کار داخلی نیز به‌ شمار می‌آیند.  
طبعاً این موضوع ابعاد گوناگونی دارد. کارشناسان اقتصادی با هشدار نسبت به پیامدهای ورود بی‌رویه اتباع بیگانه به کشور، اشغال فرصت‌های شغلی جوانان جویای کار توسط مهاجران را از جمله این پیامدها قلمداد می‌کنند.  
با وجود اعلام طرح ممنوعیت به کارگیری اتباع بیگانه در بسیاری از کلانشهرها، همچنان اتباع خارجی بیشترین شاغلان بازار کار داخلی هستند به گونه‌ای که در استان گلستان این قبیل کارگران گوی سبقت را از کارگران ایرانی ربوده‌اند.  
یکی از مسائلی که تحمل آن برای جوانان جویای کار دشوار است، در اختیار گرفتن فرصت‌های شغلی توسط نیروی کار خارجی است که به ‌صورت غیرمجاز وارد کشور شده‌اند. آنچه واضح است آنکه در طول سه دهه گذشته اشتغال اتباع بیگانه غیرمجاز به یکی از چالش‌های بازار کار ایران تبدیل شده است.  
بیکاری کارگران بومی
رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران ساختمانی گلستان با تأکید بر ضرورت ساماندهی اتباع بیگانه می‌گوید: دستگاه‌های متولی نسبت به عدم به کارگیری اتباع خارجی غیرمجاز در پروژه‌های ساختمانی اقدام‌های جدی‌تری انجام دهند؛ چراکه این موضوع سبب بیکاری کارگران بومی شده است. علی‌اصغر دهسنگی اظهار می‌کند: اتباع غیرمجاز در بسیاری از مشاغل از جمله کارگاه‌های ساختمانی حضور دارند و سبب بیکاری نیروهای متخصص بومی شده‌اند؛ یکی از دلایلی که سن کارگران ساختمانی را به بیش از ۳۰ سال افزایش داده، همین موضوع است و مسئولان مرتبط هر چه سریع‌تر باید اتباع غیرمجاز را ساماندهی کنند.
رئیس کانون انجمن‌های صنفی کارگران و استادکاران ساختمانی گلستان بیان می‌کند: درحال حاضر بسیاری از اتباع خارجی به صورت غیرمجاز در استان ساکن بوده و بیشتر آن‌ها کارگر ساختمانی هستند یا در بخش‌های مرتبط مشغول به کارند. طبق اظهارات مسئول امور اتباع در استان این افراد براساس خوداظهاری کارت کار گرفته‌اند که باید به این موضوع رسیدگی شود.
وی ادامه می‌دهد: طبق ماده ۴ قانون نظام مهندسی تمامی افرادی که در پروژه‌های ساختمانی مشغول هستند باید پروانه مهارت فنی و حرفه‌ای داشته باشند و یکی از ضروریات گرفتن پروانه مهارت ساختمانی، داشتن کارت پایان خدمت و یا معافیت خدمت سربازی است.
دهسنگی بیان می‌کند: طبق قانون اتباع غیرمجاز نمی‌توانند بدون گذراندن دوره‌های آموزشی و فقط بر حسب خوداظهاری به شکل اصولی کارهای ساختمانی را انجام دهند؛ چراکه در آینده جان ساکنان آن ساختمان‌ها در خطر خواهد بود.
وی با بیان اینکه حضور اتباع غیرمجاز در استان موجب شده بسیاری از جوانان بیکار شوند و بیکاری جوانان پیامدهای ناگواری دارد، می‌گوید: متأسفانه بسیاری از کارفرمایان به قوانین واقف نیستند و مسئولیت اطلاع‌رسانی و پیگیری آن بر عهده انجمن انبوه‌سازان و نظام مهندسی بوده و لازم است سایر دستگاه‌های مربوط در کنار نیروی انتظامی قرار گیرند.
حقی که ناحق می‌شود
حسن بصیری یکی از نمایندگان کارگران در شوراهای حل اختلاف در این ارتباط اذعان می‌کند: بر اساس اصل ۲۹ قانون اساسی که به صراحت می‌گوید بیمه و تأمین اجتماعی حق شهروندی است، کارگران ساختمانی که پس از طی مراحل و گذر از هفت خان رستم بیمه می‌شوند چون کارفرمای واحد و مشخصی ندارند به همین دلیل زیر پوشش بیمه بیکاری نیستند.
وی بیان می‌کند: کارگران ساختمانی در ایده‌آل‌ترین حالت ممکن فقط سه ماه در سال سر کار هستند و بقیه ماه‌های سال را به بیکاری می‌گذرانند.
بصیری می‌افزاید: کارمندان با هر سختی و مشکلی بالاخره سر ماه حقوق می‌گیرند و دغدغه بیکار شدن ندارند اما کارگر ساختمانی روزمزد که کار نیست چه کار کند؟
وی می‌گوید: برخی از کارگران ساختمانی حتی توان پرداخت بیمه ماهانه را ندارند، کارگران چند ماه در سال کار می‌کنند و در فصل سرما که کار ساختمانی نیست با دست‌فروشی امرار معاش می‌کنند، با وجود این پیدا کردن همین چند روز کار هم به واسطه اتباع غیرمجاز برای کارگر ایرانی سخت شده است.
این نماینده کارگران بیان می‌کند: بر اساس اصل ۲۹ دولت باید به فکر بیمه مردم و تأمین آسایش این قشر باشد؛ قشری که نه عیدی می‌داند چیست و نه واریزی از دولت برای آن‌ها صورت می‌گیرد و این پرسش همیشه بدون پاسخ مانده است که چه شخصی باید به فکر این افراد باشد؟