استان‌های مازندران، تهران، گیلان و گلستان بیشترین حجم زمین‌خواری را در کشور دارند.
مطابق قانون، ساخت و ساز در حومه شهرها و روستاها و زمین‌های کشاورزی ممنوع است اما اگر سفری به جاده اسالم -خلخال و یا جاده فیلبند و یا جنگل‌های کلاردشت در شمال کشور داشته باشید به خوبی برایتان آشکار می‌شود که ظاهراً این قانون محلی از اعراب ندارد و تمامی کوه‌ها برای ساخت ویلاهای مجلل تراشیده شده‌اند!
برای طرح این ادعا و پرهیز از کلی‌گویی مثال‌های بسیاری برای نمونه وجود دارد از جمله روستای «زیارت» در استان گلستان که حالا اسم آن در فهرست کارگروه مبارزه با زمین‌خواری نیز قرار دارد.
اگر چه طرح هادی این روستا کمتر از ۵۰ هکتار بوده اما آمارهای منتشره حاکی از آن است که ساخت و سازها چند برابر طرح هادی انجام شده است.
روستای «ورسک» در کنار جاده سوادکوه به تهران نیز یکی دیگر از این نمونه‌هاست که در سال ۹۲ روستایی جدید با نام «اجت» در دل این روستا پدیدار شد.
اگر چه طی صورتجلسه‌ای در تاریخ ۰۵/۰۲/۱۳۹۲ منطقه جنگلی اجت در اطراف روستا خالی از سکنه اعلام و گزارش شد فقط دو خانوار دامدار برای چرای دام از آنجا استفاده می‌کنند اما در نهایت شگفتی پس از این صورتجلسه، انتخابات شوراها در ۲۴ خرداد سال ۹۲ در این مکان خالی از سکنه برگزار شد و افرادی نیز به عنوان عضو شورا معرفی شدند!
پس از این اقدام، ساخت و ساز غیرقانونی و قطع درختان راش در منطقه‌ای که جزو منابع ملی قلمداد می‌شود، آغاز شد و افراد مختلف که گفته می‌شود برخی از مالکان این ویلاها از نزدیکان برخی از مسئولان هستند مدعی سکونت در این منطقه شدند.
ارتفاعات جنوبی مشهد مقدس نیز از جمله مناطقی است که با وجود انتقاد رهبر معظم انقلاب و تأکید بر جلوگیری از ساخت و سازهای غلط و تعقیب قضایی اما بخش اعظمی از این ارتفاعات به ساختمان‌های بلندمرتبه بدل شد و حتی بخشی از اراضی در این ارتفاعات از طرف شرکت تعاونی استانداری خراسان رضوی به صورت سهام به بسیاری از کارکنان واگذار شد.
پدیده روستازایی
مشکل روستاخواری که حالا با ساخت و ساز ویلاهای لاکچری در بسیاری از روستاهای کشور بیش از گذشته خودنمایی می‌کند تنها به تخریب چهره روستا ختم نمی‌شود بلکه خوش‌نشین‌ها به مشکلات زیست محیطی در روستاها نیز دامن زده‌اند.
بسیاری از افراد سودجو حتی سعی می‌کنند برای اراضی بی‌هویت مدارک قانونی تهیه کرده و به آن‌ها هویت ببخشند بنابراین در حال حاضر یکی از مشکلات تقسیمات کشوری این است که برخی‌ها توانسته‌اند بعضی مناطق بی‌هویت را با برخی اقدام‌ها به نفع خودشان با تبدیل کردن صوری به روستا به فروش برسانند و با رساندن برخی مناطق به ۲۰خانوار از نظر شکلی منطقه را به روستا تبدیل کنند.
اگر فکر می‌کنید پدیده روستاخواری و روستازایی تنها به مناطق خوش آب و هوا اختصاص دارد سخت در اشتباهید چون در استان‌های محروم همچون سیستان و بلوچستان نیز پدیده روستازایی یکی از مشکلاتی است که هنوز راه حل مدونی برای برخورد با آن در دستور کار قرار ندارد.
در این استان نیز بسیاری از خانواده‌ها با اسکان در اراضی ملی که اغلب در دامنه کوه‌ها و البته نزدیک به جاده‌های اصلی و به ویژه خطوط برق‌رسانی است با ساخت خانه‌های خشت و گلی و یا برپایی سیاه چادر نسبت به نگهداری دام و حتی کاشت برخی درختان اقدام و پس از مدتی سکونت ادعا می‌کنند این منطقه به پدران آن‌ها تعلق داشته است!
تخریب منابع طبیعی و محیط زیست
از تولید زباله و تعارضات فرهنگی که در روستاها بگذریم ساخت‌وسازها در نواحی روستایی اعم از غیرمجاز در قالب طرح‌های هادی و بنیاد مسکن تأثیر زیادی روی حیات وحش و حتی گونه‌های گیاهی گذاشته است.
حیات وحش فقط شامل گونه‌های جانوری نمی‌شود بلکه گونه‌های گیاهی را هم شامل می‌شود که متأثر از ساخت‌وسازها هستند، چه خوش‌نشین‌ها و چه افراد بومی جمعیتی به شمار می‌آیند که نیاز به یک‌سری زیرساخت‌ها دارند که همه این زیرساخت‌ها موجب تخریب محیط زیست می‌شود.
متأسفانه ویلانشینان با پول‌پاشی بسیاری از مسئولان روستاها را همراه می‌کنند و حتی آب چشمه‌ها و نهرها را به داخل ویلاها و استخرهای تفریحی پمپاژ می‌کنند.
کوتاهی اعضای شوراها
گواه این مدعا سخنان رئیس اداره محیط زیست سوادکوه است که بر اثرات زیانبخش و مخرب سودجویان در این ارتباط مهر تأیید می‌زند و می‌گوید: متأسفانه برخی از اعضای شوراهای روستایی با سودجویان همکاری می‌کنند.
ابراهیم فلاحی اظهار می‌کند: در برخی مناطق این شهرستان، خوش‌نشین‌ها آب چشمه‌ها را بدون آنکه مجوزی از آب منطقه‌ای داشته باشند، با بتن دورش را مسدود می‌کنند و آب چشمه را به ویلاهایشان انتقال می‌دهند.وی با اشاره به این موضوع که برخی اعضای شورای روستایی در انتقال آب چشمه به خوش‌نشین‌ها کمک می‌کنند چون کاری در روستا توسط آن خوش‌نشین انجام شده است، ادامه می‌دهد: در روستایی برای ویلای شخصی که خارج از کشور زندگی می‌کند، شورای محل ۵/۱ کیلومتر از دو طرف حوضه آبریز کنده‌کاری انجام داده و چشمه را با بتن مسدود کرده تا آب‌رسانی به ویلای آن شخص انجام شود.
وی بیان می‌کند: از شورا سؤال کردیم چرا به محیط زیست برای ویلای این شخص آسیب زدید و جواب این بود: «این فرد به مسجد روستا کمک کرده است!». رئیس محیط زیست سوادکوه و سوادکوه شمالی قدمت برخی از این چشمه‌ها را هزار ساله و چند صد ساله می‌داند و می‌گوید: یک چشمه ممکن است قدمت هزار ساله و یا چند صد ساله داشته باشد، وقتی آب چشمه از مسیری می‌گذرد پوشش گیاهی شکل می‌دهد و وقتی چشمه بسته شود پوشش گیاهی هم از بین می‌رود و برخی گونه‌ها نیز ممکن است منقرض شوند، چشمه‌ها تأمین‌کننده آب رودخانه‌ها هستند اما وقتی وارد روستا می‌شوند به شکل فاضلاب وارد رودخانه خواهند شد و این موضوع مرگ اکوسیستم را رقم می‌زند.
مطابق قانون، ساخت و ساز در حومه شهرها و روستاها و زمین‌های کشاورزی ممنوع است اما اگر سفری به جاده اسالم -خلخال و یا جاده فیلبند و یا جنگل‌های کلاردشت در شمال کشور داشته باشید به خوبی برایتان آشکار می‌شود که ظاهراً این قانون محلی از اعراب ندارد و تمامی کوه‌ها برای ساخت ویلاهای مجلل تراشیده شده‌اند!
برای طرح این ادعا و پرهیز از کلی‌گویی مثال‌های بسیاری برای نمونه وجود دارد از جمله روستای «زیارت» در استان گلستان که حالا اسم آن در فهرست کارگروه مبارزه با زمین‌خواری نیز قرار دارد.
اگر چه طرح هادی این روستا کمتر از ۵۰ هکتار بوده اما آمارهای منتشره حاکی از آن است که ساخت و سازها چند برابر طرح هادی انجام شده است.
روستای «ورسک» در کنار جاده سوادکوه به تهران نیز یکی دیگر از این نمونه‌هاست که در سال ۹۲ روستایی جدید با نام «اجت» در دل این روستا پدیدار شد.
اگر چه طی صورتجلسه‌ای در تاریخ ۰۵/۰۲/۱۳۹۲ منطقه جنگلی اجت در اطراف روستا خالی از سکنه اعلام و گزارش شد فقط دو خانوار دامدار برای چرای دام از آنجا استفاده می‌کنند اما در نهایت شگفتی پس از این صورتجلسه، انتخابات شوراها در ۲۴ خرداد سال ۹۲ در این مکان خالی از سکنه برگزار شد و افرادی نیز به عنوان عضو شورا معرفی شدند!
پس از این اقدام، ساخت و ساز غیرقانونی و قطع درختان راش در منطقه‌ای که جزو منابع ملی قلمداد می‌شود، آغاز شد و افراد مختلف که گفته می‌شود برخی از مالکان این ویلاها از نزدیکان برخی از مسئولان هستند مدعی سکونت در این منطقه شدند.
ارتفاعات جنوبی مشهد مقدس نیز از جمله مناطقی است که با وجود انتقاد رهبر معظم انقلاب و تأکید بر جلوگیری از ساخت و سازهای غلط و تعقیب قضایی اما بخش اعظمی از این ارتفاعات به ساختمان‌های بلندمرتبه بدل شد و حتی بخشی از اراضی در این ارتفاعات از طرف شرکت تعاونی استانداری خراسان رضوی به صورت سهام به بسیاری از کارکنان واگذار شد.
پدیده روستازایی
مشکل روستاخواری که حالا با ساخت و ساز ویلاهای لاکچری در بسیاری از روستاهای کشور بیش از گذشته خودنمایی می‌کند تنها به تخریب چهره روستا ختم نمی‌شود بلکه خوش‌نشین‌ها به مشکلات زیست محیطی در روستاها نیز دامن زده‌اند.
بسیاری از افراد سودجو حتی سعی می‌کنند برای اراضی بی‌هویت مدارک قانونی تهیه کرده و به آن‌ها هویت ببخشند بنابراین در حال حاضر یکی از مشکلات تقسیمات کشوری این است که برخی‌ها توانسته‌اند بعضی مناطق بی‌هویت را با برخی اقدام‌ها به نفع خودشان با تبدیل کردن صوری به روستا به فروش برسانند و با رساندن برخی مناطق به ۲۰خانوار از نظر شکلی منطقه را به روستا تبدیل کنند.
اگر فکر می‌کنید پدیده روستاخواری و روستازایی تنها به مناطق خوش آب و هوا اختصاص دارد سخت در اشتباهید چون در استان‌های محروم همچون سیستان و بلوچستان نیز پدیده روستازایی یکی از مشکلاتی است که هنوز راه حل مدونی برای برخورد با آن در دستور کار قرار ندارد.
در این استان نیز بسیاری از خانواده‌ها با اسکان در اراضی ملی که اغلب در دامنه کوه‌ها و البته نزدیک به جاده‌های اصلی و به ویژه خطوط برق‌رسانی است با ساخت خانه‌های خشت و گلی و یا برپایی سیاه چادر نسبت به نگهداری دام و حتی کاشت برخی درختان اقدام و پس از مدتی سکونت ادعا می‌کنند این منطقه به پدران آن‌ها تعلق داشته است!
تخریب منابع طبیعی و محیط زیست
از تولید زباله و تعارضات فرهنگی که در روستاها بگذریم ساخت‌وسازها در نواحی روستایی اعم از غیرمجاز در قالب طرح‌های هادی و بنیاد مسکن تأثیر زیادی روی حیات وحش و حتی گونه‌های گیاهی گذاشته است.
حیات وحش فقط شامل گونه‌های جانوری نمی‌شود بلکه گونه‌های گیاهی را هم شامل می‌شود که متأثر از ساخت‌وسازها هستند، چه خوش‌نشین‌ها و چه افراد بومی جمعیتی به شمار می‌آیند که نیاز به یک‌سری زیرساخت‌ها دارند که همه این زیرساخت‌ها موجب تخریب محیط زیست می‌شود.
متأسفانه ویلانشینان با پول‌پاشی بسیاری از مسئولان روستاها را همراه می‌کنند و حتی آب چشمه‌ها و نهرها را به داخل ویلاها و استخرهای تفریحی پمپاژ می‌کنند.
کوتاهی اعضای شوراها
گواه این مدعا سخنان رئیس اداره محیط زیست سوادکوه است که بر اثرات زیانبخش و مخرب سودجویان در این ارتباط مهر تأیید می‌زند و می‌گوید: متأسفانه برخی از اعضای شوراهای روستایی با سودجویان همکاری می‌کنند.
ابراهیم فلاحی اظهار می‌کند: در برخی مناطق این شهرستان، خوش‌نشین‌ها آب چشمه‌ها را بدون آنکه مجوزی از آب منطقه‌ای داشته باشند، با بتن دورش را مسدود می‌کنند و آب چشمه را به ویلاهایشان انتقال می‌دهند.وی با اشاره به این موضوع که برخی اعضای شورای روستایی در انتقال آب چشمه به خوش‌نشین‌ها کمک می‌کنند چون کاری در روستا توسط آن خوش‌نشین انجام شده است، ادامه می‌دهد: در روستایی برای ویلای شخصی که خارج از کشور زندگی می‌کند، شورای محل ۵/۱ کیلومتر از دو طرف حوضه آبریز کنده‌کاری انجام داده و چشمه را با بتن مسدود کرده تا آب‌رسانی به ویلای آن شخص انجام شود.
وی بیان می‌کند: از شورا سؤال کردیم چرا به محیط زیست برای ویلای این شخص آسیب زدید و جواب این بود: «این فرد به مسجد روستا کمک کرده است!». رئیس محیط زیست سوادکوه و سوادکوه شمالی قدمت برخی از این چشمه‌ها را هزار ساله و چند صد ساله می‌داند و می‌گوید: یک چشمه ممکن است قدمت هزار ساله و یا چند صد ساله داشته باشد، وقتی آب چشمه از مسیری می‌گذرد پوشش گیاهی شکل می‌دهد و وقتی چشمه بسته شود پوشش گیاهی هم از بین می‌رود و برخی گونه‌ها نیز ممکن است منقرض شوند، چشمه‌ها تأمین‌کننده آب رودخانه‌ها هستند اما وقتی وارد روستا می‌شوند به شکل فاضلاب وارد رودخانه خواهند شد و این موضوع مرگ اکوسیستم را رقم می‌زند.
نظر شما