عضو هیئت‌علمی پژوهشکده اسلام تمدنی و مدیرمسئول درس‌نامه سیره پژوهش اهل‌بیت(ع)، در این نشست که در تالار شیخ طوسی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، با اشاره به اینکه سیره و سیره‌پژوهی به یک معنا بکار می‌رود، گفت: درگذشته تنها از یک واژه سیره استفاده می‌شد و مراد از آن سرگذشت یا زندگی‌نامه بود؛ همچون سیره ابن اسحاق، سیره ابن هشام، و... و.
دکتر سید علیرضا واسعی، در پاسخ به این سؤال که سیره به چه معناست و چگونه به دست می‌آید؟ گفت: سیره به معنی سبک، روش و متد زندگی یک فرد است و در همین راستا کتاب‌های فراوانی از جمله، «سیره العتیق ابی‌بکر الصدیق»، «دراسة محقق» از موسی بن راشد العارمی، و... و. به چاپ رسیده است.

وی ادامه داد: چند تفاوت میان سیره و تاریخ وجود دارد، در واقع تاریخ به گذشته می‌پردازد درحالی‌که سیره، الزاماً چنین نیست، چه‌بسا به حال هم بپردازد، سیره در زمان استوار نیست بر خلاف تاریخ که در آن، زمان مبناست، سیره با گزاره‌های واحد سروکار دارد؛ ولی تاریخ همچون جدول متقاطع همدیگر را تکمیل می‌کنند.

عضو هیئت‌علمی پژوهشکده اسلام تمدنی، خاطرنشان کرد: سه دسته مشکل اعم از کشفی یا اکتشافی، فهمی یا معرفتی و کارکردی از چالش‌ها و مشکلاتی است که بیش از همه در عرصه سیره‌پژوهی، قابل‌بررسی است.

وی نبود اطلاعات جزئی از رفتار و کردار معصومان که ثبت نشده و از بین رفته است، جعلیات و اخبار ساختگی، از روی عشق و علاقه‌مندی یا از روی بغض و کینه‌ورزی و فرقه‌گرایی‌ها و تأثر از مذاهب، پیش‌فرض‌های کلامی و منقش آن در سیره و...را برخی از مشکلات و موانعی دانست که در حوزه سیره‌پژوهی، با آن مواجه هستیم.