دکتر رضا نباتی؛ کارشناس دفتر تألیف کتب درسی دینی و قرآنی در مطلبی، پیشنهادی به منظور حفظ عمومی قطعات مختلف کتب درسی قرآن را ارائه داد و ضرورت اجرایی شدن این طرح یا طرح‌های مشابه را در ترغیب دانش‌آموزان به منظور حفظ قرآن در راستای تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن متذکر شد که در ادامه می‌خوانید:

فرقی نمی‌کند که طرح، حفظ ترتیبی مانند طرح ملی حفظ جزء ۳۰ باشد یا طرح حفظ موضوعی مانند طرح ملی مسطورا (زندگی با آیه‌ها)؛ اکتفا به تعیین صرف محتوا، بدون در نظر گرفتن سایر مؤلفه‌ها و عناصر برنامه درسی و آموزشی در این‌گونه طرح‌ها از همان ابتدا محکوم به شکست است.

بدون پاسخ به این سؤال‌ها اما برداشتن حتی یک قدم وجود ندارد:

محتوای یک طرح، با کدام برنامه درسی، در کدام ساعت درسی، در کدام پایه تحصیلی، به چه مقدار، با کدام مصوبه، با کدام معلم، با کدام روش آموزش، با کدام ابزار و بسته آموزشی و با کدام شیوه ارزشیابی قابل اجراست؟

با عنایت به این‌که عنوان، ساعت و کتاب‌های درسی قرآن بهترین و تنها گزینه چنین مطلبی است؛ جدول پیشنهادی حفظ عمومی قطعات منتخب کتاب‌های درسی قرآن همراه با فیلم‌های آموزشی آن تولید و در اختیار آموزگاران پایه قرار می‌گیرد.
«حفظ عمومی» یعنی از بَرخوانی قطعات منتخب به صورت دسته‌جمعی همراه با قرائت الگو

امید است با نظارت مدیران محترم مدارس و معاونان محترم آموزشی و پرورشی این رویه که کاملاً در امتداد تحقق برنامه درسی قرآن مصوب طراحی شده اجرا شود.

شعار امسال درس قرآن، «پخش ده‌دقیقه‌ای رمزینه سریع‌پاسخ قطعات و سوره‌های منتخب کتاب‌های درسی قرآن در هر ساعت درسی» بوده است.

برای این منظور پیشنهاد شده این زمان با عنوان «قرآن مراسم آغازین کلاس» انجام گیرد تا به «فرهنگ قرائت قرآن در ابتدای ساعات درسی در کلاس» کمک کند.

در پایان لازم به ذکر است که تبدیل آموزش و پرورش از یک نهاد آموزشی و تربیتی به یک نهاد صرفاً تبلیغی و ترویجی یعنی کم‌لطفی و بی‌توجهی به مأموریت ذاتی این ابرنظام آموزشی و تربیتی است که متأسفانه سال‌هاست که عزم و اراده‌ای برای اصلاح این رویه دیده نمی‌شود.

متأسفانه با وجود اختصاص صدها میلیارد تومان اعتبار آموزش عمومی قرآن به وزارت آموزش و پرورش، اما از این اعتبارات در محل «آموزش عمومی» و «آموزش معلمان» یا تمهید مقدمات و «تجهیزات اولیه کلاس‌های قرآن» هزینه نشده است و هیچ مقام مسئول اعم از شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور و ... پیگیر قانونی این مسئله نبوده است، در حالی که این اعتبارات جزئی از حقوق عامه محسوب و صیانت از آن، واجب شرعی و قانونی است.

امید است، سازمان‌های قرآنی، فرهنگی و تربیتی بیش از پیش نسبت به هزینه‌کرد بیت‌المال و نظارت دقیق و مستمر بر نحوه استفاده از آن نظارت کنند و در این زمینه کوتاهی نکنند. ان‌شاءالله.