قدس؛ چند شهید مثل او در هر عصر داشته باشیم تا بتوانیم بگوییم دیگر جامعه دچار ذلت و خواری نخواهد شد؟
به یاد دارم در گفت‌وگویی که پس از شهادت حاج قاسم سلیمانی داشتم، مصاحبه‌شونده‌ای گفت ما از تعریف کردن برخی مفاهیم در علوم انسانی خودمان غفلت کرده‌ایم. مثال می‌زد که می‌گویند برای تضمین ضریب سلامت در یک جامعه این‌طور بیان می‌کنند که اگر به ازای هر ۵۰۰ نفر، یک پزشک وجود داشته باشد، ضریب سلامت در آن جامعه تضمین است و روند بیماری‌ها به مرور کم و کمتر خواهد شد. بعد هم این‌طور استدلال می‌کرد که خاصیت انسان‌های مجاهد و شهادت‌طلب در جامعه همین‌طور است؛ به تعداد این‌ها می‌توان برای جامعه ضریب ننگ‌ناپذیری تعریف کرد.
از زمان دیدن تأثیر شهادت حاج قاسم و حالا در آستانه تشییع سیدحسن نصرالله و جانشینش سیدهاشم صفی‌الدین به این فکر می‌کنم که واقعاً گاهی لازم نیست در پی حساب و کتاب و شمارش این افراد و ضرب و تقسیمشان در تعداد افراد جمعیت باشیم تا مثلاً عدد و رقم مشخصی را برای این ضریب مشخص کنیم. در واقع وسعت و عظمت برخی خون‌ها آن‌قدر زیاد است که نسل‌ها را در آغوش می‌پذیرد و خون گرمش را در رگ و پی آن جامعه سرازیر می‌کند.
از حاج قاسم و ابومهدی تا سنوار و نصرالله، حالا جامعه اسلامی در سراسر ممالک اسلامی شخصیت‌هایی را در حافظه جمعی خود به خاطر دارد که با خونشان برای آن‌ها فرصت ساختند. فرصتی که پیش از این، دبیرکل فقید حزب‌الله روز بعد از شهادت حاج قاسم به آن اشاره کرده بود: «این خونِ عظیم فرصتی برای امت است... تا از سلطه، اشغال و استکبار رها شود».
امروز نصرالله و جانشینش بر دست‌های آزادگانی از سراسر جهان که خودشان را به زحمت به این مراسم رسانده‌اند، تشییع خواهد شد و این خونِ عظیم دوباره فرصتی فراهم خواهد کرد تا آرمان آزادی قدس با ایده مقاومت در اذهان تثبیت و تقویت شود. خلاصه اینکه تشییع امروز، رفراندوم خونِ عظیم برای اثبات همین گزاره خواهد شد.
نظر شما