آدم‌ها دیگر شبیه به گذشته نیستند و روابط و دوستی‌ها دگرگون شده‌اند. امروز مردم، زن و مرد، دختر و پسر فرقی نمی‌کند، دیگر به دنبال یک هم‌صحبت ساده نیستند. آدم‌ها بیشتر از هر زمان دیگری به دنبال اشتراک و نزدیکی ذهنی هستند. اگر آدم‌ها نتوانند نقاط مشترک پیدا کنند، سنگینی زندگی آنان را در هم می‌شکند. آدم امروزی به دنبال نزدیکی بیشتر است، اما نه از نوع فیزیکی، بلکه نزدیکی در افکار و آرزوها.

او دوست دارد همراهی داشته باشد که بتواند تمام گفتنی‌ها و شنیدنی‌های دنیا را با او به اشتراک بگذارد. اینجا است که دو نوع انسان پیدا می‌شوند. نوع اول کسانی هستند که به دنبال اشتراکات فراوان هستند و این‌ها برایشان اهمیت زیادی دارد. اما نوع دوم، افرادی هوشمندتر هستند که به دنبال چیزی بیشتر از اشتراکات ساده‌اند. این‌ها جستجوگرانی هستند که در کنار شباهت‌ها، به دنبال شناخت عمیق‌تر از خود و دیگران می‌گردند. این افراد نه فقط می‌خواهند در علایق و سلایق خود مطمئن شوند، بلکه به دنبال چالش‌ها و روابطی فراتر از سطحی‌اند. آن‌ها کسی را می‌خواهند که در کنارش خود واقعی‌شان باشند، حتی در مواقعی که دارند فیلم زبان اصلی را ترجمه می‌کنند یا از خوردن بستنی لذت می‌برند. این افراد کم‌یاب هستند. کمتر پیش می‌آید که در زندگی کسی، همراهی باشد که در کنار تمام شباهت‌ها و تحسین‌ها، واقعیت و هوشمندی را به او نشان بدهد. اگر چنین فردی در زندگی شما هست، شما خوشبخت هستید. به قول کریستین بوبن: «لذتی بالاتر از این نیست کسی را بیابی که جهان را مثل تو ببیند، تنها این‌گونه می‌فهمی که دیوانه نبوده‌ای.»