تدبر از ریشه «دَبَر» به معنای «پشت» است، تدبر نیز به معنای اخذ تدبیر است یعنی اینکه در متن و آیات قرآن کریم تدبیری به کار رفته است، وقتی مخاطب در آن تدبیر و اندیشه کند و آن را به‌دست آورد به این کار تدبر کردن می‌گویند. به عبارتی دیگر در هر آیه تدبیری به‌کار رفته است و اگر بنده در آن اندیشه کند و آن را به دست بیاورد به این عمل او تدبر گفته می‌شود.
زهره مظفری، مربی تدبر در قرآن، درباره تدبر در سوره فلق چنین توضیح داد:
«وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَد؛ و از شر دمندگان افسون در گره‌ها» نفاثات جمع کلمه «نَفَثَ» به معنای باد شدیدی است که از دهان خارج می‌شود.
قطعاً برای شما پیش آمده است ذکر یا دعایی بخوانید و آن را به خوراکی یا نوشیدنی بدمید؛ گاه می‌گویند دمیدن نزدیک به کار جادوگران است، برای همین وقتی ذکری را می‌خوانید به آن بدمید که بهتر است شدید نباشد چون جادوگران «نَفَثَ؛ دمیدن با باد شدید» انجام می‌دهند و باعث بروز مشکلاتی در زندگی افراد می‌شوند.
«النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَد» همان دمندگان در گره‌ها و منظور از دمندگان در گره‌ها نیز زنان جادوگر است. برای مثال در شهری دیگر زندگی می‌کنید یک نفر برای شما کار جادوگری انجام می‌دهد و شما از آن خبر ندارید و در زندگی دچار مشکلات و مسائلی می‌شوید و دنبال این هستید که این مسائل از کجا آمدند.
اگر نزد عالم معتبری بروید متوجه خواهد شد کسی برای شما جادوگری کرده است. بنابراین، خواندن مداوم سوره فلق جادوها را از انسان دور خواهد کرد، همین‌طور بر خواندن سوره ناس بسیار تأکید شده است البته باید یک نکته را متذکر شد که خواندن آیات قرآن با دل و جان، تأثیرات ویژه‌ای روی افراد دارد.
البته در خصوص جادو کردن باید گفت که در صورت بروز مشکل در زندگی اولین چیزی که به ذهن انسان خطور می‌کند جادوگری باشد که این امر صحیح نیست. بیش از ۹۰ درصد مشکلات انسان‌ها ناشی از انتخاب‌های نادرست و عدم تلاش است، اما متأسفانه برخی از باب راحت‌طلبی می‌گویند که جادو کرده‌اند. جادو کردن نباید به این راحتی به ذهن خطور کند و اگر هم خطور کرد باید آخرین گزینه باشد و احتمالات و ریشه‌های دیگر را بررسی کرد.
با اطمینان از وجود جادو باید به خداوند یا همان «رَبِّ الْفَلَقِ» پناه برد، افرادی که دچار جادو شدند و یا خطری آن‌ها را تهدید می‌کند برای از بین بردن شر می‌توانند به خداوند پناه ببرند؛ اینجاست که اعتماد انسان به خداوند سنجیده می‌شود، بنابراین وقتی در معرض مشکلات قرار می‌گیریم خداوند را فراموش نکنیم.
«وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ؛ و از شر حسود آنگاه که حسد ورزد»، دقت کنیم که از شر حسود در زمانی که حسادت می‌ورزد باید به خدا پناه برد، انسان‌ها انرژی دارند، وقتی انسان مؤمنی را می‌بینید احساس شادمانی می‌کنید و با دیدن انسان مأیوس انرژی منفی دریافت خواهید کرد برای همین حضرت علی(ع) فرمودند: «شادی مؤمن در چهره او و اندوه وی در دلش پنهان است.»
حسود اولین ضربه را به خود وارد می‌کند و حسادت مانند آتش درون او را می‌سوزاند. کسی که حسادت می‌ورزد در همان لحظه با حسرت نگاه می‌کند و حال خوبی ندارد و ممکن است اتفاقاتی برای فردی که به او حسادت ورزیده و یا دیگر افراد بیفتد؛ در حسادت ظلمات وجود دارد برای همین باید به خداوند متعال پناه برد و آن را دفع کرد. وقتی انسان در استیصال قرار می‌گیرد عمق سوره فلق برای او مشخص می‌شود برای همین باید به‌صورت دائم سوره ناس و فلق را تلاوت کرد.
نظر شما