روزنامه اعتماد طی یادداشتی به ارتباط میان تندروهای سیاسی و رئیس جمهور اشاره کرد و نوشت: واقعیت این است که صحبت کردن از آقایان تندرو به صلاح نیست، چون این کار آنها را خوشحال می‌کند و به هدفشان یعنی جلب توجه جامعه دست می‌یابند. برخلاف تصور تندروها، ارتباط چهره‌هایی چون ظریف و همتی با رئیس‌جمهور غیرقابل گسست است.

رئیس‌جمهور با استعفای ظریف مخالفت کرده و همتی می‌تواند به‌رغم استیضاح، ایده‌های خود را دنبال کند. در واقع، حضور یا عدم حضور ظریف به عنوان معاون رئیس‌جمهور تفاوتی در تاثیرگذاری او ندارد و دست او را برای مشاوره‌های بهتر باز می‌گذارد. منافع تندروها در عدم حضور چهره‌هایی چون ظریف است، اما منافع ملی با حضور شخصیت‌هایی چون ظریف و پزشکیان محقق می‌شود. تندروها اگر منافع ملی را در نظر می‌گرفتند، باید از حضور ظریف در سطوح عالی تصمیم‌گیری کشور استقبال می‌کردند.

ظریف در دولت اول روحانی، با تاکید بر عدم برخورد از موضع قدرت با ایران، منویات رهبری را به طور عملی پیاده کرد. او همچنین اشاره کرده که ایران در سیاست خارجی‌اش نه دوست دائمی دارد، نه دشمن دائمی، بلکه هم‌پیمان دارد. این دولت همواره تلاش خواهد کرد تا منافع مردم را حفظ کند. افرادی که وطن و مردم را اولویت نمی‌دانند، همیشه مخالف چهره‌هایی چون ظریف و پزشکیان خواهند بود. این مخالفان همواره به تخریب، توهین و تضعیف این افراد می‌پردازند. در حالی که کشورهای قدرتمند تلاش می‌کنند از تمام ظرفیت‌های خود به نحو مطلوب استفاده کنند، در ایران برخی قوانین به نحوی تنظیم می‌شوند که استفاده از این ظرفیت‌ها را کاهش می‌دهند، که مخالف منافع کلی کشور است. نمایندگان مجلس باید توجه کنند که قانون‌گذاری به‌گونه‌ای نباشد که ظرفیت‌های کشور هدر رود. برای رئیس‌جمهور و یارانش، منافع ملی باید اصل باشد. مردم از مشکلات اقتصادی رنج می‌برند و نیاز به چشم‌اندازی از بهبود دارند. دولت باید راهبردی را تدوین کند که بتواند امید به بهبود وضعیت را به مردم بدهد.