اما آیا این انتخابها واقعاً مبتنی براصول عمیق انسانی و فرهنگی هستند یا باید آن ها را یک فریب بزرگ در دنیای مجازی دانست؟
ازدواج سفید با پیامدهای بسیار
یک آسیب شناس اجتماعی با اشاره به اینکه در سالهای اخیر، یک پدیده اجتماعی جدید به طور فزاینده ای در جامعه ایران ظهور کرده است که به طورعمده از مشکلات اجتماعی و خانوادگی ناشی میشود،می گوید:این پدیده همان «ازدواج سفید» یا همان روابط بدون سند رسمی است که به طور غیررسمی و از طریق ارتباطات مجازی و تلفنی و سایت ها و گروه های همسریابی شکل میگیرد؛ این نوع ازدواجها که در گذشته بسیار محدود و غیررسمی بود،حالا به یکی از مسائل مهم اجتماعی تبدیل شده است.
امان الله قرایی مقدم در گفت وگو با قدس آنلاین به تحقیقاتی که دراین زمینه در تهران، شیراز و اصفهان توسط برخی محققان انجام شده است،اشاره می کند و ادامه می دهد: در این پژوهش ها مشخص شد که این نوع ازدواجها، به ویژه در شهرهای بزرگ مانند تهران و کرج، با افزایش طلاقها و فروپاشی خانوادهها ارتباط مستقیم دارد.
وی می افزاید:بررسیها نشان میدهد که دراین نوع ازدواجها، افراد بیش از آنکه براساس معیارهای فرهنگی و خانوادگی به انتخاب شریک زندگی بپردازند،تحت تأثیر فضای مجازی و ارتباطات آنلاین قرار میگیرند.
این جامعه شناس با تأکید براینکه براساس آمار بیش از ۳۶ درصد از زنانی که از طریق این روابط وارد ازدواجهای ناپایدار شدهاند، طی مدت کوتاهی به روابط نامشروع روی آوردهاند، ادامه می دهد:تعداد زیادی از دختران و پسران به دلیل نداشتن شناخت کافی از یکدیگر و ایجاد ارتباطات غیررسمی، به دام این گونه روابط میافتند که در این شرایط، آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد، فرار از خانه و روابط نامشروع در میان نسل جوان افزایش مییابد.
قرایی مقدم معتقد است: این ازدواجها نه تنها موجب فروپاشی بنیان خانوادهها میشود، بلکه کودکان حاصل از این روابط نیز با مشکلات جدی اجتماعی و روانی روبه رو میشوند؛ بسیاری از این کودکان در شرایط خانوادههای تک سرپرست بزرگ میشوند و تحت تأثیر رفتارهای ناپایدار والدین قرار دارند.
پیشنهادهای ازدواج صرفاً برای سرگرمی
وی با ابراز نگرانی از رواج ازدواجهای اینترنتی و استفاده از سایتهای همسریابی معتقد است:این نوع ازدواجها در بسیاری از موارد به تضعیف نهاد خانواده و افزایش بیاعتمادی میان زوجین منجر می شود، این درحالی است که دربسیاری از موارد، پیشنهادهای ازدواج در فضای مجازی صرفاً برای سرگرمی مطرح میشوند و ممکن است به کلاهبرداری و سوءاستفاده منتهی شوند.
این جامعه شناس یکی از مشکلات عمده ازدواجهای آنلاین را بحرانهای روحی و انزوا میداند و معتقد است: افرادی که همسر خود را از طریق سایتهای همسریابی انتخاب میکنند، در آینده به احساس شکست و انزوا دچار خواهند شد.این افراد در نهایت از خود میپرسند که آیا به اندازه کافی توانمند نبودند که با روشهای اصولیتر همسر خود را پیدا کنند یا اینکه از طرف دیگر ممکن است با سرزنشهایی مواجه شوند که چرا برای یافتن همسر به سراغ چنین سایتهایی رفتهاند.
وی همچنین به بستری که درآن این نوع همسریابیها شکل میگیرد،اشاره کرده و میگوید:فعالیت سایتهای همسریابی به رشد بنگاههای اقتصادی منجر میشود که هدف آنها صرفاً سودآوری است و نمیتوانند اهداف اصیل ازدواج را محقق کنند؛ این سایتها تلاش میکنند تا اهداف اقتصادی خود را پشت شعارهای زیبا و وعدههای جذاب پنهان کنند.
هدف کاربران مرد از ورود به سایت های همسریابی
قراییمقدم به آفات اجتماعی ترویج بیبند و باری و روابط نامشروع دراین سایتها اشاره می کند و میگوید: یافتههای یک تحقیق نشان داده است که بیشتر کاربران این سایتها افراد تحصیلکرده و از طبقات متوسط به بالا هستند و هرچند بیش از ۹۰ درصد زنان با هدف ازدواج دائم وارد این سایتها شدهاند،اما کمتر از ۵۰ درصد مردان چنین هدفی دارند؛ این تفاوت در انگیزهها نشاندهنده آسیب پذیری بیشتر زنان دراین نوع همسریابیهاست.
وی بااشاره به اینکه دراین نوع ازدواجها هیچگونه نظارت و مشاوره ای از سوی افراد متخصص و آگاه صورت نمیگیرد،می گوید:بسیاری از این افراد قبل از ازدواج به روابط جنسی و تجربههای ناپایدار روی میآورند که در نهایت به طورجدی بر روابط آنها پس از ازدواج تأثیر منفی میگذارد.
این جامعه شناس با تأکید براینکه درگذشته،ازدواجها براساس مشاورههای محلی و آگاهی از تناسب فرهنگی و اجتماعی صورت میگرفت، بیان می کند:این افراد مشاورانی بودند که به طور دقیق با خانوادهها آشنا بودند و میتوانستند به انتخاب شریک زندگی مناسب برای فرزندان کمک کنند؛ اما امروزه، فضای مجازی جایگزین این مشاورهها شده و بسیاری از افراد از طریق سایتهای همسریابی و چت کردنهای آنلاین به روابط ناپایدار وارد میشوند.
این پدیده،درکنارمشکلات اقتصادی و اجتماعی دیگری که جامعه با آن مواجه است،به طور فزایندهای درحال گسترش است و بسیاری از سایتهای همسریابی که برخی مجوز هم دارند و بهعنوان مشاوران آنلاین فعالیت میکنند،خود به مشکلی بزرگ تبدیل شدهاند.
گسترش روابط نامشروع و ناپایدار
قرایی مقدم ادامه می دهد:این سایتها نمیتوانند به طور مؤثر روابط ناپایدار و آسیب زا را کنترل و هدایت کنند؛ بسیاری از این سایتها بهجای آنکه روابط پایدار و شفاف ایجاد کنند به گسترش روابط نامشروع و ناپایدار منجر میشوند.
وی پیشنهاد می کند: مشاوران اجتماعی و روانشناسانی که در دانشگاهها تحصیل کردهاند، بهعنوان مشاوران واقعی در این زمینه فعالیت کرده و از بروز آسیبهای اجتماعی جلوگیری کنند؛ این مشاوران باید از آگاهیهای فرهنگی، اجتماعی و روانی به طور گسترده تر استفاده کنند تا ازدواجها به طورعلمی و منطقی صورت گیرد.
قرایی مقدم با تأکید براینکه نقش خانوادهها در ازدواج باید بسیار پررنگ تر از گذشته باشد، می افزاید:تحقیقات نشان می دهد خانوادههایی که ازدواجها را براساس شناخت متقابل، فرهنگ و آگاهیهای اجتماعی انتخاب کردهاند،ازدواجهایی پایدارتر و موفقتر از ازدواجهای مجازی و غیررسمی داشتهاند؛ براین اساس، باید توجه بیشتری به مشاورههای خانوادگی و ازدواجهای مبتنی بر شناخت و فرهنگ جامعه شود.
نظر شما