به نقل از ایندپندنت، محققان دانشگاه انستیتو فناوری ماساچوست از سه گروه از افراد خواستند یک مقاله بنویسند تا به این ترتیب تاثیر چت جی پی تی بر مغز را بررسی کنند.

یک گروه برای نوشتن مقاله به چت جی پی تی اتکا کرد، گروه دیگر از موتورهای جستجو کمک گرفت و گروه سوم به هیچ منبع خارجی دسترسی نداشت.

محققان با استفاده از روش الکتروآنسفالوگرافی مغز این افراد را رصد کردند. آن ها متوجه شدند گروهی که برای نوشتن مقاله به چت جی پی تی متکی بودند، ضعیف ترین ارتباط مغزی را داشتند و کمترین میزان از مقاله شان را به خاطر داشتند.

همین امر نگرانی هایی درباره زوال شناختی میان کاربران مختلف را نشان می دهد. در بخشی از این تحقیق آمده است: کاربران این مدل بزرگ زبانی طی چهار ماه به طور مداوم در زمینه عصبی، زبانشناختی و رفتاری عملکردی پایین تر داشتند. این نتایج نگرانی هایی درباره پیامدهای طولانی مدت آموزش با اتکا به مدل های هوش مصنوعی و عدم توجه به تحقیقات عمیق تر درباره نقش این فناوری در یادگیری را پر رنگ تر می کند.

تحقیق همچنین نشان داد افرادی که از منابع خارجی برای نوشتن مقاله استفاده نمی کردند قدرتمندترین و وسیع ترین شبکه های فعالیتی را در اختیار داشتند.

هرچند چت جی پی تی کارآمد و سهل الاستفاده است، افرادی که از آن برای نوشتن مقاله استفاده می کنند، ‌هیچ بخشی از آن را در شبکه‌های حافظه‌ خود یکپارچه نمی‌کنند. محققان به ویژه نگران تاثیرات چت جی پی تی بر کودکانی هستند که مغزهایشان هنوز در حال رشد است.