«اویگدور لیبرمن» وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی در این باره گفت: باید همه اسرای اسرائیلی به صورت یک‌باره آزاد شوند، حتی اگر این، منجر به پایان دادن به جنگ شود.

لیبرمن تاکید کرد: نمی‌دانم استراتژی ما در غزه چیست؛ بنابراین، باید در غزه به یک توافق برسیم و در آنجا مانند لبنان عمل کنیم.

وزیر جنگ اسبق رژیم اشغالگر همچنین ادعا کرد: حماس تاکنون با کمک‌هایی که به غزه می‌فرستیم سرپا مانده است.

«بنی گانتس» رئیس حزب «اردوگاه رسمی» نیز در این باره گفت: باید به توافقی دست یابیم که بازگشت تمامی اسرا از غزه را به‌صورت یک‌باره تضمین کند، حتی اگر این امر به بهای آتش‌بس طولانی‌مدت تمام شود.

گانتس با تاکید بر اینکه رژیم اشغالگر نیازمند یک کابینه مبتنی بر توافق داخلی است افزود: از هر تلاشی که منجر به آزادی اسرا شود حمایت می‌کنیم.

«یائیر لاپید» نخست وزیر پیشین و رئیس اپوزیسیون رژیم صهیونیستی نیز تاکید کرد: ادامه جنگ، هیچ نفعی برای ما ندارد و باید به توافقی شامل آزادی کلیه اسرا از غزه دست یابیم.

لاپید تاکید کرد: دیگر هیچ هدفی برای ارتش اسرائیل در غزه باقی نمانده است.

رئیس اپوزیسیون رژیم صهیونیستی تصریح کرد: اشغال غزه، به نفع ما نیست و ارتش باید در اطراف نوار غزه باقی بماند.

رژیم صهیونیستی در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهر ۱۴۰۲) جنگ علیه نوار غزه را با دو هدف اصلی از بین بردن جنبش حماس و بازگرداندن اسیران صهیونیست از این منطقه آغاز کرد اما در رسیدن به این اهداف شکست خورد و ناچار شد به توافق با جنبش حماس برای تبادل اسیران، روی آورَد.

در تاریخ ۱۹ ژانویه ۲۰۲۵ (۳۰ دی ۱۴۰۳) براساس توافقی میان حماس و رژیم صهیونیستی، در نوار غزه، آتش‌بس برقرار شد و براساس آن، تعدادی از اسیران مبادله شدند اما در ادامه، رژیم صهیونیستی از ورود به مذاکرات مرحله دوم آتش بس سرباز زد و از بامداد سه‌شنبه ۲۸ اسفند ۱۴۰۳ با نقض مفاد آتش‌بس، تجاوزهای نظامی خود به نوار غزه را از سر گرفت.