حضرت آیت الله جوادی آملی در گفتاری به موضوع «منافات نداشتن آزادی با فریضه امر به معروف و نهی از منکر» پرداختند و تصریح کردند:

«فریضه امر به معروف و نهی از منکر که با شرایط خاص و کیفیت مخصوص تدوین شده است نه مانع آزادی فردی یا جمعی است و نه عامل خشونت و آزار همنوعان و نه سبب هرج و مرج و به هم ریختگی نظم جامعه و نه محذوری دیگر را به همراه دارد، زیرا آزادی، کمال انسان و مطلوب فرد و جامعه است و هر کمال و مطلوبی به اندازه همان موجود متکامل و طالب تفسیر می شود و چون انسان از هستی محدود برخوردار است حتماً کمال های او که آزادی یکی از آن هاست محدود است و آزادی محدود غیر از رهایی مطلق و عنان گسیختگی بی‌حساب است.

اسلام در عین حال که حریّت را ارج نهاده و از آن حمایت می کند، رهایی را نمی پذیرد و عنان گشادگی را زیانبار می داند: «أیَحسَبُ الإنسانُ أن یُترَکَ سُدی». بیهوده شدن و رها انگاشتن، هیچ سهمی در حوزه دین ندارد، زیرا یک موجود محدود، مانند انسان، نه با هر عقیده، خُلق، رفتار، گفتار و نوشتاری هماهنگ است و نه با هر شیئی همساز.»

تسنیم ج۱۵ ص۲۶۹