علی لاریجانی این سیاست مدار پخته و کارآزموده، ۱۶ مرداد و تقریباً دو ماه پس از تجاوز آمریکا و رژیم صهیونیستی به خاک کشورمان، برای گره‌گشایی از حوزه‌های مختلف و همفکری دادن به دستگاه سیاست خارجی، به عنوان دبیر این نهاد بالادستی انتخاب شد. او اما تنها ۱۰ روز پس از انتصاب به این مقام، به عراق و لبنان رفت و در سومین مقصد سفرهای خارجی هم ۲۵ شهریور ضمن حضور در ریاض با محمد بن‌سلمان، ولیعهد و خالد بن‌سلمان، وزیر دفاع عربستان سعودی دیدار کرد.
بر این اساس دومین حضور لاریجانی در بیروت آن هم در کمتر از دو ماه هر چند با هدف شرکت در مراسم سالگرد شهادت سیدحسن نصرالله انجام شد، ولی به نظر دارای معانی خاصی است که به چند مورد آن اشاره می‌شود.
نخستین پیام این اتفاق را باید تأکید اساسی جمهوری اسلامی بر تداوم حمایت از مقاومت تعبیر کرد. نباید از یاد برد که اکنون تحرکات خارجی با همراهی عناصر داخلی برای خلع سلاح حزب‌الله به اوج خود رسیده است. از سویی پس از حملات تجاوزکاران به خاک کشورمان، این روزها اروپا در تکمیل پازل فشار بر کشورمان موضوع فعال‌سازی مکانیسم ماشه را پیش می‌برد، اما ایران با در دستور کار قراردادن چنین رخدادی به صراحت اعلام کرد با وجود همه هزینه‌تراشی‌های محور غربی – عبری حاضر به دست کشیدن از حمایت از مقاومت نیست.
دلیل دیگر اهمیت این سفر را باید در یادآوری جایگاه مهم حزب‌الله به عنوان خط مقدم مقابله با توسعه‌طلبی صهیونیست‌ها به کشورهای مسلمان آن هم پس از حمله رژیم به قطر ارزیابی کرد. حقیقت این است که تحت تأثیر تبلیغات و القائات صورت گرفته، برخی کشورهای عربی به ویژه پس از ۷ اکتبر، رویکرد خصمانه برابر مقاومت در پیش ‌گرفته و حتی به صف خلع سلاح حزب‌الله پیوستند؛ حضور لاریجانی غیر از تأیید حمایت بی‌چون‌ و چرای تهران از حزب‌الله، می‌تواند نهیب و در واقع پیامی به دولت‌های مذکور در راستای تغییر راهبرد غلط آن‌ها تلقی شود. اینکه دبیر شورای عالی امنیت ملی در نشست خبری و از تریبونی در بیروت جریان مقاومت را سرمایه‌ای بزرگ برای جهان اسلام و سدی در برابر زیاده‌خواهی اسرائیل خواند، در همین زمینه قابل تعریف است.
از سوی دیگر، حضور لاریجانی در بیروت را شاید بتوانیم پیامی مستقیم به حاکمان سعودی بدانیم. طبق اخبار منتشر شده در چند هفته اخیر، ریاض عملاً به جاده‌صاف‌کن و مجری دستورهای آمریکا و رژیم صهیونیستی در زمینه خلع سلاح حزب‌الله، از طریق فشار بر جریان‌های داخلی لبنان تبدیل شده است. در شرایطی که حمله به قطر، اعراب را در تصمیم‌گیری محتاط‌تر کرده، سفر مذکور شاید پیامی معناددار به عربستان در زمینه فرارسیدن زمان تغییر سیاست‌هایش باشد؛ خدا را چه دیدی! شاید هم دبیر شورای عالی امنیت ملی پس از سفر چند وقت پیش به ریاض، اصلاً حامل پیام تغییر سیاست ریاض در قبال حزب‌الله باشد؛ البته برای فهمیدن این موضوع باید چند هفته‌ای صبر کرد.
از سویی این رخداد در شرایطی انجام شده که در هفته‌های اخیر، اخبار گوناگونی از تلاش دشمن برای تحریک جریان‌های مختلف لبنانی و حتی جریان شیعه امل علیه حزب‌الله به راه افتاده بود. دیدار دیروز لاریجانی با نبیه بری، رئیس مجلس از جریان امل را باید نقش ‌بر آب کردن پروژه اختلاف‌افکنی به ویژه میان شیعیان لبنان و در حالت گسترده‌تر علیه مقاومت تعبیر کرد.
در نهایت حضور دوباره لاریجانی در بیروت آن هم همزمان با اوج گرفتن تنش‌ها میان تهران با غرب و رژیم صهیونیستی را باید پیام روشنی به دارودسته نتانیاهو آن هم بیخ گوش صهیونیست‌ها تعبیر کرد؛ اینکه دست مقاومت روی ماشه است و اگر حماقتی علیه ایران صورت گیرد، دیگر هیچ خط قرمزی وجود نداشته و حتی فعال شدن جبهه زمینی را نیز نمی‌توان منتفی دانست.