به گزارش قدس آنلاین، امروز استاد محمدرضا شفیعی کدکنی، ۸۶ ساله میشود. استاد زبان و ادبیات فارسی که کلاسهایش جمع شاگردان مشتاق است. شاگردان او منتظر روزهای سه شنبه و درس تاریخ ادبیات فارسی، زودتر به کلاس سرازیر می شدند تا در گوشهای از کلاس روی میز یا روی زمین بنشینند تا صدای آرام استاد و حرفهای شمرده اش را درباره یک موضوع بشنوند.
مردی که تا روزی که پشت کرسی دانشگاه نشست و شد رتبه اول کنکور زبان و ادبیات فارسی، هرگز به دبستان و دبیرستان نرفت و از آغاز کودکی نزد پدر خود آ میرزا محمد که روحانی بود و محمدتقی ادیب نیشابوری از نزدیکانش به فراگیری زبان و ادبیات عرب پرداخت. او در هفتسالگی تمام الفیهٔ ابن مالک را از حفظ بودو فقه، کلام و اصول را نزد شیخ هاشم قزوینی (معروف به «فقیه آزادگان») فراگرفت. اما پس از مرگ شیخ هاشم، تا آخرین مراحل درس خارج فقه را نزد سید محمدهادی میلانی خواند و در این دوره با سیّد علی خامنهای همدرس بود. او به پیشنهاد علیاکبر فیاض در دانشگاه فردوسی مشهد نامنویسی کرد و در کنکور آن سال نفر اول شد و به دانشکدهٔ ادبیات رفت و مدرک کارشناسی خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی، و مدرک دکتری را نیز در همین رشته از دانشگاه تهران گرفت.
محمدرضا شفیعی کدکنی از سال ۱۳۴۸ استاد دانشگاه تهران است. بدیعالزمان فروزانفر زیر برگهٔ پیشنهاد استخدام وی نوشته بود «احترامی است به فضیلت او». شفیعی از جمله دوستان نزدیک مهدی اخوان ثالث، شاعر خراسانی، بهشمار میرود و دلبستگی خود را به اشعار وی پنهان نمیکند.
استاد شفیعی کدکنی ۱۳۸۸ تهران را به مقصد ایالات متحده آمریکا ترک کرد. این سفر بازتاب وسیعی در مطبوعات ایران داشت. او برای استفاده از یک فرصت مطالعاتی به مؤسسهٔ مطالعات پیشرفتهٔ دانشگاه پرینستون رفت تا در باب تاریخ و تطور فرقهٔ کَرامیه تحقیق کند و پس از نه ماه به ایران بازگشت و پس از بازگشت به ایران بر سر کرسی تدریس خود در دانشگاه تهران حاضر شد.
استادی که مرزهای ایران را در نوردید و جهان حالا او را می شناسد .
آوازه او به هزاران کیلومتر به مرزهای وطن کشیده شده است. او با بیش از ۵۰ سال تجربه تدریس عمرش را پای زبان و ادبیات فارسی گذاشته و عشقش را به ایران ثابت کرده است. او همیشه می گوید: باید تعلیم و همه هنر و ادبیات و نشر در جهت ارتقای روحیه اجتماعی و فردی افراد باشد. فرد و اجتماع تجزیه ناپذیر هستند.
نظر شما