حجت الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی، عضو هئیت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و رئیس همایش در نشست خبری «همایش بین المللی اخلاق در اسلام و مسیحیت» که صبح امروز، یکشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۴ در دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برگزار شد، عنوان کرد: همایش بینالمللی اخلاق در اسلام و مسیحیت یک همایش با محوریت مسائل اخلاقی کاربردی جهان است.
وی بیان کرد: بشریت در دوران معاصر با فروپاشی عظیم اخلاقی مواجه است و نظام های حقوقی و امنیتی کارایی خود را از دست دادند و قدرت حافظت از انسان ها در بحران های اجتماعی را ندارند. جنگ، فرو پاشی خانواده، حقوق زن، محیط زیست و آسیب های اجتماعی از جمله بحران هایی است که بشر با آن مواجه است و هرچقدر بشریت در فناوری، قدرت اقتصادی و سیاسی پیش میرود زمینه های بحران خیز نیز رشد میکند.
دبیر علمی دومین همایش بین المللی اخلاق در اسلام و مسیحیت با بیان اینکه مسئله اخلاق مهمترین دست آویزی است که بشریت میتواند بخشی از مشکلات خود را با آن کنترل کند، افزود: نقش ادیان بزرگ الهی از جمله اسلام و مسیحیت در این عرصه پررنگ است. معتقد هستیم اگر ادیان بزرگ دنیا هم افزایی داشته باشند و اخلاق را دنبال کنند بشریت میتواند آیندهای روشن داشته باشد.
وی در رابطه با ویژگیهای این همایش اظهار کرد: این همایش ناظر به مسئلههای عینی و کاربردی بشریت در دنیای معاصر است و از مباحث انتزاعی و صرفا آکادمیک پرهیز کرده است. همچنین از تشریفات گرایی در این همایش پرهیز شده است و اصل مشارکت گرایی و حضور فعال همه کنشگران و صاحب نظران را در این همایش مدنظر بوده است و مهمانان به صورت داوطلبانهدو با هزینه های خودشان در این همایش شرکت کردند.
حجتالاسلام والمسلمین سبحانی با بیان اینکه نگاه فرآیندی، پویا و پاینده از جمله ویژگی های این همایش است، تصریح کرد: این همایش فقط برون داد از فعالیت هایی است که در طول این سال ها شکل گرفته است.
وی با بیان اینکه همکاری که بین نهادهای علمی، فرهنگی و اجتماعی که در سراسر جهان برای این همایش ایجاد شده کم نظر است، گفت: ۱۸ اثر تولید شده در این همایش در خارج از کشور چاپ شده است تا مخاطبین آن محدود نباشد که این امر تجربه جدید است. هیچ یک از آثار تولیدی نویسنده واحد ندارد و آثار تولیدی نتیجه تعامل افراد با یکدیگر است. این آثار مورد استقبال جهانی قرار گرفته است.
این همایش با عبور از کلیات نظری و تمرکز بر «اخلاق کاربردی» و «خروجی مشترک» نشان میدهد که ادیان میتوانند از جایگاه یک «ناظر اخلاقی» به یک «کنشگر فعال» در حل مسائل جهانی ارتقا یابند. این مدل، که موفقیت خود را با معیارهای ملموسی چون ۱۸ اثر بینالمللی به اثبات رسانده، ثابت میکند که همافزایی دینی دیگر یک آرمان انتزاعی نیست، بلکه یک راهبرد قابل اجرا برای ترمیم بافت از هم گسیخته اخلاقی جهان معاصر است.
نظر شما