بی‌هیچ توضیح و مقدمه‌چینی گاهی گفتن «ما را به خیر تو امید نیست، شر مرسان» خود گویای همه چیز است و روز گذشته بسیاری از پرستاران حاضر در یک مراسم به الفاظ مختلف همین جمله را می‌گفتند .
ماجرا از این قرار است که روز گذشته مراسمی در بیمارستان امام رضا(ع) مشهد به بهانه روز پرستار و البته قدردانی از پرستاران نمونه برگزار می‌شود و معمولاً نخستین توقع جلسات صنفی از این دست، این است که حداقل فرصتی برای بیان درددل‌ها و مشکلات شغلی باشد و شکل مراسم هم در حد نام و شأن آن شغل و حرفه باشد.
اما آنچنان که تعدادی از پرستاران حاضر در جلسه روایت کردند بیشتر شبیه یک دورهمی و مراسمی بوده که در بسیاری از بازارهای تجاری و با هدف تبلیغات یک محصول یا فروشگاه برگزار می‌شود. بر همین اساس و فارغ از مشکلات قدیمی این شغل، در ادامه چند روایت از درددل‌های برخی از پرستاران را بازگو می‌کنیم.
۱- مراسم روز گذشته با قرعه‌کشی چند دست سرویس چینی میان حاضران و چند وام یک میلیونی بیشتر از آنکه مایه دلگرمی باشد گویی بیانگر این واقعیت تلخ بود که برنده شدن سهمیه یک وام یک میلیونی در نگاه مدیران تصمیم‌گیر علوم پزشکی تجلیل از مقام والای پرستار است. البته گویا تعدادی امتیاز تسهیلات ۵۰میلیونی هم بوده که سهواً و به دلیل پایان زمان برگزاری مراسم، متولیان مدعی شده‌اند قرعه‌کشی انجام و نتایج آن بعداً اعلام می‌شود که خود زمینه‌ساز برخی گمانه‌زنی‌ها شده است.
۲- یک پرستار به عنوان «پرستار نمونه کشوری» معرفی شده و گویا ۸میلیون تومان هدیه نقدی دریافت می‌کند و برای دریافت تقدیرنامه باید به تهران مراجعه کند که احتمالاً قرار است مراسمی با حضور وزیر برگزار شود و البته هزینه بلیت قطار هم به وی پرداخت می‌شود. تصور اینکه ۸میلیون تومان هدیه پرستاری باشد که عنوان کشوری را هم یدک می‌کشد باز هم مصداق مدح شبیه ذم است.
۳- ای کاش مدیران یادشان می‌آمد زمانی که پرستاران را سربازان خط مقدم سلامت می‌دانستند سرانجام وعده‌هایی که می‌دادند چه شد؟ کاش در روز پرستار فیش حقوقی یک پرستار با ۲۵ سال کار را برای نمایندگان مجلس و تصمیم‌سازان این حوزه ارسال و تلاش می‌کردند با واقعی کردن پرداختی‌ها به وظیفه خود عمل کنند و به جای برگزاری مراسمی هم‌سطح بازارچه‌های تجاری پیگیر معوقات پرستاران بودند.
۴- چند پرستار با سابقه کاری بیش از ۲۰ سال هم از اجحاف آشکار مدیران علوم پزشکی مشهد در کسر مبالغ بیمه دوران طرحشان گلایه‌مندند و می‌گویند برخلاف نص صریح قانون که از سال ۷۹ باید بیمه دوران طرح پرستاران توسط دانشگاه‌های علوم پزشکی پرداخت شود و نیز بیانیه صریح سال گذشته دیوان عدالت اداری که خطاب به وزیر بهداشت نوشته شده و در آن آمده است به بهانه کمبود منابع مالی از ارجاع پرستاران به دیوان عدالت اداری پرهیز کرده و نسبت به پرداخت حقوق آن‌ها اقدام کنید اما همچنان در علوم پزشکی مشهد با استنادات خلاف واقع و البته دستور خلاف قانون معاونت منابع انسانی این دانشگاه در چند سال پیش همچنان مبالغ بیمه از پرستاران مشمول کسر می‌شود.
با تمام این درددل‌ها وقتی مراسم قدردانی و تجلیل هیچ غرور صنفی ایجاد نمی‌کند و شیوه عملکردی هم بیشتر دل آدم را به درد می‌آورد بهتر است بگوییم ما را به خیر شما امید نیست... .