قرار بود بلیت سفر به ناکجا را در مشت بگیرند و جای خالی خود را در میدان با مصاحبه‌های جگری‌رنگ پر کنند. تصور می‌شد در یک اقلیم نگنجند و با خودکار آبی حکم تیرباران یکدیگر را صادر کنند، اما این اتفاق در مستطیل یشمی رخ نداد تا پیش‌بینی‌ها غلط از آب درآید و شمشیرها به نیام برگردند.
چه آن روزها که صالح حردانی به نیمکت دوخته شد و به تماشای فرارها و سانترهای رامین رضاییان نشست و چه همین روزها که ورق برگشته و رامین از کنار ساپینتو به نمایش صالح می‌نگرد، کمترین نشانه‌ای از تشنج میان دو همبازی به چشم نمی‌خورد و آرامشی معنادار راست آبی‌ها را فرا گرفته است.
در نبرد خاکریز نهم که منتج به برد سه گله استقلال در برابر آلومینیوم‌سازان شد، رامین رضاییان دقایق زیادی به نیمکت پیچ و مهره و با تشخیص ریکاردو به ذخیره صالح حردانی بدل شد. اتفاقی که می‌توانست با گرد و خاک رامین مواجه شود و از حلاوت رستگاری آبی‌ها بکاهد.
رامین اما رفتاری منطبق بر فوتبال حرفه‌ای از خود نشان داد و تا زمانی که برای رفتن به کارزار از نیمکت بلند نشده بود، بارها برای صالح کف زد و او را ترغیب به پیشتازی کرد. یاغی روزگار طی شده در هنگام تعویض با حردانی نیز او را درآغوش کشید و به گونه‌ای عمل کرد که دوست و دشمن گواهی دادند از تشتت و تفرق روی نیمکت آبی خبری نیست و همه سربازان با یک رمز مشترک به شعله‌ور کردن قلعه حریفان می‌اندیشند.
ماجرا وقتی جذاب‌تر شد که حردانی پس از سپردن بازوبند کاپیتانی به رضاییان، از روی نیمکت به تهییج و تشویق رقیب هم‌تیمی خویش پرداخت تا رامین در قامت توپچیِ جایگزین با همه توان بجنگد و به گونه‌ای ایفای نقش کند که هیچ‌کس جای خالی حردانی را در زمین به خاطر نیاورد.
احترام دو تفنگدار سرنوشت‌ساز استقلال به تصمیم نیمکت در روزهایی که ناکامی پر کشیده و سکوت لابه‌لای حرف‌های منتقدان ته گرفته، نشان داد این روزها شهر لاجوردی در امن و امان است و کسی به فکر دور زدن دکترین ساپینتو نیست. اتفاقی که علاوه بر بالا بردن کیفیت بازی استقلال بدون کمترین حاشیه به سرمربی تیم ملی نیز این مجال را خواهد داد که با استفاده توأمان از این دو بازیکن جناح راست خود را بیمه کرده و با تکیه بر ثبات رفتار دو مرد خو گرفته به آرامش نقش مدافع- هافبک را با طیب خاطر به یکی بسپارد و از دیگری به‌عنوان رزرو مسلح برای دقایق حساس
بهره گیرد.
آنجا در اردوگاه لژنشین‌ها دود سفید از دودکش‌ها خارج شده و یاغیان دیروز در کمال شکیبایی در یک اقلیم گنجیده‌اند تا صدرنشین لیگ نگران حذف توپچی‌ها به قرینه ابهام و ایهام نباشد و سوزنبان پرتغالی با اعصاب آرام در ریل‌ها پیش بتازد و در راه رساندن لکوموتیو آبی به مقصد، آرزو به دل نماند.