دانشمندان علوم کامپیوتر در پروژه‌ای نوآورانه از هوش مصنوعی برای بازسازی زبان‌های باستانی و منقرض‌شده استفاده کردند، زبان‌هایی که هیچ گویش‌کننده زنده‌ای ندارند و سال‌هاست از دسترس بشر خارج شده‌اند.

در این پروژه، الگوریتم‌های پیشرفته هوش مصنوعی با تحلیل دقیق کتیبه‌ها، متون تاریخی، لوح‌ها و نشانه‌های نوشتاری محدود، تلاش می‌کنند نه فقط واژگان و جملات، بلکه ساختار گرامری و نحوه تلفظ احتمالی این زبان‌ها را بازسازی کنند.

روش کار پژوهشگران، شبیه‌سازی زبان‌ها و یافتن الگوهای مشترک با زبان‌های زنده یا نزدیک به آن‌ها است. به عنوان مثال، اگر بخشی از یک متن باستانی گم شده باشد، هوش مصنوعی با مقایسه با زبان‌های مرتبط و تحلیل ساختار جملات موجود، واژه یا قواعد گم‌شده را پیش‌بینی می‌کند. به این ترتیب، حتی زبان‌هایی که صدها یا هزاران سال است کسی از آن‌ها استفاده نمی‌کند، امکان «احیا» پیدا می‌کنند و می‌توان متون باستانی را به شکلی نزدیک به اصل خواند و فهمید.

محققان می‌گویند که این فناوری می‌تواند به حفظ میراث فرهنگی، درک بهتر ریشه‌های زبان‌ها و شناخت تاریخ بشر کمک کند. البته هنوز کار در مراحل آزمایشی است و نیازمند همکاری نزدیک بین زبان‌شناسان، متخصصان هوش مصنوعی و پژوهشگران تاریخی است تا بازسازی‌ها دقیق و معتبر باشند.

با این حال، امیدواری زیادی وجود دارد که روزی بتوان تمامی زبان‌های فراموش‌شده را دوباره زنده کرد تا تمامی لوح ‌ها و آثار باستانی را بتوانیم مانند کتاب بخوانیم و زندگی گذشتگان را بهتر درک کنیم.