در پی مسدود شدن حسابهای بانکی ایران در بانک EIH آلمان که برای خرید دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص یافته بود، احمد قویدل، مشاور هیئت مدیره کانون هموفیلی ایران، این اقدام را «غیرانسانی، غیرقانونی و بر خلاف تعهدات بینالمللی» دانست.
موضوع مسدود شدن حسابهای ایران در بانک EIH چیست و چه پیامدی برای بیماران دارد؟
من فکر میکنم ابتدا باید روشن کنم چرا و چگونه توجه من به این موضوع جلب شد. واقعیت این است که برای سه داروی مورد نیاز بیماران هموفیلی شامل فاکتور ۱۳، هیومیت، و فیبرینوژن سه محصولی هستند که ایران از شرکت سی اس ال بهرینگ خریداری میکرد. به علت اینکه این شرکت سهامدار آمریکایی دارد با توجه به تحریمهای غیر انسانی آمریکا سالها است که خرید از این شرکت منوط به تأمین ارز اروپایی (در اصطلاح ارز مرغوب) بوده و هست. تأمین این ارز پس از تحریم بانکهای متعدد ایرانی صرفاً از طریق این بانک برای خرید دارو و تجهیزات پزشکی تأمین میشد.
متأسفانه دولت آلمان در اقدامی غیرمنتظره، حسابهای جمهوری اسلامی ایران در بانک EIH را پس از فعال شدن مکانیزم ماشه مسدود کرده است. این حسابها صرفاً برای خرید دارو، تجهیزات پزشکی و اقلام بشردوستانه استفاده میشدند. چنین اقدامی در عمل به معنای قطع شریان حیاتی تأمین دارو برای بیماران خاص است؛ بیماران هموفیلی، تالاسمی، مبتلایان به سرطان و سایر گروههایی که داروهای حیاتی آن ها از مسیر همین بانک تأمین میشد.
سفیر آلمان در ایران میتوانند ذرهای برای انسانیت و حق بر سلامت ارزش قائل است، میتواند از نزدیک نتیجه عدم دسترسی بیماران به خصوص زنان و کودکان را از نزدیک مشاهده و به دولت متبوعش گزارش نماید.
بانک EIH چه جایگاهی در مبادلات دارویی ایران دارد؟
بانک EIH یا همان «بانک اروپایی-ایرانی هامبورگ» از سال ۱۹۷۱ فعالیت میکند و دههها است که پل ارتباطی تجارت مشروع میان ایران و اروپا بوده است. سهامداران اصلی آن بانکهای ایرانی ملت، تجارت و صنعت و معدن هستند و فعالیتش کاملاً تحت نظارت نهادهای مالی آلمان انجام میشده است.
با توجه به بسته بودن بیشتر مسیرهای بانکی ایران به دلیل تحریمهای آمریکا، این بانک یکی از معدود کانالهایی بود که همچنان امکان پرداخت مستقیم به شرکتهای اروپایی برای خرید دارو و تجهیزات پزشکی را فراهم میکرد. انسداد این مسیر یعنی جان بیماران ایرانی قربانی بازیهای سیاسی میشود.
دولت آلمان معمولاً خود را مدافع حقوق بشر میداند. این تصمیم با ادعاهای انسانی آن کشور چه نسبتی دارد؟
دقیقاً تناقض همینجاست. آلمان در مجامع بینالمللی از حقوق بشر و ارزشهای انسانی سخن میگوید، اما در عمل با بستن حسابهای دارویی ایران نشان داد که وقتی پای سیاستهای فشار غربی در میان است، حتی جان بیماران بیدفاع هم قربانی سیاست میشود.
جالب اینجاست که حتی وزارت خزانهداری آمریکا رسماً اعلام کرده که دارو و اقلام انساندوستانه از شمول تحریمها مستثنی هستند، اما آلمان با این تصمیم، اخلاق را در برابر سیاست قربانی کرد.
لازم است تاکید کنم طی سالها تحریمهای غیر انسانی آمریکا خبرنگاران اروپایی زیاد به ایران سفر کردند. همیشه در برابر گزارشهای مستند ما به گفتن جمله I am sorry بسنده کردند.
پیام شما به دولت آلمان چیست؟
ما از دولت آلمان میخواهیم توضیح دهد که چگونه ممکن است کشوری مدعی پایبندی به «قواعد بینالمللی» اجازه دهد منابع مالی بیماران به گروگان تصمیمات سیاسی تبدیل شود.
مسئولیت مستقیم جان بیماران ایرانی که بهدلیل این اقدام از دارو محروم میشوند، بر عهده دولت آلمان است. تحریم دارو، تحریم یک ملت نیست؛ تحریم انسانیت است.
از جامعه جهانی چه انتظاری دارید؟
امروز زمان آن است که سازمان جهانی بهداشت (WHO)، فدراسیون جهانی هموفیلی (WFH)، صلیب سرخ جهانی و نهادهای مدنی جهان در برابر این اقدام سکوت نکنند. حق دسترسی به دارو یک حق غیرقابل مذاکره بشری است و هیچ کشوری حق ندارد آن را به ابزار فشار سیاسی تبدیل کند. وجدان جهانی نباید تماشاگر خاموش مرگ بیماران بهدلیل محاصره مالی باشد.
جمعبندی شما از این موضوع چیست؟
بستن حسابهای ایران در بانک EIH نه اقدامی فنی، بلکه تصمیمی سیاسی و غیراخلاقی است که سلامت هزاران بیمار ایرانی را تهدید میکند. اگر آلمان واقعاً مدعی انسانیت است، باید بیدرنگ مسیر استفاده از منابع این بانک برای خرید دارو و تجهیزات پزشکی را باز کند و نگذارد نامش در کنار تحریمکنندگان جان انسانها ثبت شود.
نظر شما