به گزارش قدس آنلاین، مهاجری در کانال تلگرامی خود نوشت : اختلاف دیدگاههایم در حوزه سیاست با فیاض زاهد کم نیست. او یک اصلاح‌طلب ششدانگ است و من نیستم. و طبیعتا چون برخی بنیانهای اصلاح‌طلبی را باور ندارم با او همراه نمی‌شوم.
اما از دوران نوجوانی و جوانی رفاقت را به سیاست نیالودم و با هرکسی که به شرافت انسانی پایبند بود دست رفاقت دادم و امید که تا زنده‌ام چنین بماند.
رفاقتم با او دور نیست و به زمان انتخابات ۱۴۰۳ و سپس عضویت در شورای اطلاع‌رسانی می‌رسد اما صمیمیتی که بین ما پدیدار شد به رفاقتی محکم انجامید به گونه ای که با هم یادداشتهای مشترک نوشتیم و...
از همان ابتدا که به عضویت در شورای اطلاع رسانی درامدم فرضم بر آن بود که رئیس‌شورا (اقای حضرتی) گرایش و سلیقه فکری‌ام را می‌داند و مهمتر اینکه روش مستقلم را دیده است و ضمنا آگاه است اگر خداوند توانی به قلمم داده آن را در خدمت نظام و ایران و مردم قرار داده‌ام. با هیچکس عقد اخوت نبسته‌ام و در برابر هر کژی و ناراستی ایستاده‌ام. خیلی زود احساس کردم فیاض زاهد نیز چنین است و با تفاوتهایی در جزئیات اصل را بر نقد گذاشته‌ایم و خط قرمزمان مردم و منافع‌ملی است.
در جلسات شورای اطلاع رسانی و نشست‌های دیگر بی‌ملاحظه نقدمان را بیان می‌کردیم و البته بارها با سگرمه‌های درهم‌رفته‌ی برخی حاضران مواجه می‌شدیم. گاهی هم مشاجرات لفظی درمی‌گرفت و به ما اعتراض می‌شد که شما عضو دولتید و حق ندارید نقد کنید.حداکثر حقی که بزای ما قائل بودند نقد در اتاق دربسته بود.
برای دوستان توضیح می‌دادیم که ما خود را مشاور می‌دانیم و نه مباشر. و مشاور باید امین و دلسوز باشد. بنابراین نقد در خفا گاهی ممکن است نه دلسوزانه باشد نه امانتدارانه.به توضیح‌مان اضافه می‌کردیم که ما اصطلاحا ماله‌کش نیستیم و چون بر پیمان قلم خود با مردم ایستاده‌ایم اگر احساس کنیم بیان علنی نقد به سود کشوراست ذره ای تردید نمی‌کنیم.
بودند و هستند کسانی که از مسوولیتهای رسانه‌ای در دولت و نهاد ریاست‌جمهوری نان می‌خورند و در فضای مجازی و جلسات خصوصی علیه ما حرف می زنند. ان گفته‌ها و نوشته‌ها را می بینیم و می‌شنویم و فقط بر احوالشان می‌خندیم.
فیاض‌زاهد با انتصاب معاون جدید رئیس‌جمهور در امور انرژی مخالف بود و با اجتهاد به این نتیجه رسیده بود که تصمیمی اشتباه است. علی‌القاعده به عنوان یکی از اعضای شورای راهبردی دولت پزشکیان که در انتخاب گزینه‌های کابینه مسوولیت داشت باید حرفش شنیده می‌شد و تحمل می‌گردید.
او زبان به نقد گشود و شد انچه شد. حتی اگر زبانش تند بود با کندی زبان دیگران بالانس می‌شد!
حالا او کنار رفته و استعفایش شتابزده پدیرفته شده و یکی از افرادی که در ستاد دکتر پزشکیان بوده از قطار دولت پیاده شده. اما اگر چنین روندی ادامه یابد، پیاده شدن افراد دیگر هم که از ماهها پیش معترض و منتقد بوده‌اند محتمل است.
لابد دولتیان محترم دنبال آنند که جایگزین فیاض زاهد ساکت و ماله‌کش باشد. اگر چنین است مبارکشان باشد. اما بدانند شرافت‌قلم متاعی است که ارزان نمی‌فروشیمش.
این نوشتم تا بماند یادگار